Crete Focus ➤ Μακάρι να ξέραμε κάτι για να βοηθήσουμε το καλό και ήσυχο παιδί, τον κρητικό, που τις τελευταίες μέρες συγκλονίζει το πανελλήνιο…και τους πονεμένους βιοπαλαιστές γονείς του.
Και μακάρι να βρεθεί υγιής και να είναι το τελευταίο θύμα.
Όμως στη «Σύγχρονη, Λεβεντογέννα Κρήτη», την ανεπτυγμένη και
πολιτισμένη Κρήτη, την Κρήτη του Κορνάρου, του Καζαντζάκη, του Γκρέκο, του Βενιζέλου, των αναρίθμητων πολεμιστών και ηρώων, αυτά τα φαινόμενα των νταήδων, των «ισχυρών» και κάθε λογής άνανδρων και ντροπιαστικών συμπεριφορών είναι ξένα και επιεικώς απαράδεχτα.
Η «κουζουλάδα» δεν είχε καμιά σχέση με το «νταηλίκι».
Οι «νοικοκυροί» την κάνανε αθάνατη την Κρήτη εις τους αιώνες.
Η «κρητική λεβεντιά κι η κρητική παληκαριά» βασιζόταν σε αρχές και αξίες στο σεβασμό, στην αξιοπρέπεια, στο θάρρος, στην σοβαρότητα, στη δημοκρατία.
Δεν ακούσαμε, δεν είδαμε κανένα ξεσηκωμό των φορέων της Κρήτης από τα πιο μικρά χωριά μέχρι τα «εκπολιτισμένα» μεγάλα αστικά κέντρα με τους κάθε λογής μορφωμένους να ευαισθητοποιούνται και να προσπαθούν να προλάβουν τέτοια περιστατικά.
Πράγματι έχουν καταντήσει απλά «φαινόμενα» δηλ. απλά να τα βλέπουμε.
Και ισχύει το λαϊκό: «κάθε γεγονός τρεις μέρες και το μεγάλο τέσσερεις» και πάλι από την αρχή. Στην εποχή των ΜΜΕ κάθε νέο «φαινόμενο» επισκιάζει το προηγούμενο!
Μα ούτε και την οργανωμένη πολιτεία με τους πολυάριθμους θεσμούς της είδαμε να ξεσηκώνεται και να προλαμβάνει τέτοια περιστατικά.
Νταηλίκι λοιπόν στα Σχολεία. Σε όλες τις βαθμίδες. Πόσα παιδιά δεν είναι θύματα…
Νταηλίκι η Ζωοκλοπή. Οργιάζει και θεριεύει κι ας τολμήσει κανείς να μιλήσει. Κι απλά «καταγράφονται» αρμοδίως τα φαινόμενα.
Νταηλίκι η «αυθαίρετη βόσκηση» και η καταστροφή ή καταπάτηση κάθε μορφής ιδιοκτησίας.
Νταηλίκι οι διαρρήξεις, οι κλοπές, οι ξυλοδαρμοί, οι πυροβολισμοί, οι απειλές…
Νταηλίκι η εμπορία ναρκωτικών ουσιών…
Και τόσα άλλα «νταηλίκια»…
Δεν μας ενδιαφέρει από πού βγήκε η λέξη αν είναι τούρκικη ή ελληνική και πως εκσυγχρονίστηκε στο ευρωπαϊκό «bullying».
Δεν μας ενδιαφέρει αν τα χαρακτηρίζουν οι ειδικοί «σύγχρονα παραβατικά φαινόμενα» ή απλά «φαινόμενα».
Δυστυχώς σήμερα αυτά τα νταηλίκια είναι που κάνουν ξακουστή κι αθάνατη την Κρήτη κι εμείς καθεύδουμε αν όχι χαιρόμαστε και…προχωράμε…
Καμιά σχέση με τις αρχές και τις ιδέες εκείνων που πραγματικά έκαναν αθάνατη την Κρήτη με αγώνες, θυσίες, συμπεριφορές που βασιζόταν σε αρχές και αξίες.
Που είναι λοιπόν οι άρχοντες και οι πολίτες κάθε τόπου, κάθε χωριού, κάθε Συλλόγου, κάθε Φορέα, να βγουν σήμερα ως «αλληλέγγυοι» ως «αγανακτισμένοι» γι αυτά τα φαινόμενα;
Αυτά δεν αποτελούν την πιο βαθειά και βαριά κρίση; Ή μήπως επειδή δεν αγγίζουν άμεσα την «τσέπη μας» δεν μας νοιάζει;
Η Κυβέρνηση, οι Πολιτικοί μας πως θα χειριστούν αυτήν την κρίση, αυτήν την μάστιγα σε όλες της τις μορφές; Δεν ακούσαμε καμιά προγραμματική εξαγγελία. Από πουθενά.
Πως θα βοηθήσουν τις μικρές κοινωνίες να έχουν πραγματική «κοινωνική συνοχή» να έχουν «ενιαίο κοινωνικό ιστό»;
Μήπως το δίκαιο του ισχυρότερου από κάθε άποψη είναι ο κοινωνικός ιστός σε μια ευνομούμενη κοινωνία;
Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική ούτε μόνο πολιτική.
Είναι πρωτίστως κρίση αξιών και αρχών. Κρίση της κοινωνίας μας.
Κι έχει διαβρώσει όλα τα στρώματα ανεξαρτήτως βιοτικού επιπέδου, ανεξαρτήτως των όποιων τίτλων όποιας μορφής.
Σεβασμός κι αξιοπρέπεια.
Αυτά πρέπει να μπουν ξανά στις προτεραιότητες όλων: Οικογένειας, σχολείων όλων των βαθμίδων, Φορέων, Πολιτείας, Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Συλλόγω, προσωπικοτήτων της τέχνης και των γραμμάτων κ.λ.π.
Έχουμε καταντήσει να «λυπούμαστε» τους καλούς και ήσυχους ανθρώπους, τους καλούς οικογενειάρχες, αντί να τους θαυμάζουμε, να τους επαινούμε και κυρίως να προσπαθούμε να τους φτάσουμε.
Οι δράστες των εκφοβισμών, των απειλών, των ληστειών, των κλοπών, οι «νταήδες» μένουν ανέγγιχτοι κι ατιμώρητοι.
Καιρός λοιπόν να δούμε οι αρμόδιοι Υπουργοί, οι κάθε λογής αρμόδιοι και υπεύθυνοι της Πολιτείας σε όλα τα επίπεδα και τις βαθμίδες πως θα αντιμετωπίσουν αυτά τα φαινόμενα που δεν είναι δυστυχώς «μεμονωμένα περιστατικά» αλλά αποτελούν καθημερινή απειλή.
Αν μια κοινωνία δεν ανακτήσει τις αρχές και τις αξίες και τα ιδανικά της, αν δεν κυριαρχήσουν αυτά τα χαρακτηριστικά θα είμαστε συνεχώς σε «πολυποίκιλη κρίση» η οποία θα μεγαλώνει και θα γινόμαστε ζούγκλα.
Καλή είναι η εθνική υπερηφάνεια μα αυτή πρέπει να στηρίζεται και να εμπνέεται από τον σεβασμό, την αξιοπρέπεια και τη δημοκρατία που έχει κάθε τοπική κοινωνία.
Είδαμε να ανακαλύπτεται και να προβάλλεται το χωριό στην Κρήτη που δεν καπνίζουν κανένα τσιγάρο κανείς αλλά δεν είδαμε να προβάλλονται και να βραβεύονται τα χωριά που έχουν στο μεγαλύτερο βαθμό τις αξίες της κρητικής λεβεντιάς, τον μεγαλύτερο σεβασμό, τη αγάπη, την αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία και την αλληλεγγύη.
Αυτά πρέπει να ανακτήσουμε και πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι.
Όλα τα άλλα: οικονομικά, πολιτικά, θα έρθουν αν ο καθένας σέβεται τον εαυτό του, είναι αξιοπρεπής σε κάθε στιγμή της ζωής του, σε κάθε περίσταση.
Αυτός δικαιούται να λέει ότι είναι «Κρητικός» ότι κατάγεται από τη «Λεβεντογέννα Κρήτη» και τιμά το Νησί μας, αυτόν τον ευλογημένο τόπο.
Πηγή:cretefocus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου