Σελίδες

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

....είναι τίτλος τιμής να σε αποκαλούν "Τρελοκαμπέρο"...

Είναι τίτλος τιμής να σε αποκαλούν "Τρελοκαμπέρο"
Έτσι έλεγαν και χαρακτήριζαν το Δημήτρη Καμπέρο,  
τον πρώτο Έλληνα στρατιωτικό αεροπόρο. 
Ένα σπουδαίο ήρωα της Πολεμικής μας Αεροπορίας, 
που έκανε....
τα πρώτα της βήματα στη διάρκεια των Βαλκανικών.  
Τέτοιες μέρες πριν από 102 χρόνια έγινε η πρώτη επιτυχημένη 
στρατιωτική πτήση στην Ελλάδα.
Γράφει η Kατερίνα  Μπαλκούρα
Οι πρώτες ιδιωτικές προσπάθειες πτήσης στην Ελλάδα έγιναν από τον 
εκκεντρικό θεατρικό επιχειρηματία  Λεωνίδα Αρνιώτη που προσπάθησε 
ανεπιτυχώς να απογειωθεί, την άνοιξη του 1908 απ το Τατόι. 
Το 1909 ο Ρώσος αεροπόρος Ουτόσκιν ήταν ο πρώτος αεροπόρος που πέταξε 
στην Ελλάδα, με αεροπλάνο τύπου Farman, 50 ίππων. 
Απογειώθηκε από το Παλαιό Φάληρο και πέταξε για δέκα λεπτά πάνω από την 
ευρύτερη περιοχή. 
Στη δεύτερη πτήση είχε συνεπιβάτη τον Έλληνα οπλαρχηγό Κων. Μάνο 
ο οποίος αποτέλεσε τον πρώτο Έλληνα επιβάτη αεροπλάνου.
Προσπάθεια δημιουργίας Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας
Δυο χρόνια αργότερα, παράλληλα με την ιδιωτική πρωτοβουλία, ξεκίνησε 
η προσπάθεια δημιουργίας Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. 
O Ελευθέριος Βενιζέλος είχε προβλέψει το σπουδαίο ρόλο της αεροπορίας 
στις πολεμικές συρράξεις που ήταν προ των πυλών.  
Έτσι η κυβέρνηση Βενιζέλου έστειλε στην αεροπορική σχολή του Henry Farman 
στη Γαλλία έξι αξιωματικούς για να εκπαιδευτούν ως χειριστές. 
Αρχικά έστειλε τον Καμπέρο, το Μουτούση και τον Αδαμίδη και αρχές του 1912 
το Δράκο, τον Παπαλουκά, και το Νοταρά. 
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τέσσερις πρώτοι ήταν μέλη του Στρατιωτικού Συνδέσμου 
και πρωτεργάτες του κινήματος στο Γουδί.  
Παράλληλα ξεκίνησαν και οι παραγγελίες για τα πρώτα στρατιωτικά αεροσκάφη 
στο γαλλικό οίκο Farman.
Αεροσκάφη  ζωής και θανάτου
Βέβαια τα αεροπλάνα τύπου Farman δεν είχαν άτρακτο(άρα οι πιλότοι ήταν 
εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες)  και ο κινητήρας βρισκόταν πίσω 
απ το κάθισμα του πιλότου. 
Είχαν περιοριμένες δυνατότητες και μπορούσαν να ανέβουν σε ύψος μέχρι 
1500 μέτρα. 
Πολλά ήταν και τα μηχανολογικά προβλήματα που παρουσίαζαν 
με αποτέλεσμα ακόμα και ο ίδιος ο Γάλλος Διοικητής της Πολεμικής Αεροπορίας 
να δηλώσει το θαυμασμό του για την αυταπάρνηση που θα έδειχναν οι 
ήρωες πιλότοι αφού η κάθε πτήση ήταν υπόθεση ζωής και θανάτου. 
Διέθεταν βέβαια πυξίδα και υψόμετρο αλλά δεν είχαν άλλα όργανα 
ούτε καν οπλισμό. 
Ο χειριστής μόνο είχε περίστροφο και λίγες χειροβομβίδες τις οποίες 
έπρεπε να ρίξει ο ίδιος με το χέρι από χαμηλό ύψος. 
Πρώτες στρατιωτικές πτήσεις
Στην Αττική τότε διεξάγονταν τα μεγάλα γυμνάσια του ελληνικού στρατού. 
Γι αυτό ανακλήθηκε απ τη Γαλλία ο υπολοχαγός Δημήτρης Καμπέρος. 
Παράλληλα μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα διαλυμμένα σε κιβώτια τα δυο 
πρώτα αεροσκάφη της πρώτης παραγγελίας. 
Η πρώτη πτήση στη Ελλάδα υπό την επίβλεψη του Αρχηγού της Γαλλικής 
Στρατιωτικής Αποστολής πραγματοποιήθηκε στις  8 Φεβρουαρίου 1912 
από τον αεροπόρο Εμμανουήλ Αργυρόπουλο με αεροπλάνο τύπου 
Nieuport 50 ίππων παρουσία του βασιλιά Γεωργίου του Α’ και του 
πρωθυπουργού Ελ. Βενιζέλου. 
Στη δεύτερη πτήση την ίδια μέρα πέταξε με τον πρωθυπουργό 
της χώρας Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος "ρίσκαρε τη ζωή του" αλλά 
πίστευε στο εγχείρημα. 
Αυτό το γεγονός προκάλεσε τα ενθυσιώδη σχόλια του Τύπου. 
Ακολούθησε η βάπτιση του αεροπλάνου από το Βενιζέλο και νέα πτήση 
του Αργυρόπουλου τέσσερις μέρες αργότερα από το Ζωολογικό κήπο 
του Π. Φαλήρου.
Ο πρώτος  Έλληνας στρατιωτικός αεροπόρος ήταν ο τρελο-Καμπέρος
Στις 13 Μαϊου 1912 ο Υπολοχαγός Δημήτριος Καμπέρος αφού συναρμολόγησε 
τα αεροσκάφη υπό την επίβλεψη του Γάλλου αερομηχανικού Σοβώ, 
πραγματοποίησε γύρω απ το Ζωολογικό κήπο του Π. Φαλήρου την πρώτη πτήση στρατιωτικού αεροπλάνου στην Ελλάδα τύπου Henry Farman και στη συνέχεια 
συμμετείχε στα μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια. 
Το εντυπωσιακό εγχείρημα παρακολούθησε πλήθος κόσμου. 
Την επόμενη μέρα ο Καμπέρος απογειώθηκε πάλι απ το Φάληρο με προορισμό 
το χώρο των στρατιωτικών ασκήσεων. 
Όμως ανάμεσα στο Καπανδρίτι και στα Κιούρκα ο κινητήρας παρουσίασε βλάβη, 
οι στροφές ελαττώθηκαν και ο χειριστής προέβη σε αναγκαστική προσγείωση.  
Ο κινητήρας όμως σταμάτησε  και το αεροπλάνο έπεσε. 
Ο χειριστής σώθηκε πηδώντας από χαμηλό σχετικά ύψος. 
Η κακή αυτή έκβαση όχι μόνο δεν τον αποθάρρυνε ίσα ίσα τον πείσμωσε περισότερο. 
Την ίδια μέρα επισκεύασε το αεροσκάφος και την επόμενη μέρα σκόπευε να πετάξει 
στο πεδίο των ασκήσεων. 
Έτσι με τη βοήθεια των κατοίκων μετέφερε το αεροσκάφος στο χώρο 
που χρησιμοποιήσε για αεροδιάδρομο και απογειώθηκε με προορισμό την Αυλώνα. 
Στη διάρκεια των στρατιωτικών γυμνασίων, 14 με 19 Μαίου 1912, 
έκανε συνεχείς πτήσεις, προκαλώντας τον ενθουσιασμό με θεαματικούς ελιγμούς 
και αποστολές παρακολούθησης «εχθρικών στρατευμάτων» 
από ύψος 1500 μέτρων. 
Αφού έφερε εις πέρας με επιτυχία την πτήση του προσγειώθηκε στο Κουσούμπι.  
Εκεί έτρεξαν αξιωματικοί, στρατιώτες, ο πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος  
και ο Γάλλος στρατηγός Έντού να θαυμάσουν και να συγχαρούν τον 
πρώτο Έλληνα στρατιωτικό αεροπόρο. 
Ιούνιο του 1912 και ενώ  είχε αρχίσει ήδη να μελετάται η δημιουργία 
Ναυτικής Αεροπορικής Υπηρεσίας  ο Καμπέρος κατάφερε με την επιμονή του 
να πείσει το Υπουργείο Στρατιωτικών να του δώσει την άδεια να μετατραπεί 
το πρώτο στρατιωτικό αεροπλάνο(Δαίδαλος) σε υδροπλάνο. 
Στις 22 Ιουνίου κάνει την πρώτη του πτήση με το υδροπλάνο απ τον όρμο 
του Π. Φαλήρου. 
Σε μια απ τις επόμενες πτήσεις την ίδια μέρα είχε συνεπιβάτη το 
Νομάρχη Αθηνών Δάσιο. 
Τις επόμενες μέρες ο Καμπέρος εκτέλεσε πτήση από το Φάληρο στην Ύδρα 
με συνοδεία του αντιτορπιλικού Νίκη και στην επιστροφή έσπασε 
το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας υδροπλάνου με μέση ταχύτητα 
110 χιλ. την ώρα. 
Η επίσημη εμφάνιση της Πολεμικής Αεροπορίας
 Στους Βαλκανικούς πολέμους, η Πολεμική Αεροπορία έκανε την πρώτη της 
επίσημη εμφάνιση  σπέρνοντας τον πανικό στους εχθρούς. 
Ο Καμπέρος εκτελούσε αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από τα τουρκικά 
στρατεύματα ενώ έριχνε βόμβες χειρός μετατρέποντάς το μόνος του 
σε βομβαρδιστικό! 
Συνέχιζε τα επικίνδυνα ακροβατικά χωρίς κανένα φόβο. 
Έσκιζε στην κυριολεξία τους ουρανούς προκαλώντας θαυμασμό και δέος!  
Το πρωί της 5ης Οκτωβρίου 1912 ο Υπολοχαγός Καμπέρος πήρε διαταγή 
να κατοπτεύσει τις κινήσεις των Τούρκων κατά μήκος της οδού 
Ελασσόνας  –Σαρανταπόρου. 
Απογειώθηκε από τη Λάρισα και αφού έκανε αναγνωριστική πτήση της περιοχής προσγείωσε το αεροπλάνο στον Τύρναβο. 
Η  πτήση αυτή ήταν η πρώτη πτήση στον κόσμο κατά τη διάρκεια 
ενός τακτικού πολέμου. 
Η στρατιωτική δύναμη αυτή διέθετε τέσσερις πιλότους, ένα Γάλλο 
αρχιμηχανικό και μερικούς στρατιώτες. Ήταν οι πιλότοι που ανακλήθηκαν 
απ τη Γαλλία και ανάμεσά τους ήταν και ο Καμπέρος. 
Παράλληλα υπό την εποπτεία του άρχισαν να κατασκευάζονται στην Αθήνα 
βόμβες για τις ανάγκες του Λόχου στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη. 
Μετά τη μάχη του Σαρανταπόρου η προέλαση του Ελληνικού Στρατού στη 
Μακεδονία ήταν ραγδαία. 
Έτσι η ελληνική αεροπορική δύναμη μεταφέρθηκε κοντά στην Κοζάνη 
και άρχισαν πτήσεις πάνω από το Βέρμιο και την πεδιάδα της Θεσσαλονίκης. 
Εκεί συναρμολογήθηκαν και πέταξαν τέσσερα αεροσκάφη τύπου Maurice Farman. 
Ο Καμπέρος συνέχιζε τις τολμηρές του πτήσεις. 
Τέλη Νοεμβρίου 1912, το ελληνικό σμήνος των Maurice Farman μεταφέρθηκε από 
τη Θεσσαλονίκη στην Πρέβεζα για αναγνωριστικές πτήσεις στο ηπειρωτικό μέτωπο. Διοκητής ο Γάλλος λοχαγός αεροπόρος Barres. 
Ο Καμπέρος διαφώνησε μαζί του για τη θέση της αεροπορικής βάσης 
και ζήτησε μετάθεση για το πυροβολικό.  
Επειδή όμως η ψυχή του ήταν ένα με τους αιθέρες μόλις τέλειωσε ο Α Παγκόσμιος ασχολήθηκε με την εκπαίδευση νέων χειριστών και διετέλεσε και διοικητής 
της Σχολής Ικάρων. 
Τον Ιούλιο του 1934 έκανε μια εντυπωσιακή «αντεπίδειξη» στους Άγγλους 
αεροπόρους με αεροπλάνο Ε9 Αβρό των 180 ίππων.
"Μεταξύ των άλλων ο κ. Καμπέρος έκαμεν επανειλημμένως κατακορύφως 
το σχήμα οκτώ, ανόρθωσιν και ανάποδο λούπινγκ, λούπινγκ με βραδείαν 
περιστροφήν και σπινάρισμα καθώς και πτήσιν ανάστροφον". 
Τέτοιους ελιγμούς μόνο ο Γάλλος Ντετρουαγιέ είχε κάνει αλλά 
με πολύ ισχυρότερο αεροπλάνο.  
Πέθανε το 1942 από διαρροή φωταερίου στο σπίτι του.  
Η παρουσία του στην αεροπορία ταυτίστηκε με πολλές  
παρακινδυνευμένες πτήσεις. 

Έτσι του έμεινε το παρατσούκλι τρελοκαμπέρος. 
Τρελός με την έννοια του ατρόμητου, του ήρωα,  του ανθρώπου που έχει 
δαμάσει το φόβο του και δεν έχει καμία αίσθηση του κινδύνου. 
Το παρατσούκλι λοιπόν "τρελοκαμπέρος" δεν είναι χαρακτηρισμός. 
Είναι τίτλος τιμής!
http://sknews.gr
09 Μαϊ 2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου