Αύγουστος του 1465, η Αθήνα έχει καταληφθεί από τον Μωάμεθ β,
ο οποίος στρέφει εξ’ αρχής την προσοχή του στο μνημείο του Παρθενώνα,
έτσι αποφασίζει να προσθέσει ένα μιναρέ για να τον μετατρέψει σε τζαμί, ενώ
στο Ερέχθειο αποφασίζει να σπιτώσει το χαρέμι του χτίζοντας παράλληλα και
σπίτια για την στέγαση τουρκικών οικογενειών. Μετατράπηκε έτσι σε οχυρό λόγω
της στρατηγικής του θέσης, απαγορεύοντας την είσοδο στους Χριστιανούς.
Παρασκευή, 26 Σεπτεμβρίου του 1687, μία μοιραία ημερομηνία για τον Αθηναϊκό λαό,
καθώς βιώνει την καταστροφή ενός από τα πιο σημαντικά του μνημεία.
Τα μεσάνυχτα ο Ιταλός αρχιστράτηγος Φραγκίσκος Μοροζίνι ανατινάζει με μία οβίδα
τον Παρθενώνα, με την υποστήριξη των Βενετικών στρατευμάτων και ενώ είχε ήδη
προκύψει συνεννόηση με τους Χριστιανούς της πόλης.
Είναι γεγονός πως ο βασικός στόχος ήταν η ανατίναξη της Τουρκικής πυριτιδαποθήκης, προκαλώντας έτσι ζημιές και στο Ερέχθειο. Οι Βενετοί είχαν υπολογίσει πλήρως την
θέση τους με βάση τα σχέδια και τις αναφορές των μηχανικών.
Μετά από μερικές μέρες το στράτευμα του Μοροζίνι αποκαθήλωσε το δυτικό τμήμα
του ναού και παράλληλα προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο με τις ζωοφόρους που
απεικόνιζαν τα άλογα της Αθηνάς, με αποτέλεσμα την καταστροφή τους.
Το 1799 ο λόρδος Έλγιν που είχε διοριστεί ως πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας,
έδωσε το οριστικό χτύπημα στον ναό καθώς έστειλε τεχνίτες του στην Αθήνα,
για να σχεδιάσουν παρόμοια γλυπτά με του Παρθενώνα με σκοπό να διακοσμήσουν
τα ανάκτορα του Λόρδου στη Σκωτία.
Όμως λόγω των πολιτικών εξελίξεων και συγκεκριμένα με την συμμαχία μεταξύ
της Μ. Βρετανίας με τους Οθωμανούς εναντίον της Γαλλίας, ο Σουλτάνος πήρε
την πρωτοβουλία και αποφάσισε να παραχωρήσει άδεια αφαίρεσης γλυπτών από
το λαμπρότερο μνημείο της Αθήνας, έτσι ξεκίνησε μία ‘‘συλλογή’’ αρχαίων μνημείων,
που κάλλιστα χαρακτηρίζεται και από τον πιο αφελή ως κανονική κλοπή!
Ο Σουλτάνος είχε την δικαιοδοσία στον αρχαιοελληνικό πλούτο και στην ελληνική
κληρονομία και αφού δωροδοκήθηκε από τον Έλγιν, εθελοτυφλούσε όσο τα
βρετανικά συνεργεία και κατέστρεφαν.
Πρόκειται λοιπόν για ένα έγκλημα οργανωμένο από δύο εχθρικά μέτωπα.
Τρία ολόκληρα χρόνια διήρκησαν οι διαδικασίες αφαίρεσης των γλυπτών και των
μαρμάρων, προκαλώντας υλικές ζημιές στα αγάλματα αλλά και στον ναό.
Η μεταφορά της ελληνικής περιουσίας στην Βρετανία αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες
λόγω των συχνών στάσεων σε λιμάνια αλλά και λόγω καιρικών συνθηκών.
Υπήρξαν βέβαια και απώλειες καθώς πλοίο το Έλγιν βυθίστηκε.
Κατά την επιστροφή του στην Βρετανία, είχε σπαταλήσει όλα του τα χρήματα και
δεν είχε χώρο για την φύλαξη των αγαλμάτων καθώς ο χώρος που προορίζονταν
γι' αυτό το σκοπό, υποθηκεύτηκε. Σαν αποτέλεσμα αναγκάστηκε να τα πουλήσει
στην Βρετανική κυβέρνηση και συνεπώς να τοποθετηθούν στον Βρετανικό μουσείο.
Αυτός ο βιασμός που δέχθηκε ο ναός ανά τους αιώνες και οι αναρίθμητες φθορές του
που οφείλονται σε αρκετούς και διαφορετικούς παράγοντες όπως καιρικές συνθήκες, πόλεμοι, επιθέσεις κλπ, χαρακτηρίζεται ως θαύμα το γεγονός ότι στέκεται ακόμα
χωρίς να έχει καταρρεύσει.
Ας ελπίσουμε ότι και η γενικότερη αδιαφορία των αρμοδίων αρχών εδώ και δεκαετίες,
δεν θα σταθεί στο τέλος μοιραία για ένα από τα λαμπρότερα κληροδοτήματα του
πολιτισμού μας.
με πληροφορίες http://antepithesi.gr/index.ph
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου