...στις 27 Φεβρουαρίου του 1953 υπογράφηκε
από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή...
η συμφωνία για τη διαγραφή του γερμανικού χρέους.
Περίπου 70 χώρες είχαν απαιτήσεις έναντι της Γερμανίας τόσο από την προπολεμική,
όσο και από την μεταπολεμική περίοδο.
Το συνολικό χρέος της Γερμανίας ανέρχονταν γύρω στα 30 δισ. μάρκα.
Ας σημειωθεί ότι το γερμανικό χρέος το 1953 αντιστοιχούσε μόλις στο 23% του ΑΕΠ.
Ακόμα και για τις υπό ανάπτυξη χώρες ισχύει σήμερα ότι βρίσκονται σε κίνδυνο μόνο
όταν το χρέος τους ξεπερνά το 40% του ΑΕΠ.
Σήμερα το ελληνικό χρέος βρίσκεται στο 180% και μόνο οι πολύ αισιόδοξοι
ευελπιστούν ότι θα μειωθεί.
Για την Γερμανία του 1953 όμως η λιτότητα και η επιστροφή των δανείων
δεν αποτελούσε επιλογή.
Το αντίθετο!
Η γερμανική οικονομία χρειαζόταν «φρέσκο» χρήμα για την ανοικοδόμηση της χώρας
και την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης.
Μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις οι πιστώτριες χώρες συμφώνησαν στη διαγραφή σχεδόν του 50% του χρέους, ενώ για το υπόλοιπο προέβλεψαν τη μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωσή του.
Η Ελλάδα συμφώνησε στη διαγραφή του γερμανικού χρέους
Παράλληλα η συμφωνία δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να γίνει η Γερμανία
εξαγωγική δύναμη.
Διότι η Γερμανία ήταν υποχρεωμένη να εξυπηρετεί το χρέος της, μόνο αν κέρδιζε
χρήματα από τις εξαγωγές.
Η ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ-Γιασίνσκι τονίζει ότι δεν είναι εύκολη η σύγκριση
της μεταπολεμικής Γερμανίας με τη σημερινή Ελλάδα.
Παρόλα αυτά οι Γερμανοί,δεν θα έπρεπε να ξεχνούν στις διαπραγματεύσεις
με την Ελλάδα ότι κάποτε και η Γερμανία ήταν υπερχρεωμένη και χρειάζονταν βοήθεια. Πόσο μάλλον που τότε στο Λονδίνο η Ελλάδα ανήκε στους δανειστές και αποδέχθηκε
και εκείνη τη διαγραφή του χρέους της τότε Δυτικής Γερμανίας.
*περισσότερα εδώ:dw.de
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου