Γέλασε.!. Γέλασα κι εγώ...

...κάποτε κάποιος,με ρώτησε
τι ακριβώς είμαι κι εγώ... απάντησα...
Τίποτα περισσότερο,από ένας απλός ακροβάτης... 
Γέλασε.!. Γέλασα κι εγώ...
Κοίταξε χαμηλά και με ρώτησε,
που είναι το τεντωμένο σχοινί σου λοιπόν.;...
Γελώντας χάθηκε στην επόμενη στροφή...
Δεν έμαθε ποτέ,πως ακόμη κι αυτός είναιένας ακροβάτης,
πάνω στα θέλω,τα πρέπει,τα μπορώ και τα απαγορεύεται,
που συναντάκάθε στιγμή στη ζωή του...
Για κάποιους η άγνοια είναι άμυνα...
Για τους ψυχικά επιζώντες ακροβάτες,
κάθε μέρα είναι μία μικρή μάχη...
Μάχονται,για να μη βρεθούν στο κενό...μάχονται μέσα 
στο δικό τουςκαλά κλειδωμένο σεντούκι.
Κάνουν επίθεση,με συνοδοιπόροτην γνώση τους, 
ακούγοντας όλου του κόσμου τα παραμύθια...

φΡ
i-rena