Το κινηματογραφικό έργο Μετέωρο και σκιά (1985) βασίζεται στην ζωή του.
Ο ποιητής του μεσοπολέμου ξεκίνησε με επιρροές από τον Αισθητισμό και
τον Αισθησιασμό που κυριαρχεί στις αρχές του εικοστού αιώνα, και τους
Walter Horatio Pater και τον Oscar Wilde, ενώ στα τελευταία του καταλήγει
σε «τόνους απελπισμένους και μελαγχολικούς, όπου κυριαρχεί το αίσθημα
του χαμένου ιδανικού και της νοσταλγίας».
Ζούσε σε διώροφο νεοκλασικό αρχοντικό κάτω από το λόφο του Στρέφη, στην οδό Κουντουριώτου, στην διασταύρωση με την οδο Οικονόμου.
Στο σπίτι αυτό έζησε πάνω από 40 χρόνια και εκεί έγραψε το μεγαλύτερο
μέρος του ποιητικού έργου του αλλά και εκεί αυτοκτόνησε στις 8/1/1944.
Η Οικία Λαπαθιώτη κρίθηκε ως αντιπροσωπευτικό δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής
στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Γεωργίου Α'.
Οικοδομήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1870, θαύμαζες τον εξώστη με
τα μαρμάρινα φουρούσια, τα σφυρήλατα κιγκλιδώματα, υπήρχε αέτωμα
με παραστάδες κορινθιακού ρυθμού, εσωτερική αυλή και χαγιάτι με εξωτερική σκάλα.
Ο ποιητής Γιώργος Ιωάννου περιγράφει με λεπτομέρειες
(περιοδ. "Λέξη", τεύχος 33, Μαρτ.-Απρ. 1984):
"Είναι σπίτι δίπατο, με ισόγειο από τη μεριά της οδού Οικονόμου.
Είναι τεράστιο, έχει στέγη με αέτωμα και από πίσω μεριά κήπο.
Στο τζαμικιάνι, όπου καταλήγει η σκάλα, σώζονται ακόμη μικρά χρωματιστά τζάμια,
που τόσο συνηθίζονταν τότε στα αρχοντικά.
Η είσοδος είναι από την Κουντουριώτου, αλλά η πρόσοψη με το μπαλκόνι από
την Οικονόμου.
Τα πάντα ξεφτισμένα και ο σοβάς πεσμένος ολότελα και περίεργα.
Εν τούτοις, το σπίτι δεν μοιάζει για ετοιμόρροπο.
Κάτω από το σοβά υπήρχαν χοντροί τοίχοι φτιαγμένοι με μεγάλες πέτρες..".
Η Οικία Λαπαθιώτη κηρύχθηκε το 1984 από το Υπουργείο Πολιτισμού διατηρητέο
ιστορικό και αρχιτεκτονικό μνημείο των νεότερων χρόνων.
Αναρωτιέμαι ακόμα μια φορά: αυτό τι σημαίνει;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου