Η εξοικείωση είναι το πιο ύπουλο πράγμα.
Παγώνει κάθε σου αίσθηση, κάθε συναίσθημα, το βλέμμα σου,
την ψυχή σου. Και μετά συμβιβάζεσαι.
Παγώνει κάθε σου αίσθηση, κάθε συναίσθημα, το βλέμμα σου,
την ψυχή σου. Και μετά συμβιβάζεσαι.
Εξοικειωθήκαμε με την κρίση.
"Συμβαίνει σε όλο τον κόσμο".
"Συμβαίνει σε όλο τον κόσμο".
Εξοικειωθήκαμε με τις μειώσεις.
"Αφού δεν υπάρχουν λεφτά, τι να γίνει;
Να λέμε ευχαριστώ που έχουμε ακόμη δουλειά".
"Αφού δεν υπάρχουν λεφτά, τι να γίνει;
Να λέμε ευχαριστώ που έχουμε ακόμη δουλειά".
Εξοικειωθήκαμε με την ανεργία.
"Όταν δεν κινείται η αγορά, πως να μην διώχνουν κόσμο;
Να παρακαλάμε μην βρεθούμε κι εμείς στο δρόμο.
Τα χειρότερα έρχονται άλλωστε".
"Όταν δεν κινείται η αγορά, πως να μην διώχνουν κόσμο;
Να παρακαλάμε μην βρεθούμε κι εμείς στο δρόμο.
Τα χειρότερα έρχονται άλλωστε".
Εξοικειωθήκαμε με την εικόνα των ανθρώπων να ψάχνουν
φαγώσιμα στα σκουπίδια.
"Είδες πόσο έχουν αυξηθεί; Λογικό όμως τόση ανεργία γύρω μας"
φαγώσιμα στα σκουπίδια.
"Είδες πόσο έχουν αυξηθεί; Λογικό όμως τόση ανεργία γύρω μας"
Εξοικειωθήκαμε χρόνια τώρα με τους άδικους πολέμους που έχουν
ως με πρόσχημα τη δημοκρατία αλλά γίνονται για το πετρέλαιο
ή άλλα συμφέροντα. "Οι πύραυλοι έχουν ημερομηνία λήξης.
Κάπου πρέπει να καταναλωθούν.
Τώρα που εξαφανίστηκε το αντίπαλο δέος οι ΗΠΑ κάνουν οτι θέλουν μωρέ".
ως με πρόσχημα τη δημοκρατία αλλά γίνονται για το πετρέλαιο
ή άλλα συμφέροντα. "Οι πύραυλοι έχουν ημερομηνία λήξης.
Κάπου πρέπει να καταναλωθούν.
Τώρα που εξαφανίστηκε το αντίπαλο δέος οι ΗΠΑ κάνουν οτι θέλουν μωρέ".
Τώρα θα εξοικειωθούμε και με τη φρίκη.
Η πιο γαλήνεια στάση ενός βρέφους, στο πιο ωραίο σημείο της γης, συνθέτει
την πιο φρικαλέα εικόνα. Κατέκλυσε το διαδίκτυο σε χρόνο ρεκόρ.
Η αναπαραγωγή της όμως δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από το να
εξοικειωθούμε και με αυτήν. Να συμβιβαστούμε με την απόρροια της
μετακίνησης των απελπισμένων που συνωστίζονται στις βάρκες για να
ταξιδέψουν εκεί που τους οδηγεί η τελευταία τους ελπίδα!
Η πιο γαλήνεια στάση ενός βρέφους, στο πιο ωραίο σημείο της γης, συνθέτει
την πιο φρικαλέα εικόνα. Κατέκλυσε το διαδίκτυο σε χρόνο ρεκόρ.
Η αναπαραγωγή της όμως δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από το να
εξοικειωθούμε και με αυτήν. Να συμβιβαστούμε με την απόρροια της
μετακίνησης των απελπισμένων που συνωστίζονται στις βάρκες για να
ταξιδέψουν εκεί που τους οδηγεί η τελευταία τους ελπίδα!
Η απόγνωση τους θα έπρεπε να είναι και δική μας για τον τρόπο που
αντιμετωπίζει η κοινωνία όσα συμβαίνουν γύρω της.
Αν εξοικειωθούμε και με τη φρίκη τι άλλο θα μείνει για να δείξει ο κόσμος μας την ανθρωπιά του;
Άνθρωποι παντού, ανθρωπιά πουθενά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου