...κι η ελπίδα μου κι η ανθρωπιά...γιά το το φοινικόπτερο!

Πυροβολήθηκε το 2000. 
Έφτασε στην Αλκυόνη ήδη με το μετάκαρπό του 
ακρωτηριασμένο και....
το μόνο που καταφέραμε ήταν να παραμείνει ζωντανό. 
Είδε άλλα Φοινικόπτερα να έρχονται και να φεύγουν και βοήθησε τα νεοεισερχόμενα 
να ξεπεράσουν το άγχος της αιχμαλωσίας. 

Έζησε μαζί μας 14 χρόνια και εχτές το βράδυ κάθισε στο έδαφος με τη λεπτότητα 
και την ευγένεια που χαρακτηρίζει τα Φοινικόπτερα και πέρασε ο κατώφλι
 που όλοι θα περάσουμε κάποτε.

Το αποχαιρετώ με ένα μου επίγραμμα 

Για τα πουλιά που δεν πετούν πιά 
Γι αυτα που πεταρίζουν σε μικρά κλουβιά 

Για κείνα που προσμένουν τα λιβάδια, τις λιακάδες, τα κλαδιά, 
ΣΠΑΡΤΗ,
προσκυνητής ο πόνος μου 
κι ελπίδα μου η ανθρωπιά. 



Αλκυόνη - Aegean Wildlife Hospital