ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ γιά τόν ΧΡΙΣΤΌ!

- Ο Χριστός είναι παντού, τριγυρίζει, χτυπάει την πόρτα μας, 
στέκεται και ζητιανεύει απόξω από την καρδιά μας.
 Φτωχός, πεινασμένος, άστεγος είναι ο Χριστός


- Σαν το κρασί ’ναι κι ο Χριστός. 
Όμοια ανοίγει κι αυτός την καρδιά των ανθρώπων και μπαίνει 
ο κόσμος όλος.
Όμοια θ’ ανοίξει και την Παράδεισο να μπουν οι αμαρτωλοί
- Ο Χριστός δεν κάθεται από τα σύννεφα, σε θρόνο, όχι.
Παλεύει απάνω στα χώματα, πονάει κι αυτός, αδικιέται κι αυτός
και πεινάει και σταυρώνεται μαζί μας
- Ε κακομοίρη άνθρωπε,
μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα,
κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία!
Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις
μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, αργά...