Γιατι λοιπον δεν τρωμε σκυλους;

Υπάρχει λόγος που υπάρχουν τα διαχρονικά ταμπού.
Από εξελικτικής άποψης, αυτά τα πράγματα είναι επιζήμια.
Μα υπάρχουν πολλά μέρη όπου η κατανάλωση σκύλων δεν είναι ούτε υπήρξε ποτέ ταμπού,
και δεν υπάρχει λόγος να είναι επι­ζήμια για τον άνθρωπο.  
Αν μαγειρευτεί σωστά, το κρέας του σκύλου δεν κρύβει περισσότερους κινδύνους 
από τα άλλα κρέατα, ούτε και υπάρχει περίπτωση τα εγωιστικά μας γονίδια
να διαμαρτυρηθούν για ένα τόσο θρεπτικό γεύμα.
Αλλωστε, η κατανάλωση σκύλων έχει αριστοκρατικό παρελθόν.
Σε τάφους του 4ου αιώνα έχουν βρεθεί αναπαραστάσεις σκηνών όπου οι σκύλοι σφάζονται
μαζί με άλλα «εδώδιμα» ζώα.
Η συνήθεια ήταν τόσο διαδεδομένη, ώστε να τροφοδοτήσει και την ίδια τη γλώσσα:
ο σινο-κορεατικός χαρακτήρας για την έννοια του «δίκαιος και αρ­μόζων» (yeon),
 κυριολεκτικά μεταφράζεται ως «όπως νόστιμο είναι και το μαγειρεμένο κρέας του σκύλου».
Ο Ιπποκράτης εκθείαζε το κρέας των σκύλων ως πηγή δύναμης.
Οι Ρωμαίοι έτρωγαν κουτάβια που θήλαζαν,
οι Ινδιάνοι της Ντακότα απολάμβαναν το συκώτι τους ενώ στο, όχι και τόσο μακρινό, παρελθόν,
οι Χαβανέζοι έτρωγαν το μυαλό και το αίμα τους.
Οι Αζτέκοι είχαν τον μεξικάνικο άτριχο σκύ­λο ως κύρια τροφή τους.
Ο Κάπτεν Κουκ έτρωγε σκύλους.
Ο Ρόαλντ Αμούντσεν θρυλείται ότι έτρωγε τα σκυλιά που έσερναν το έλκηθρο του
(εντάξει, αυτός πεινούσε πραγματικά πολύ).
Σκύλοι τρώγονται ακόμα και σήμερα στις Φιλιππίνες ως αντίδοτο στην κακοτυχία,
στην Κίνα και στην Κορέα ως φάρμακο, στη Νιγηρία ως τονωτικό της λί­μπιντο
και σε πολλά άλλα μέρη του πλανήτη απλώς επειδή έχουν ωραία γεύση.
Οι Κινέζοι εκτρέφουν εδώ και αιώνες, ειδικά για φα­γητό, συγκεκριμένες ράτσες σκύλων,
όπως για παράδειγμα τα τσόου τσόου με τη μαύρη γλώσσα, ενώ σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες επιβιώ­νουν ακόμη στα βιβλία νόμοι σχετικά με τη νεκροψία των σκύλων που προορίζονται
για ανθρώπινη κατανάλωση ( ... )

... η συνέχεια ΕΔΩ:  alexanderchalkidis.com

 Τζ.Σαφραν Φόερ – “Τρώγοντας ζώα”

 



  ΦΟΕΡ ΣΑΦΡΑΝ ΤΖΟΝΑΘΑΝ

Ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ γεννήθηκε το 1977 στην Ουάσινγκτον, 

γιος του εβραϊκής καταγωγής δικηγόρου Άλμπερτ Φόερ και της Έσθερ Σάφραν Φόερ. 

Είναι συγγραφέας των μυθιστορημάτων "Everything is Illuminated", 2002, 

που κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Εβραϊκής Λογοτεχνίας και το Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα της "Guardian", και "Extremely Loud and Incredibly Close", 2005 

(ελλ. εκδ. "Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά", Μελάνι 2009). 

Είναι, επίσης, επιμελητής του "Α Convergence of Birds: Original Fiction and Poetry Inspired by the Work of Joseph Cornell", 2001, ενός φόρου τιμής στο έργο του Αμερικανού αβάν γκαρντ καλλιτέχνη και γλύπτη Τζόζεφ Κορνέλ (1903-1972). Το 2007 περιλήφθηκε στον κατάλογο 

με τους καλύτερους νέους αμερικανούς συγγραφείς του περιοδικού "Granta". 

Ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.

---