Άλκη Ζέη...νέα τιμητική διάκριση

...με τον τίτλο του Ταξιάρχη του Τάγματος των Τεχνών 
και των Γραμμάτων (Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres).

Η διάκριση αυτή αποδίδεται από το υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας
σε πρόσωπα που έχουν ξεχωρίσει για τη δημιουργικότητά τους στον 
καλλιτεχνικό ή λογοτεχνικό χώρο ή για τη συμβολή τους στην ακτινοβολία 
των τεχνών και των γραμμάτων στη Γαλλία και σε όλο τον κόσμο. 
Η τελετή παρασημοφόρησης θα πραγματοποιηθεί το επόμενο 
διάστημα στην Αθήνα.

Η Άλκη Ζέη συγκαταλέγεται αδιαμφισβήτητα ανάμεσα στους 
σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς. 

Τα βιβλία της θεωρούνται σταθμός στην ιστορία της νεοελληνικής 
λογοτεχνίας, έχουν αγαπηθεί τόσο από το νεανικό όσο και από 
το ενήλικο κοινό, έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες 
και κυκλοφορούν σε πολλές χώρες του εξωτερικού.

Η συγγραφέας Άλκη Ζέη  ανάμεσα 
στην εγγονή της  Άννα (Α) 
και την κόρη της  Ειρήνη (Δ).

Σύντομο βιογραφικό

Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. 
Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, 
όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. 
Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, 
που πέθανε το 1991, και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά. 
Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, 
στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο 
της Μόσχας, στο τμήμα σεναριογραφίας. 
Από το 1954 έως το 1964 ήταν πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση.

Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. 
Στις πρώτες ακόμη τάξεις του Γυμνασίου άρχισε να γράφει κείμενα 
για το κουκλοθέατρο. 
Ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε κατοπινά 
ο ήρωας του γνωστού κουκλοθέατρου «Μπάρμπα - Μυτούσης», 
εμπνεύστρια του οποίου ήταν η Ελένη Θεοχάρη - Περάκη. 
Πρώτο της μυθιστόρημα είναι «Το καπλάνι της βιτρίνας» (1963), 
που το έχει εμπνευστεί από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. 
Ακολουθεί μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά, και το 1987 κυκλοφορεί 
το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους, με τίτλο «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα».

Το 2010, τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της, ενώ το 2012 αναγορεύτηκε επίτιμη διδάκτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Το 1964 επιστρέφουν οικογενειακώς στην Ελλάδα, για να ξαναφύγουν 
πάλι όλοι μαζί με τον ερχομό της δικτατορίας, το 1967. 
Αυτήν τη φορά, ο τόπος διαμονής τους ήταν η Γαλλία, και συγκεκριμένα 
το Παρίσι, απ' όπου επέστρεψαν μετά τη δικτατορία.

naftemporiki.gr