Το 1812 είχε ιδρυθεί στη Βιέννη η "Εταιρεία των Φίλων της Μουσικής"
(Gesellschaft der Musikfreunde), από μουσικούς και φίλους του είδους.
Μέχριτότε τα διάφορα κοντσέρτα που διοργάνωναν δίνονταν σε νοικιασμένους
χώρους. Πέρασαν αρκετές δεκαετίες μέχρι
την 15η Ιανουαρίου 1870, οπότεο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ
εγκαινίασε τη μεγάλη αίθουσα ενόςκτηρίου μουσικής, αυτής που αργότερα
ονομάστηκε Musikverein (των μουσικής).
Οι δύο αίθουσες συναυλιών που το αποτελούν είναι η GrosserMusikverein-Saal,
απ΄ όπου μεταδίδεται η Πρωτοχρονιάτικη συναυλία, και η Brahms-Saal,
αφιερωμένη στον Johannes Brahms.
Στο υπόγειο υπάρχουντα γραφεία και οι χώροι συγκέντρωσης συντελεστών και μουσικών,
η οποίαονομάζεται Dumba-Saal, με προτομή και πολλά κειμήλια του Νικολάου Δούμπα.
Εκείνη την ημέρα και τα τρία αδέλφια Στράους ήταν εκεί για την εναρκτήρια συναυλία, όπου διηύθυναν τις αφιερώσειςτους.
Ο Γιόχαν είχε γράψει το Freut euch des Lebens!
op.340 (Γλεντήστε τη ζωή), ο Γιόζεφ την πόλκα Künstlergrub
op.274 (Χαιρετισμός των καλλιτεχνών) και ο Έντουαρντ το Eisblume
op.55 (Παγωμένο λουλούδι).
Ο αρχιτέκτονας του έργου, ο Δανός Theophil Hansen, ήταν μια μεγάλη μορφή.
Αυτόαποδείχτηκε με τις κατασκευαστικές καινοτομίες που εφάρμοσε σχετικά
με την ακουστική τηςμεγάλης αίθουσας.
Για να ικανοποιηθούν οι συνθήκες ακουστικής που οφείλει να έχει ένας τέτοιος
χώρος (αντήχηση, απορρόφηση ακουστικών κυμάτων), η εσωτερική αρχιτεκτονική
έπρεπε να είναικαθοριστική. Σε όλους τους κάθετους τοίχους έβαλε μπαλκόνια
και ξύλινες πόρτες καιεφαρμόστηκαν τοξοειδείς απολήξεις.
Τα μπαλκόνια στηρίζονται σε 32 χρυσές Καρυάτιδες, οιοποίες το 1999
μετατοπίστηκαν από το εμπρός άκρο των θεωρείων στο πίσω και τώρα
ακουμπούνστον τοίχο της αίθουσας.
Η οροφή -που αποτελείται από ξεχωριστά κομμάτια- δεν εφάπτεται με
τους πλαϊνούς τοίχους για λόγους ακουστικής.
Όλα αυτά βοηθούν στην ομαλή ανάκλαση των ήχων.
Αυτό όμως που θεωρείται επίσης σημαντικό,είναι η κρυφή, η "τυφλή" αίθουσα
του υπογείου.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία κενή αίθουσα που βρίσκεται ακριβώς
κάτω από την κύρια αίθουσα συναυλιών, στο ίδιο μέγεθος, ύψους 1,80 μ.,
η οποία παίζειτο ρόλο ηχείου, κάνοντας την αίθουσα να συμπεριφέρεται ηχητικά
σαν ένα τεράστιο μουσικό όργανο!
Ο Θεόφιλος Χάνσεν ήταν ένας καλλιτέχνης που είχε εργαστεί στην Αθήνα (1839-1843) διδάσκοντας στην τότε ΣχολήΚαλών Τεχνών, σχεδιάζοντας κτήρια όπως
η Ακαδημία Αθηνών (Σιναία Ακαδημία), το Ζάππειο (1888, κατά παραγγελία
του Ευαγγέλη Ζάππα), το Aστεροσκοπείο, η Βαλλιάνειος Βιβλιοθήκη.
Της παραμονής του στην Αθήνα είχε προηγηθεί ο αδελφός του Κρίστιαν Χάνσεν,
ο οποίος είχε σχεδιάσει τα κτίρια του Πανεπιστημίου Αθηνών στην ομώνυμη οδό.
Η συμμετοχή μάλιστα του Κρίστιαν ήταν σημαντική και στην ομάδα για την
αναστήλωση του ναού της Απτέρου Νίκης.
Στη Βιέννη, ο Θεόφιλος Χάνσεν, εκτός από το Musikverein, έχτισε και
την Αυστριακή Βουλή με την ίδια ελληνοπρεπή αρχιτεκτονική που εφάρμοσε
στην Ακαδημία Αθηνών.
Εξηγώντας την ενέργειά του έλεγε πως οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι άνθρωποι
που αγάπησαν την Ελευθερία και δημιούργησαν δίκαιους νόμους.
Ο ίδιος, επίσης, σχεδίασε τοΧρηματιστήριο της Βιέννης (1877),
το Πολεμικό Μουσείο της πόλης, καθώς και την ελληνική εκκλησία
της Αγίας Τριάδος....
[....]
*περισσότερες πληροφορίες εδώ :sa-snd.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου