ΟΙ ΘΡΥΛΙΚΕΣ ΑΜΑΖΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΔΟΥΛΩΤΗΣ ΜΑΝΗΣ ΚΟΒΟΥΝ
ΜΕ ΤΑ ΔΡΕΠΑΝΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΩΝ ΒΡΩΜΟΜΟΓΓΟΛΟΓΛΟΥ,,,
ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ,,,
ΚΑΙ ΤΡΕΠΟΥΝ ΣΕ ΦΥΓΗ ΤΟΝ ΙΜΠΡΑΗΜ.!
22/6/1826 ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΒΕΡΓΑΣ.
Η Βέργα ήταν....
πέτρινο οχύρωμα που είχε κατασκευαστεί τον Ιούλιο του 1826 κοντά
στο χωριό Αλμυρό της δυτικής Μάνης στο στρατηγικό σημείο που ήταν η μοναδική
είσοδος στην δυτική Μάνη.
Ο Ιμπραήμ αρχικά προσκάλεσε τον Μαυρομιχάλη να παραδοθεί, όταν όμως αυτός αρνήθηκε,
ξεκίνησε με 7000 πεζικό και ιππείς, από την Καλαμάτα κατά της Μάνης.
Στο χωριό Αλμυρό μαζεύτηκαν περίπου 1000 Μανιάτες υπό τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη
και έπιασαν την Βέργα.
Επακολούθησαν τρεις διαδοχικές σφοδρότατες επιθέσεις του Ιμπραήμ,
τις οποίες οι Μανιάτες απόκρουσαν κατά μέτωπο και με τα πυρά από δυο βρίκια από την θάλασσα.
Ο Ιμπραήμ αποφάσισε τότε να επιχειρήσει απόβαση 1500 Αιγιπτίων πεζών στο Δηρό.
Το σώμα αυτό αποβιβάστηκε και προέλασε προς τα Τσαπαλιανά, όπου κατατροπώθηκε από
τα πυρά των γύρω Μανιατών.
Ακόμα και οι γυναίκες τους υποδέχτηκαν με τα δρεπάνια στο χέρι.
Μετά από σκληρό αγώνα οι Αιγύπτιοι επιβιβάστηκαν και πάλι και έφυγαν.
Ο Ιμπραήμ διέταξε τότε νέα επίθεση στην Βέργα η οποία απέτυχε όπως και οι προηγούμενες.
Η αυταπάρνηση, η τόλμη, το θάρρος, η ανδρεία και πατριωτική Αρετή των θρυλικών ηρωίδων δρεπανηφόρων Μανιατισσών,,, ελάμπρυναν τον Ιερό Αγώνα του Εικοσιένα,,,
και διέσωσαν τη φυλή και την Πατρίδα,,, από βέβαιον εξολοθρεμοαφανισμό.
Η ανεκτίμητη αυτή εθνική προσφορά των γυναικών της Μάνης έσωσε τον Ελληνισμό.!
22, 23 και 24 Ιουνίου ΜΑ ΔΕ Η. ΒΕΡΓΑ λύγισε ΚΑΙ ΔΕΝ πατήθηκε ,,,
γιατί πίσω από αυτό το ξερότειχο είχαν στήσει ταμπούρι άπαρτο με τα ατσάλινα στήθη τους
οι αρειμάνιοι Μανιάτες, που το υπεράσπιζαν και το διαφέντευαν σαν αληθινοί απόγονοι
των αρχαίων Σπαρτιατών, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι».
Η ίδια πανωλεθρία περίμενε τον επαρμένο σερασκέρη και στο δεύτερο μέτωπο
πού άνοιξε στρατηγικώτατα στην καρδιά της Μάνης, στο ΔΙΡΟ.
<< όσοι ορκίστηκαν στο θάνατο, βάδισαν προς την Δόξα και την ζωή >>
Αυτή η φράση βρήκε την ολοκλήρωση, ενσάρκωση και τελειότητά της στη Μάνη.
Γιατί χάρις στο πείσμα, την αποφασιστικότητα και γενναιότητα των γυναικών της,
ο Ιμπραήμ υπέστη πρωτοφανή πανωλεθρία και ετράπη εις φυγήν.
Τα Μανιάτικα άρματα ταπείνωσαν τον Ιμπραήμ τόσο πολύ, όσο ακριβώς ύψωσαν τη φήμη,
το γόητρο και την Δόξα της Μάνης. Και μάλιστα, η ταπείνωση για τον Τουρκοαιγύπτιο
σατράπη είναι ακόμα μεγαλύτερη,
ΓΙΑΤΙ Στη μάχη ΤΟΥ Διρού νικήθηκε ΑΠΌ άοπλες Γυναίκες .
Από εδώ εδράζεται και το μεγάλο παράπονο και η αβάστακτη πίκρα της Μάνης.
Γιατί η εθνική μας ιστορία και παράδοση δεν έχουν δυστυχώς μέχρι σήμερα φωτίσει
όλα τα γεγονότα με όση τους ανήκει ιστορική λάμψη και αλήθεια.
Και πολλά από αυτά παραποιούνται ή διαστρέφονται ....
Με άλλα λόγια, ο άφθαστος αυτός ηρωισμός, η εθελοθυσία και απαράμιλλη ανδρεία
των γυναικών της Μάνης δεν έχει γίνει συνείδησις «ιερού χρέους»,
από την Ελληνική Πολιτεία ....
Το επίσημο κράτος εξακολουθεί να αγνοεί τις γιγαντομαχίες Βέργας, Διρού και Πολυαράβου,,,
γιατί κατά τις μάχες αυτές, κατανικήθηκε τρεις φορές ο αήττητος Ιμπραήμ και έχασε
τα δύο τρίτα του στρατού του σε νεκρούς και τραυματίες.
Και επί πλέον, χωρίς τις νίκες αυτές των Σπαρτιατικών αρμάτων, είναι απόλυτα βεβαιωμένο
ότι δεν θα είχαμε το Ναυαρίνο, γιατί απλούστατα, η Επανάσταση θα είχε σβήσει.
Ιδιαίτερα μάλιστα,,, στις γυναίκες της Μάνης,,, η Πατρίδα οφείλει όχι μόνο κάτι το
σημαντικότατο και υπέροχο για την ελευθερία της, αλλά και κάτι το ανεπανάληπτο
και μεγαλειώδες για την ύπαρξη της,,, και την πανένδοξη Ιστορία της.
<< ΣΤΟ ρημοκλήσι ΤΟΝ Διρού
λειτούργα Ο Πρωτοσύνγγελος,
και τ 'άχραντα μυστήρια
έφερνε ΣΤΟ Κεφάλι ΤΟΥ
βάλλοντας ΤΟ χερουβικό .
Μ 'άξαφνα ΚΙ ανέλπιστα
Τούρκοι ΤΟΝ παραλάβασι,
Μα οι άντρες όλοι λείπασι,
είταν στη Βέργα τ 'Αλμυρού
όπου τρωάδα Ο Πόλεμος
πάαινε ΔΥΟ μερόνυχτα.
μονο ΤΑ γυναικόπαιδα
ΚΑΙ γέροντες ανώφελο
γιατ 'είταν θέρος, Βρέθηκαν
ΜΕ ΤΑ τραπάνια ΣΤΑ λουριά.
Καθόλου δε δειλιάσασι,
καθόλου δεν τρομάξασι,
μόν 'έδωκαν ΤΗΝ είδηση
ΣΤΟΝ Κωσταντίνο ΜΕ πεζό.
κι έδραμε κατά το Διρό.
Βλέπεις Γυναίκες ΝΑ χερούν
ΚΑΙ ΤΑ τραπάνια ΝΑ κρατούν
πολυακουσμένα Αραπάδες ΝΑ χτνπούν.
«Εύγε σας, ματαεύγε σας,
γυναίκες, άντρες γίνητα,
σαν ανδρειωμένες μάχεσθε,
σαν Αμαζόνες κρούετε ».
Είπε και βρυχομάνιασε,
σαν το λιοντάρι στα βουνά.
«Όσοι πιστοί, εμπρός παιδιά! ...
Σήμερα γεννηθήκαμε,
σήμερα ας πεθάνωμε ... »
Άνοιξε μάχη τρομερή
ΚΙ είτενε ξεσυνέρηση
Σ 'όλα τα Σπαρτιατόγγονα,
ποίοι θα πάσι μπροστινοί.
ΟΙ Τούρκοι αντισταθήκασι
Τ 'είταν στην άκρη τον γιαλού.
Μα ΣΤΟ στερνό δειλιάσασι
ΚΑΙ πέφτασι Στη Θάλασσα
ΣΑΝ ΤΑ ΤΥΦΛΑ τετράποδα ...
Γιατ 'είταν θέλημα Θεού ...
Να σ 'ακουστή η παράκληση του Άγιου Πρωτοσύγγελλου ... >>
Η. υπογραφούσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : http://pearlmek.blogspot.gr
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΕΔΩ: ΚΟΙΤΑ Η'' ΠΟΛΥΠΥΡΓΟΥ'' (ΜΑΝΗΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου