... εάν θέλουμε να μένουμε ακόμα σε... χωριό... ΕΠΙΤΑΛΙΟ ΗΛΕΙΑΣ !

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013: 
οι πιτσιρικάδες του Επιταλίου, γαντζωμένοι στα κάγκελα του Ι. Ν. Αγίου Χαραλάμπους, 
στα "θεωρεία" της πλατείας, αποκαμωμένοι μετά από τη 2η ποδηλατοδρομία, 
απολαμβάνουν την παράσταση του Καραγκιόζη στην πλατεία του χωριού. 

Έτσι όπως τους είδα, σήκωσα ασυναίσθητα την κάμερα και απαθανάτισα τη στιγμή, 
απλά και χωρίς πολλή σκέψη. Κι όταν πέρασα τη φωτογραφία στον υπολογιστή, 
έψαχνα μανιωδώς να με βρω ανάμεσά τους. 
Γιατί, ήμουν κι εγώ εκεί... 
Όταν έρχονταν τα θεατρικά μπουλούκια του καλοκαιριού, 
ο θρυλικός Τρομάρας και ο Σαμψών, ο ταχυδακτυλουργός Μάικ Λαμάρ 
με το μαγικό μπαστούνι που γύριζε γύρω από χέρι του, 
αλλά, όταν το αγοράζαμε, ανακαλύπταμε μια ψαροκλωνά που έπρεπε 
να δέσουμε στο δάχτυλό μας για να γυρίσει το μπαστούνι και 
να μείνουν άφωνοι όλοι όσοι μας έβλεπαν, και τόσοι άλλοι. 

Τι να πρωτοθυμηθώ...

Τα χρόνια πέρασαν, οι αναμνήσεις -ευτυχώς- παρέμειναν, όπως παρέμειναν 
και τα "θεωρεία", κατειλημμένα από νέους πιτσιρικάδες θεατές. 

Πολλά πράγματα άλλαξαν, οι άνθρωποι άλλαξαν, όμως, κάποια πράγματα, 
όπως τα "θεωρεία" της πλατείας, δεν άλλαξαν. 
Και ούτε θέλω ν' αλλάξουν. 
Γιατί, αυτά τα πράγματα, "μυρίζουν" χωριό.
Από αυτά τα πράγματα, αναβλύζει η χαμένη μας παιδική αθωότητα, τα γέλια μας, 
τα παιχνίδια μας, οι σκανδαλιές μας, η πάγια ερώτηση προς τη μαμά:
"Να πάω στην πλατεία;"

Πάλι θα περάσουν τα χρόνια, πάλι θα επισκεφθεί ο Καραγκιόζης το χωριό μας, 
πάλι τα "θεωρεία" θα γεμίσουν με αθώες παιδικές ψυχές. 
Αυτό το στοίχημα, θα πρέπει πάντα να το κερδίζουμε: 
να γεμίζουν τα "θεωρεία" με πιτσιρικάδες, με τις δικές μας αναμνήσεις, 
με γέλια και χαρές. 

Εάν θέλουμε να μένουμε ακόμα σε... χωριό...


από : Chrysovalantis Dimitropoulos