
Παλιά γραφόταν τραίνο.
Τώρα γράφετε με έψιλον.
Αλλά και τα 2 ειναι σωστά.....
τραίνο είναι το σωστό οπως πάρτυ είναι το σωστό ...επιτέλους να δείχνουμε σεβασμό
και στις ξένες λέξεις όπως και οι άγγλοι δείχνουν σεβασμό στις ελληνικές λέξεις....
*παράδειγμα γράφουν Hippocrates...κρατάνε το Η για να δηλώσουν οτι έχει δασεία Τώρα γράφετε με έψιλον.
Αλλά και τα 2 ειναι σωστά.....
τραίνο είναι το σωστό οπως πάρτυ είναι το σωστό ...επιτέλους να δείχνουμε σεβασμό
και στις ξένες λέξεις όπως και οι άγγλοι δείχνουν σεβασμό στις ελληνικές λέξεις....
την στιγμή που εμείς καταργήσαμε το πολυτονικό αυτοί το κράτησαν....
1) Δεν είναι θέμα σεβασμού προς τις ξένες λέξεις.
Σε γενικές γραμμές υπάρχουν δύο σχολές μεταγραφής ξένων ονομάτων/λέξεων
στα ελληνικά:
(α) της αντιστρεψιμότητας, όπου η μορφή της ελληνικής λέξης πρέπει
να παραμπέμπει όσο τον δυνατόν περισσότερο στη μορφή της ξένης
(train=τραίνο, party=πάρτυ),
(β) της απλοποίησης (train=τρένο, party=πάρτι).
Καμία δεν είναι «λάθος», διαλέγει και παίρνει κανείς (προσωπικά προτιμώ την απλοποίηση),
αρκεί να είναι σχετικά συνεπής και να αποφεύγει τις υπερβολές.
2) Το παράδειγμα με τους Άγγλους, είναι λάθος, διότι οι Άγγλοι παραποίησαν πολλά
αρχαία ονόματα, όποτε τους φάνηκε βολικότερο. Π.χ. Plato=Πλάτων,
(β) της απλοποίησης (train=τρένο, party=πάρτι).
Καμία δεν είναι «λάθος», διαλέγει και παίρνει κανείς (προσωπικά προτιμώ την απλοποίηση),
αρκεί να είναι σχετικά συνεπής και να αποφεύγει τις υπερβολές.
2) Το παράδειγμα με τους Άγγλους, είναι λάθος, διότι οι Άγγλοι παραποίησαν πολλά
αρχαία ονόματα, όποτε τους φάνηκε βολικότερο. Π.χ. Plato=Πλάτων,
Aristotle=Αριστοτέλης.
*Plato Platonis είναι ο Πλάτων στα λατινικά, δεν παραποίησαν το όνομα οι Αγγλοι.
...ο Αριστοτελης ήθελε ψιλή όχι δασεία...
...ο Αριστοτελης ήθελε ψιλή όχι δασεία...
Τρένο...λοιπόν?...
...γιατι είναι ξένη λέξη και πρέπει να γράφεται με την απλούστερη μορφή.
To ''τραίνο'' προέρχεται απ' το train,η σωστή γραφή είναι το ''τρένο''.
O σημερινός κανόνας λέει ότι οι ξενικής προελεύσεως λέξεις γράφονται κατά
τον απλούστερο δυνατό τρόπο
.
Θεωρείται ότι η γραφή με έψιλον είναι απλούστερη από τη γραφή με άλφα-ιώτα.
Επίσης, θεωρείται ότι η γραφή με ιώτα είναι απλούστερη από τις γραφές με ήτα
ή με ύψιλον, κάτι που δεν αιτιολογείται τόσο εύκολα.
Πριν τον κανόνα αυτό, γινόταν μια προσπάθεια η δάνεια λέξη να έρθει στη γλώσσα μας
διατηρώντας τη διάκριση μακρών και βραχέων φωνηέντων που ενδεχομένως υπήρχε
στη γλώσσα από την οποία παίρνουμε τη δάνεια λέξη.
τον απλούστερο δυνατό τρόπο
.
Θεωρείται ότι η γραφή με έψιλον είναι απλούστερη από τη γραφή με άλφα-ιώτα.
Επίσης, θεωρείται ότι η γραφή με ιώτα είναι απλούστερη από τις γραφές με ήτα
ή με ύψιλον, κάτι που δεν αιτιολογείται τόσο εύκολα.
Πριν τον κανόνα αυτό, γινόταν μια προσπάθεια η δάνεια λέξη να έρθει στη γλώσσα μας
διατηρώντας τη διάκριση μακρών και βραχέων φωνηέντων που ενδεχομένως υπήρχε
στη γλώσσα από την οποία παίρνουμε τη δάνεια λέξη.
Έτσι, ο Shakespeare γινόταν Σαίξπηρ και όχι Σέξπιρ.
Το train τραίνο και όχι τρένο κλπ.
Το train τραίνο και όχι τρένο κλπ.
Για τις λέξεις που ήρθαν δάνειες πριν την εφαρμογή του σημερινού κανόνα επιτρέπεται,
νομίζω, η αρχική ορθογραφία, αν χρησιμοποιείται με συνέπεια και δεν έχει το ίδιο κείμενο
και "τρένο" και "τραίνο".
νομίζω, η αρχική ορθογραφία, αν χρησιμοποιείται με συνέπεια και δεν έχει το ίδιο κείμενο
και "τρένο" και "τραίνο".
- Τό ἐν χρήσει ΛΚΝ τά ἀποδελτίωσε ὡς «τρένο» , «πορτρέτο» κ.ο.κ. .
- Τό δέ ΛΝΕΓ ἔχει καί τούς δύο τύπους ,
- μέ «ε» καί μέ «αι» , παραπέμποντας τό ἕνα στό ἄλλο - συνεπής ὁ λεξικογράφος αὐτοῦ
- τοῦ λεξικου ὡς πρός αὐτό πού ἔγραφε σέ σχετικό ἄρθρο του τό 1997
- (κάτι πού τελικά εὐρύτερα στην
- πράξη δέν συνέβη) :
- « Μια «λύση» θα ήταν οι παλιότερες ξένες λέξεις (τραίνο, πορτραίτο, σωφέρ, ντοκυμανταίρκ.τ.ό.)
- να γράφονται με την ιστορική τους ορθογραφία και να απλογραφούνται μόνον οι νεότερες, σύγχρονες
- και όσες άλλες θα μπουν στη γλώσσα μας (ουίσκι, σλίπιγκ μπαγκ,φοντί, σίριαλ κ.τ.ό.) » .
- Ὁ ἴδιος λεξικογράφος ἐπρότεινε τότε νά χρησιμοποιοῦνται προαιρετικά καί οἰ δύο τύποι
- (ὄπως ἀντίστοιχα συνέβη στήν γερμανική γλώσσα) , γράφοντας « Ετσι οι γράφοντες θα εξοικειωθούν βαθμηδόν
- με τους νέους τρόπους γραφής και θα προχωρήσουν σταδιακά και αβίαστα στην
- αντικατάσταση των παλιότερων ορθογραφικών τύπων» .
- .
Στό ἴδιο ὡς ἄνω ἄρθρο τοῦ 1997 ἀναφέρει (κάτι πού νομίζω ὄτι ἰσχύει) :
« Και μια διευκρίνιση: όσα είπαμε αφορούν στις ξένες λέξεις της Ελληνικής που δεν- ανήκουν στην κατηγορία
- των κυρίων ονομάτων (Ζυρίχη, Ρώμη, Ρωσία, Σαίξπηρ, Ντεμπυσσύ, Γκαίτε,Ρουσσώ κ.τ.ό.).
- Γι' αυτά που τα εξαιρεί και ο Τριανταφυλλίδης ισχύει «η αρχή της αντιστρεψιμότητας»
- στην αρχική τους μορφή μέσω της ορθογραφίας τους.
- Γι' αυτό και γραφές όπως Ζιρίχη, Ρόμη, Ροσία, Σέξπιρ, Ντεμπισί, Γκέτε, Ρουσό είναι αδιανόητες, για ονόματα που έχουν διεθνή παρουσία, πέρα από τα όρια μιας συγκεκριμένης γλώσσας».
-
- ...μόνο να μην μας προκύψει και καμιά "Νέα Ιόρκη"
- ή...
- τίποτα "Βριξέλες"...!


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου