...να ευχηθώ ακόμη μια φορά στους ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ...

...και γυναίκες, φτάνει πια με τις ενοχές που τους δημιουργούμε, 
αγαπήστε τους λίγο πιο πολύ, αφήστε τους λιγάκι να ανασάνουν...

Όλη τους τη ζωή και πριν ακόμα γεννηθούν πολλές φορές, όλοι έχουν 
προσδοκίες απ'αυτούς, με βάση το φύλο τους. 
Αν θα γεννηθεί αγόρι χαρές και πανηγύρια!!!
Και μετά αρχίζει το ποίημα: 
Εσύ είσαι αγόρι και πρέπει να προσέχεις την αδερφή σου... 
Αργότερα τη μάνα σου..... 
Αργότερα την κοπέλα σου .... 
Αργότερα τη γυναίκα σου.... 
Αργότερα την κόρη σου...
Εσύ είσαι αγόρι και τ'αγοράκια δεν κλαίνε ΙΙΙ
Πάντα πρέπει να στέκονται στο ύψος τους... 
Πάντα πρέπει να προσέχουν και να φροντίζουν τους άλλους... 
Και πρέπει να αποδεικνύουν και τον "ανδρισμό" τους...

Το αποτέλεσμα πολλών ??? 
"Κακοί" μπαμπάδες, "κακοί" σύζυγοι, "κακοί" γιοί ...

Για μας είναι πιο απλά τα πράγματα, πιο συγκεκριμμένα, 
ακόμα και αυτονόητα.

Και σας το λέω εγώ, μια γυναίκα που ποτέ δεν εκτίμησε τους άνδρες
"κι ο άντρας της ζωής της, ήταν αυτή" !!!

Έτσι έζησα και με τους δυο ρόλους στο πετσί μου !

*κείμενο: Roberta Tremi

*φωτό : Ioannis Kavadas