....κάποιος Θεόδωρος, που αποβιβάζεται στην περιοχή της Φλώριδας.
Προς τιμήν του, έχει ανεγερθεί άγαλμα στην πόλη Κλίαργουοτερ της Φλώριδας.
Προς τιμήν του, έχει ανεγερθεί άγαλμα στην πόλη Κλίαργουοτερ της Φλώριδας.
Στις 17 Ιουνίου του 1527 από το λιμάνι Σανλούκαρ της Αναδαλουσίας απέπλευσε ένας στολίσκος από πέντε πλοία, με κυβερνήτη τον σκληροτράχηλο δον Πανφίλο ντε Ναρβάεθ και προορισμό της δυτικές ακτές του Μεξικού και της Φλώριδας, που τότε ήταν αποικίες
του ισπανικού στέμματος. Ανάμεσα στα μέλη του πληρώματος ήταν και κάποιος Έλληνας ονόματι Θεόδωρος, όπως αναφέρει στο ημερολόγιο που κρατούσε ο ταμίας της αποστολής Αλβάρ Νούνιεθ Καμπέθα ντε Βάκα.
Ο συμπατριώτης μας θα πρέπει να ήταν κάποιος μισθοφόρος που διψούσε για εύκολο χρήμα, συνηθισμένο φαινόμενο εκείνη την εποχή.
του ισπανικού στέμματος. Ανάμεσα στα μέλη του πληρώματος ήταν και κάποιος Έλληνας ονόματι Θεόδωρος, όπως αναφέρει στο ημερολόγιο που κρατούσε ο ταμίας της αποστολής Αλβάρ Νούνιεθ Καμπέθα ντε Βάκα.
Ο συμπατριώτης μας θα πρέπει να ήταν κάποιος μισθοφόρος που διψούσε για εύκολο χρήμα, συνηθισμένο φαινόμενο εκείνη την εποχή.
Ο στολίσκος του Ναρβάεθ, μετά από πολλές περιπέτειες, προσορμίστηκε στις ακτές της δυτικής Φλώριδας, κοντά στη σημερινή πόλη Τάμπα, στις 14 Απριλίου του 1528.
Εκεί τους υποδέχθηκαν κάποιοι Ινδιάνοι που τους έδειξαν μικρά κομματάκια χρυσού.
Όταν οι κονκισταδόρες τους ρώτησαν πού τα βρήκαν, οι Ινδιάνοι έδειξαν τα βουνά
στα ενδότερα της περιοχής, όπου κατοικούσαν οι Απαλάτσι, μία φυλή Ινδιάνων.
Αμέσως ξεκίνησαν για τη χρυσοφόρο περιοχή, αλλά κατά τη διαδρομή πολλοί από αυτούς αφανίστηκαν από τις αρρώστιες, ενώ οι εναπομείναντες βρέθηκαν σε αφιλόξενα εδάφη
και έχασαν τον προσανατολισμό τους.
Εκεί τους υποδέχθηκαν κάποιοι Ινδιάνοι που τους έδειξαν μικρά κομματάκια χρυσού.
Όταν οι κονκισταδόρες τους ρώτησαν πού τα βρήκαν, οι Ινδιάνοι έδειξαν τα βουνά
στα ενδότερα της περιοχής, όπου κατοικούσαν οι Απαλάτσι, μία φυλή Ινδιάνων.
Αμέσως ξεκίνησαν για τη χρυσοφόρο περιοχή, αλλά κατά τη διαδρομή πολλοί από αυτούς αφανίστηκαν από τις αρρώστιες, ενώ οι εναπομείναντες βρέθηκαν σε αφιλόξενα εδάφη
και έχασαν τον προσανατολισμό τους.
Από το αδιέξοδο τους έβγαλε ο Έλληνας (Griego), όπως τον αποκαλούσαν.
Ο Θεόδωρος θα πρέπει να είχε γνώσεις ναυπηγικής, αφού κατόρθωσε να κατασκευάσει βάρκες, με τις οποίες οι χρυσοθήρες κατόρθωσαν να διαφύγουν μέσω των παραποτάμων του Μισισιπή και στις 28 Οκτωβρίου του 1528 να φθάσουν σ’ ένα όρμο, κοντά στην σημερινή πόλη της Πενσακόλα, αρκετά μακριά από την αρχική τους βάση.
Ο Θεόδωρος θα πρέπει να είχε γνώσεις ναυπηγικής, αφού κατόρθωσε να κατασκευάσει βάρκες, με τις οποίες οι χρυσοθήρες κατόρθωσαν να διαφύγουν μέσω των παραποτάμων του Μισισιπή και στις 28 Οκτωβρίου του 1528 να φθάσουν σ’ ένα όρμο, κοντά στην σημερινή πόλη της Πενσακόλα, αρκετά μακριά από την αρχική τους βάση.
Οι Ινδιάνοι της περιοχής προσφέρθηκαν να τους προμηθεύσουν νερό και ο Θεόδωρος
τους ακολούθησε.
Έκτοτε, αγνοούνται τα ίχνη του, παρά τις προσπάθειες των συντρόφων του να τον βρουν. Υπέθεσαν ότι ο Θεόδωρος τους «πούλησε», για να καρπωθεί μόνο αυτός το χρυσάφι.
Τρία χρόνια αργότερα, ο γραμματέας του ισπανού κατακτητή Ερνάντο Ντε Σότο, Γονθάλο Βαλντέζ, βρέθηκε στην περιοχή, όπου είχε εξαφανισθεί ο Θεόδωρος και πληροφορήθηκε από Ινδιάνους ότι είχε δολοφονηθεί για άγνωστο λόγο από ομοεθνείς τους.
τους ακολούθησε.
Έκτοτε, αγνοούνται τα ίχνη του, παρά τις προσπάθειες των συντρόφων του να τον βρουν. Υπέθεσαν ότι ο Θεόδωρος τους «πούλησε», για να καρπωθεί μόνο αυτός το χρυσάφι.
Τρία χρόνια αργότερα, ο γραμματέας του ισπανού κατακτητή Ερνάντο Ντε Σότο, Γονθάλο Βαλντέζ, βρέθηκε στην περιοχή, όπου είχε εξαφανισθεί ο Θεόδωρος και πληροφορήθηκε από Ινδιάνους ότι είχε δολοφονηθεί για άγνωστο λόγο από ομοεθνείς τους.
Η Ελληνική κοινότητα της Φλώριδας θεωρεί τον Θεόδωρο τον πρώτο Έλληνα
που πάτησε το πόδι του στην Αμερική. Ανήγειρε, μάλιστα, άγαλμά του στην παραλία της πόλης Κλιαργουότερ της Φλώριδας, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν
στις 8 Ιανουαρίου του 2005.
που πάτησε το πόδι του στην Αμερική. Ανήγειρε, μάλιστα, άγαλμά του στην παραλία της πόλης Κλιαργουότερ της Φλώριδας, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν
στις 8 Ιανουαρίου του 2005.
-------------------------------->
Το όνομα του όπως έχει καταγραφεί στα ιστορικά αρχεία ήταν Θεόδωρος ο Γκριέγκο
που σαν σήμερα πριν από 482 χρόνια το 1528 γινόταν ο πρώτος Έλληνας που πατούσε
το πόδι του στην Αμερική.
Για την καταγωγή του ερίζουν η Κεφαλονιά και η Κρήτη τα ιστορικά όμως αρχεία ξετυλίγουν την μοναδική του διαδρομή και την περιπέτεια του
μακριά από την πατρίδα.
που σαν σήμερα πριν από 482 χρόνια το 1528 γινόταν ο πρώτος Έλληνας που πατούσε
το πόδι του στην Αμερική.
Για την καταγωγή του ερίζουν η Κεφαλονιά και η Κρήτη τα ιστορικά όμως αρχεία ξετυλίγουν την μοναδική του διαδρομή και την περιπέτεια του
μακριά από την πατρίδα.
Ο Θεόδωρος, ήταν θαλασσοπόρος και εξερευνητής που το 1527 ξεκίνησε από την Ισπανία
με προορισμό της Αμερική με έναν στόλο πέντε πλοίων. Η εξερευνητική όμως αποστολή έπεσε σε τυφώνα κοντά στην Κούβα με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος του στόλος της
να βυθιστεί. Ο Θεόδωρος όμως επέζησε μαζί με 30 ακόμα ναυτικούς.
Στις 14 Απριλίου 1528 η αποστολή κατέπλευσε τελικά στην Φλόριντα και αμέσως
άρχισαν να κατασκευάζουν καταλύματα για να εγκατασταθούν. Από τις πρώτες μέρες υπήρχε επαφή με ντόπιες ινδιάνικες φυλές.
με προορισμό της Αμερική με έναν στόλο πέντε πλοίων. Η εξερευνητική όμως αποστολή έπεσε σε τυφώνα κοντά στην Κούβα με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος του στόλος της
να βυθιστεί. Ο Θεόδωρος όμως επέζησε μαζί με 30 ακόμα ναυτικούς.
Στις 14 Απριλίου 1528 η αποστολή κατέπλευσε τελικά στην Φλόριντα και αμέσως
άρχισαν να κατασκευάζουν καταλύματα για να εγκατασταθούν. Από τις πρώτες μέρες υπήρχε επαφή με ντόπιες ινδιάνικες φυλές.
Οι Ισπανοί λίγες μέρες αργότερα ξεκίνησαν για να ανακαλύψουν χρυσό, αλλά
στην διαδρομή σκότωναν τους ινδιάνους άνδρες και αιχμαλώτισαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους με σκοπό να τους πουν που ήταν το πολύτιμο μέταλλο, ξεσηκώνοντας τους
έτσι εναντίον τους. Κάποια στιγμή η ομάδα βρέθηκε αποκλεισμένη σε άγνωστα εδάφη μακριά από την βάση της και χωρίς προμήθειες. Τότε ο Θεόδωρος κατασκεύασε πέντε βάρκες με σκοπό να φύγουν μέσω των παραποτάμων του Μισισιπή χρησιμοποιώντας
ξύλο και δέρμα και αλείφοντας τες με ρετσίνι.
στην διαδρομή σκότωναν τους ινδιάνους άνδρες και αιχμαλώτισαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους με σκοπό να τους πουν που ήταν το πολύτιμο μέταλλο, ξεσηκώνοντας τους
έτσι εναντίον τους. Κάποια στιγμή η ομάδα βρέθηκε αποκλεισμένη σε άγνωστα εδάφη μακριά από την βάση της και χωρίς προμήθειες. Τότε ο Θεόδωρος κατασκεύασε πέντε βάρκες με σκοπό να φύγουν μέσω των παραποτάμων του Μισισιπή χρησιμοποιώντας
ξύλο και δέρμα και αλείφοντας τες με ρετσίνι.
Μετά από έναν μήνα περιπλάνησης η ομάδα βγήκε στην θάλασσα αλλά αδυνατούσε
να βρει την βάση της. Τελικά έφτασαν σε έναν όρμο κοντά στη σημερινή πόλη
Πενσακόλλα της Φλώριδας όπου ο Θεόδωρος βγήκε στην στεριά για να πάρει νερό
από τους Ινδιάνους της περιοχής.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι Ινδιάνοι επέστρεψαν χωρίς τον Θεόδωρο,
ενώ στις ερωτήσεις των Ισπανών αρνήθηκαν να απαντήσουν και τράπηκαν σε φυγή.
να βρει την βάση της. Τελικά έφτασαν σε έναν όρμο κοντά στη σημερινή πόλη
Πενσακόλλα της Φλώριδας όπου ο Θεόδωρος βγήκε στην στεριά για να πάρει νερό
από τους Ινδιάνους της περιοχής.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι Ινδιάνοι επέστρεψαν χωρίς τον Θεόδωρο,
ενώ στις ερωτήσεις των Ισπανών αρνήθηκαν να απαντήσουν και τράπηκαν σε φυγή.
Το 1540 έφτασε στο σημείο που είχε χαθεί ο Θεόδωρος μια δεύτερη ισπανική αποστολή
και έμαθαν ότι δυο χριστιανοί που βρισκόταν στην πρώτη εξερευνητική αποστολή
έμειναν με τους Ινδιάνους, οι οποίοι για άγνωστο λόγο τους σκότωσαν.
Οι Ινδιάνοι που αφηγήθηκαν το τέλος του Θεόδωρου δεν γνώριζαν το πότε ακριβώς δολοφονήθηκε ο Θεόδωρος, ούτε πού ήταν θαμμένος.
και έμαθαν ότι δυο χριστιανοί που βρισκόταν στην πρώτη εξερευνητική αποστολή
έμειναν με τους Ινδιάνους, οι οποίοι για άγνωστο λόγο τους σκότωσαν.
Οι Ινδιάνοι που αφηγήθηκαν το τέλος του Θεόδωρου δεν γνώριζαν το πότε ακριβώς δολοφονήθηκε ο Θεόδωρος, ούτε πού ήταν θαμμένος.
Σύμφωνα με τον χρονικογράφο Μπάνκινχαμ Σμιθ:
«…Όταν στα τέλη του Οκτώβρη του 1528 τα ιστιοφόρα φτάσανε στη Φλόριντα
– κοντά στη σημερινή Πενσάκολα – μερικοί ιθαγενείς ανεβήκανε στη ναυαρχίδα
τού Ναρβάεθ.
Τους δώσανε δωράκια και προθυμοποιήθηκαν να κουβαλήσουν από τη ξηρά νερό
στα πλοία. Μαζί τους πήγε και ο Θεόδωρος, που δεν ξαναγύρισε.
Ήταν ο πρώτος λευκός που έζησε με τους Ερυθρόδερμους…»
«…Όταν στα τέλη του Οκτώβρη του 1528 τα ιστιοφόρα φτάσανε στη Φλόριντα
– κοντά στη σημερινή Πενσάκολα – μερικοί ιθαγενείς ανεβήκανε στη ναυαρχίδα
τού Ναρβάεθ.
Τους δώσανε δωράκια και προθυμοποιήθηκαν να κουβαλήσουν από τη ξηρά νερό
στα πλοία. Μαζί τους πήγε και ο Θεόδωρος, που δεν ξαναγύρισε.
Ήταν ο πρώτος λευκός που έζησε με τους Ερυθρόδερμους…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου