*φωτογραφία που φέρει την χρονολογία "1911- Άγιος Δημήτριος
...η χρονολογία αυτή είναι αμφίβολη και κανένα άλλο
στοιχείο δεν την επιβεβαιώνει.
Πιθανότατα η σωστή χρονολογία είναι 1927.
Το βέβαιο. πάντως, είναι ότι στις 11/11/1929 γύρω από αυτή την παράγκα άρχισε
να κτίζεται Ιερός Ναός, αφιερωμένος στον Άγιο Δημήτρη.
Αλλά και το νέο αυτό κτίσμα κατεδαφίστηκε και πάλι, κατασκευάστηκε νέα μεγαλύτερη
παράγκα και το 1948 ο ναός κτίστηκε από την αρχή.
Η αποπεράτωση έγινε το 1956.
----------
Οἱ κάτοικοι τῆς Ν. Ἐλβετίας ἐνοριακά ἀνῆκαν στή Μεταμόρφωση, δέν ἐξυπηρετοῦνταν
ὅμως λόγω τῆς ἀπόστασης καί γιατί ὁ Ναός τῆς ῾Αγίας Μεταμόρφωσης ἦταν μικρός.
Οἱ κάτοικοι τότε τῆς Ν. Ἐλβετίας, κινήθηκαν δραστήρια γιά νά βροῦν οἰκόπεδο μέ σκοπό
νά κτίσουν Ἱερό Ναό στό ὄνομα τῆς «῾Αγίας Παρασκευῆς» καί νά γίνει ξεχωριστή ἐνορία. Στήν κίνηση αὐτή πρωτοστάτησαν οἱ κάτοικοι Νέας Ἐλβετίας
Στυλιανός Στεργίου, Ἀλέκος Βογιανζῆς, Ἰωάννης Ἀγάλιας, Γεώργιος Γκίκας,
Διαμαντῆς Μάρδας, οἱ ὁποῖοι ἦρθαν σέ ἐπαφή μέ τόν οἰκοπεδοῦχο Δημήτριο Ζωϊτό
καί τοῦ ζήτησαν ἕνα οἰκόπεδο γιά νά χτίσουν ἐνοριακό Ναό.
Ὁ παραπάνω οἰκοπεδοῦχος τούς εἶπε ὅτι θά δωρίσει ἕνα οἰκόπεδο μέ τόν ὅρο ὅτι
ὁ Ἱερός Ναός πού θά χτιστεῖ θά ὀνομαστεῖ «῞Αγιος Δημήτριος» καί αὐτό γιατί
τό ὄνομά του ἦταν Δημήτριος.
῎Ετσι παρεχώρησε τό οἰκόπεδο καί οἱ κάτοικοι τοῦ ὑποσχέθηκαν ὅτι θά τηρήσουν
τόν ὅρο πού ἔθεσε.
Οἱ εὐσεβεῖς κάτοικοι τῆς περιοχῆς ἔχοντας πιά τό οἰκόπεδο μέ πρωτοστάτη τόν ἀείμνηστο ἱερέα Νεόφυτο Παπαδόπουλο (Συμεωνίδη) πού ἦλθε πρόσφυγας ἀπό τήν Καισάρεια
ἔκαναν ἔρανο μεταξύ τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς πού παρά τή φτώχεια τους προσέφεραν ὅ,τι ὁ καθένας μποροῦσε γιά νά ἀποκτήσουν Ἱερό Ναό καί ἐνορία.
Ἀξίζει νά ἀναφέρουμε γιά νά θυμοῦνται οἱ μεταγενέστεροι τό ἑξῆς περιστατικό
πού συνέβη κατά τή διάρκεια τοῦ ἐράνου μέ τόν εὐλαβέστατο παπα-Νεόφυτο.
Μιά μέρα κατέβηκε στήν Ἀθήνα νά συναντήσει ἕναν ἔμπορο πατριώτη του γιά νά τοῦ ζητήσει συνδρομή γιά τήν κατασκευή τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Ὁ ἔμπορος καθόταν ἀπέξω στήν πόρτα τοῦ μαγαζιοῦ του.
Ὁ Παπα-Νεόφυτος τοῦ εὐχήθηκε καλή του ἡμέρα καί ἐν συνεχεία τοῦ εἶπε·
῏Ηλθα νά σέ συναντήσω καί νά σοῦ ζητήσω νά προσφέρεις καί ἐσύ χρήματα,
θά φτιάξουμε ἐκκλησία στή Νέα Ἐλβετία.
Ὁ ἔμπορος τοῦ εἶπε ὅτι δέν ἔχω χρήματα. Ὁ Παπα-Νεόφυτος ὅμως ἐπέμεινε νά τοῦ δώσει. Τότε ὁ ἔμπορος τόν ἔσπρωξε κάπως.
Ὁ Παπα-Νεόφυτος γέροντας ὅπως ἦταν ἔπεσε κάτω.
Ὁ ἔμπορος τόν ἐσήκωσε καί ὁ παπάς ἀφοῦ τίναξε τά ράσα του ἀπό τή σκόνη, γύρισε
στόν ἔμπορα καί τοῦ λέει·
Τζάν’ μου, ἐμένα μέ πλήρωσες, τώρα δῶσε μου καί γιά τόν «῞Αγιο».
Ὁ ἔμπορος κλονισμένος ἀπό τό συμβάν καί ἀπό τά λόγια τοῦ Ἱερέα, μπῆκε μέσα
στό Ταμεῖο καί τοῦ ἔδωσε τότε τό ἔτος 1927 διακόσιες δραχμές.
Ὁ Παπα-Νεόφυτος παρέδωσε τά χρήματα στήν ἐπιτροπή τοῦ ἐράνου, τούς διηγήθηκε
τό περιστατικό, καί ἔδωσε τό ὄνομα τοῦ ἐμπόρου γιά νά μνημονεύεται σέ κάθε Θεία Λειτουργία.
῎Αν καί οἱ κάτοικοι ἀνταποκρίθηκαν στόν ἔρανο ὅμως οἱ καιροί ἦταν δύσκολοι καί τά χρήματα πού συγκεντρώθηκαν δέν ἐπαρκοῦσαν νά γίνει Ἱερός Ναός μέ πέτρες.
῎Ετσι ἀποφάσισαν νά ἀγοράσουν σανιδόταβλες καί καδρόνια μέ τά ὁποῖα κατασκεύασαν
μία ὀρθογώνια παραλληλόγραμμη παράγκα τό ἔτος 1927 σκεπασμένη μέ κεραμίδια.
Ἐν συνεχεία μέ ἔγκριση τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ὑπεγράφη διάταγμα ἀπό
τό ῾Υπουργεῖο Θρησκευμάτων καί Παιδείας, ἱδρύσεως τῆς ἐνορίας
Αγίου Δημητρίου Νέας Ἐλβετίας.
Ἐκεῖ στήν παράγκα ἐγίνοντο Θεῖες Λειτουργίες μέ ἱερέα τόν Παπα-Νεόφυτο.
Τό πρῶτο ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο ἀποτελοῦσαν ὁ ἱερεύς Νεόφυτος Παπαδόπουλος,
ὁ Στυλιανός Στεργίου, ὁ Ἀλέξανδρος Βογιαντζής, ὁ Ἰωάννης Ἀγάλιας.
Ἐπειδή ὁ ξύλινος ἱερός Ναός ἐπ’ οὐδενί λόγῳ ἐξυπηρετοῦσε τούς ἐνορῖτες,
τό ἐκκλησιαστικό συμβούλιο μέ τήν οἰκονομική ἐνίσχυση τῶν ἐνοριτῶν κατόρθωσαν
μέχρι τό ἔτος 1929 νά κατασκευάσουν πέριξ τῆς παράγκας πλινθόκτιστο
Ἱερό Ναό τοῦ ὁποίου τά ἐγκαίνια ἐτελέσθηκαν τήν 11η Νοεμβρίου 1929.
Ὁ παλιός Ναός κατεδαφίσθηκε καί θεμελιώθηκε ἐκ νέου τό 1948.
῾Η τελευταῖα ἀνακαίνισή του ἔγινε τό 1994....]
Πηγή : Ιερά Μητρόπολις Καισαριανής - Βύρωνος & Υμηττού.
imkby.gr
ο Αγιος Δημήτριος *σήμερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου