(Ποίηση) Τι πολλούς που κατέστρεψε Τι λίγους που έσωσε. - *Μαρίνα Τσβετάγιεβα

«Εκείνος που γράφει ποιήματα είναι ακριβώς εκείνος που περνά 
άφοβος από νεκροταφείο τη νύχτα» 
*Νίκος Καρούζος
~~~

-Η ποίηση είναι τα μέσα της έναρθρης γλώσσας με τα οποία προσπαθεί 
να απεικονίσει ό,τι στα σκοτεινά επιχειρούν να εκφράσουν τα δάκρυα, 
οι σιωπές, οι στεναγμοί, οι θωπείες, η κραυγή.

*Κική Δημουλά
~~~

Τι να σου πω για την ποίηση; 
Τι να σου πω γι αυτά τα σύννεφα, γι αυτό τον ουρανό; 
Να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω και τίποτ’ άλλο

Καταλαβαίνεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί να πει τίποτα για την ποίηση, 
ας τα αφήσουμε αυτά στους κριτικούς και στους δασκάλους. 
Μα ούτε εσύ ούτε εγώ, ούτε κανένας ποιητής, δεν ξέρουμε τι είναι η ποίηση. 
Είναι εκεί! 
Κοιτάξτε. 
Έχω τη φωτιά μέσα στα χέρια μου, το ξέρω και δουλεύω τέλεια μαζί της, 
μα δεν μπορώ να μιλήσω γι αυτή χωρίς να κάνω φιλολογία.

Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές τέχνες. 
Θα μπορούσα να μιλήσω γι αυτές, αν δεν άλλαζα γνώμη κάθε πέντε λεπτά. 
Δεν ξέρω. 
Ίσως μια μέρα να αγαπήσω πολύ την κακή ποίηση, όπως αγαπώ σήμερα 
την κακή μουσική, παράφορα. 
Θα κάψω ένα βράδυ τον Παρθενώνα για ν’ αρχίσω να τον κτίζω το πρωί 
και να μην τον τελειώσω ποτέ.

Στις διαλέξεις μου μίλησα κάποτε για την ποίηση, αλλά για το μόνο για το οποίο 
δεν μπορώ να μιλήσω είναι η ποίησή μου. Όχι γιατί δεν έχω συνείδηση 
του τι κάνω. Αντίθετα, αν είναι αλήθεια πως είμαι ποιητής από χάρη 
του θεού- ή του δαίμονα- είναι εξίσου αλήθεια ότι είμαι ποιητής χάρη 
στην τεχνική και την προσπάθεια, και γιατί κατέχω απόλυτα του τι είναι ποίημα».

*Φρ. Γκ. Λόρκα
~~~

Οι ποιητές

Που μούλιασαν στα κλάματα και στ’ αναφυλλητά

Λακήσαν απ’ το δρόμο

Τινάζοντας ακατάδεκτα τα τσουλούφια τους.

«Πώς με δυο τέτοιες λέξεις/ να τραγουδήσεις

Την δεσποινίδα/ και τον έρωτα

Και το τριανταφυλλάκι με τις δροσοσταλίδες;»

Και πίσω από τους ποιητές

Τρέχουν τα πλήθη του δρόμου

Φοιτητές
πόρνες
εργολάβοι…

*Βλαντίμιρ Μαγιακόβσκι
~~~

Άσε τα ποιήματα και τους λατρευτικούς σου στίχους
πίσω από τις τελετουργίες των λέξεων σφάζονται ψυχές
*Λεοντάρης
~~~
Η ποίηση είναι ένα ταξίδι
σ’ άγνωστη χώρα…
Για μια και μόνο λέξη
λιώνεις χιλιάδες τόνους 
γλωσσικό μετάλλευμα.
*Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
~~~
«Ο ποιητής μένει πάντοτε χρεώστης
απέναντι στον κόσμο.
Πληρώνει πάντα τόκους και υπερημερίες.
Για τον πόνο των ανθρώπων
Μένω χρεώστης.
*Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
~~~
-Η ποίηση βοηθάει όσο το κερί σ’ ένα σκοτεινό ξωκλήσι με φευγάτους 
όλους τους αγίους, παρηγορεί αυτούς που την αγαπούν, γιατί βρίσκουν 
κομματάκια από σκισμένες φωτογραφίες του ψυχισμού τους. 
Αυτούς που πιστεύουν στη μαγεία της, τους βγάζει από τα σώματά τους 
και τούς σταθεροποιεί σε μια αιώρηση, ωφελεί κυρίως τη γλώσσα 
που περισυλλέγει από τους μεγάλους κάδους της βιασύνης τη μεταγγίζει 
με σέβας στο τόσο δα μπουκαλάκι του του αγιασμού, μια γουλιά όσο ακριβώς 
χρειάζεται να πιει η ουσία. 
Τέλος, η ποίηση ωφελεί όσο μια παυσίπονη σταγόνα σε ένα ωκεανό λύπης. 
Δεν είναι λίγο.

*Κική Δημουλά

~~~

«Η ποίηση είναι μια υγρασία που την έχουμε ανάγκη, γιατί διώχνει 

την ξηρότητα της καθημερινότητας. 

Ποίηση δεν αρκεί να υπάρχει μόνο στο σινεμά, αλλά και στη ζωή. 

Είναι ένα μονοπάτι που σε κάνει να αισθάνεσαι κάτι παραπάνω 

από αυτό που είσαι. Σε πάει κάπου αλλού, όπου όλα παίρνουν 

μια μαγική διάσταση. 

Άρα σε βοηθάει να ζήσεις».

*Θόδωρος  Αγγελόπουλος

~~~

...το κέντρο της πλατείας η σπασμένη κεφαλή του ποιητή είναι πηγή…

Η πηγή τραγουδάει για όλους.

*Οκτάβιο Παζ

~~~

Τι ήσυχα που γκρεμίζεται μέσα στην ποίηση ο χρόνος

*Γιάννης Ρίτσος

Οι ποιητές, μετά το ποίημα,

(όπως, μετά την πυρκαγιά, οι πυροσβέστες)

Βγάζουν τα κράνη τους

*Γιάννης Ρίτσος
~~~

Και οι ποιητές τι χρειάζονται

σ’ ένα μικρόψυχο καιρό;

*Φρήντριχ  Χαίντερλιν
~~~

Η ομορφιά καραδοκεί. Αν είμαστε ευαίσθητοι, θα την αισθανθούμε

Μέσα στην ποίηση όλων των γλωσσών.

*Χόρχε Λουίς Μπόρχες
~

Όταν διαβάζουμε ένα καλό ποίημα, φανταζόμαστε πως και μεις

Θα μπορούσαμε να το έχουμε γράψει, πως το ποίημα προϋπήρχε μέσα μας.

*Χόρχε Λουίς Μπόρχες
~~~

Τα φάρμακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως, 
που κάμνουνε- για λίγο- να μην νιώθεται η πληγή.

*Κωνσταντίνος Καβάφης
~~~

«Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου. 
Μέσα της όλοι μεγαλώνουμε. 

Οι δρόμοι είναι λευκοί. 
Τ’ άνθη μιλούν.
*Ανδρέας Εμπειρίκος
~~~ 
Ο ποιητής είναι ένας φυλακισμένος πάντοτε ορθός
μπρός στο λευκό χαρτί.
*Άρης Αλεξάνδρου
~~~
Ω, ποίηση αναμάρτητη εμπιστευμένη στη δροσιά της θύελλας, 
ώ ποίηση ατελεύτητη φτεροκόπημα χελιδονιών.
*Τάκης Βαρβιτσιώτης
~~~
Τούτοι οι στίχοι ο λαός μου και τα σπίτια του
*Μάνος Ελευθερίου
~~~
Κι η ποίηση: ένα παιχνίδι που τα χάνεις όλα,
για να κερδίσεις ίσως ένα άπιαστο αστέρι.
*Τάσος Λειβαδίτης
~~~
(ποίηση)…το χρυσό δίχτυ, όπου τα πράγματα σπαρταρούν μέσα του.
*Γιώργος Σεφέρης
~~~
Πίσω από την καθημερινή κόλαση των λέξεων τα ποιήματα
ανασαίνουν ζωντανά και το καθαρό τους νόημα καθρεφτίζει
παντού  μια φανταστική ευτυχία, που ποτέ δε θα πυρποληθεί.
*Τάκης Σινόπουλος
~~~
Στο σώμα στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
*Κώστας Καρυωτάκης
~~~
Κι είδα τα ανοιχτά παράθυρα
σα μεγάλα βιβλία της ερημιάς
όπου διάβασα το ποτέ και το τίποτα
να φτιάξω μια ποίηση για πάντα.

Κι η ποίηση είναι σαν να ανεβαίνεις μια φανταστική σκάλα

για να κόψεις ένα ρόδο αληθινό.

*Τάσος Λειβαδίτης
~~~

Κατά τα άλλα, τρώω περγαμόντο για να ξημερώσει

Και γράφω ποιήματα για να ερωτεύομαι σωστά.

*Οδυσσέας Ελύτης