Η βία εναντίον των τρανς ατόμων δεν είναι δυστυχώς σπάνιο φαινόμενο
και στη χώρα μας. Το διαφορετικό και το ασυνήθιστο συνεχίζουν να
προκαλούν και στη δική μας κοινωνία ανακλαστικούς, παράλογους φόβους, ανόητα αστεία, αήθεις προσβολές και βία.
*Κι όμως τα πράγματα είναι απλά.
Για τα τρανς άτομα η δυνατότητα του αυτοπροσδιορισμού τους είναι
ζήτημα ατομικής ελευθερίας, απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να μπορέσουν
να διεκδικήσουν την ευτυχία στη ζωή τους όπως την αντιλαμβάνονται.
Και σ’ αυτόν τους τον αγώνα, κάθε πραγματικός φίλος της ελευθερίας
οφείλει να τους συμπαρασταθεί.
*Η Ντίρντρε ΜακΚλόσκι έκανε τη μετάβαση από το αρσενικό στο
θηλυκό φύλο το 1995, σε ηλικία 53 ετών και κατέγραψε αυτή την
εμπειρία στο εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο της με τίτλο
Crossing: A Memoir. Η ίδια στην ιστοσελίδα της αυτοπροσδιορίζεται
ως “προοδευτική, Επισκοπική, μεσοδυτική γυναίκα από τη Βοστώνη που
υπήρξε κάποτε άνδρας και αγαπά τη λογοτεχνία, την ποσοτική έρευνα,
τον μεταμοντερνισμό, την ελεύθερη αγορά. Όχι συντηρητική. Χριστιανή ελευθεριακή”.
*Το σημαντικότερο έργο της ΜακΚλόσκι είναι η τριλογία της για την ηθική της αστικής τάξης (The Bourgeois Virtues: Ethics for an Age of Commerce, 2006 - Bourgeois Dignity: Why Economics Can't Explain the
Modern World, 2010 - Bourgeois Equality: How Ideas, Not Capital or Institutions, Enriched the World, 2016), όπου αναπτύσσει πειστικά το
τολμηρό επιχείρημα ότι ο μεγάλος πλουτισμός της ανθρωπότητας από
το 1800 μέχρι σήμερα οφείλεται πρωτίστως σε μια αλλαγή στο επίπεδο
των ιδεών: Στην αλλαγή που συνέβη αρχικά στην Αγγλία και την
Ολλανδία με την οποία ενασχολήσεις όπως το εμπόριο, η μηχανική,η επιχειρηματικότητα έπαψαν μετά από αιώνες να θεωρούνται άτιμα
επαγγέλματα, προσελκύοντας έτσι σ’ αυτά κάποιους από τους ικανότερους
και πιο φιλόδοξους ανθρώπους της εποχής.
*Το βασικό συμπέρασμα και κύριο μοτίβο στη σκέψη της ΜακΚλόσκι είναι
ότι ακόμη και οι πιο ριζωμένες ιδέες μπορούν να αλλάξουν αρκεί τα
επιχειρήματα γι’ αυτή την αλλαγή να κάμψουν εντέλει αντιστάσεις
και προκαταλήψεις.
*Η μεγάλη αλλαγή που αφορά την έμπρακτη κατοχύρωση του αυτονόητου δικαιώματος των τρανς συνανθρώπων μας στον αυτοπροσδιορισμό και στην επιδίωξη της ευτυχίας - που εντέλει ισοδυναμεί με την κατοχύρωση αυτού
του δικαιώματος για τον καθένα και την κάθε μία από μας - είναι πλέον
κάτι παραπάνω από ώριμη. Σ’ αυτή την τελική ευθεία, είναι στο χέρι μας
αυτή τη φιλελεύθερη μάχη των επιχειρημάτων να τη δώσουμε και να την κερδίσουμε. Για όλους μας και τον καθένα ξεχωριστά.
Η 20η Νοεμβρίου έχει οριστεί διεθνώς ως ημέρα Τρανς Μνήμης.
Είναι μια αφορμή να τιμηθεί η μνήμη των τρανς συνανθρώπων μας
που υπήρξαν θύματα μίσους και εγκληματικής βίας.
*Του Αλέξανδρου Σκούρα
https://www.liberal.gr/arthro/229911/apopsi/a-skouras/diethnis-imera-trans-mnimis.html?fbclid=IwAR0Pt_c793tTAbzXzwG_-Q4XrTQUXXzOHXomrs2V5xdXg3JhcYJPR9S2OwE#.W_alOnJI1pV.facebook
~*~
*Η Ντέιρντρε ΜακΚλόσκι (Deirdre McCloskey), η οποία γεννήθηκε
ως Ντόναλντ ΜακΚλόσκι (Donald McCloskey) στις 11 Σεπτεμβρίου 1942
στο Ανν Άρμπορ του Μίσιγκαν, είναι διακεκριμένη αμερικανίδα καθηγήτρια οικονομικών, ιστορίας, αγγλικών και φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι
στο Σικάγο (University of Illinois at Chicago).
Είναι επίσης επίκουρη καθηγήτρια φιλοσοφίας και κλασικών σπουδών στο
ίδιο πανεπιστήμιο, ενώ διετέλεσε για πέντε χρόνια επισκέπτρια καθηγήτρια φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Εράσμους στο Ρότερνταμ.
Από το 2007 έχει χριστεί έξι φορές επίτιμη διδάκτωρ.
Το 2013 έλαβε την τιμητική διάκριση Julian L. Simon από το Competitive Enterprise Institute για το έργο της στη μελέτη των ιστορικών παραγόντων
που οδήγησαν στην εξέλιξη των ανθρώπινων επιτευγμάτων και στην ευημερία. Στα βασικά ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων,
οι απαρχές του σύγχρονου κόσμου, η κατάχρηση της στατιστικής
σημαντικότητας στα οικονομικά και άλλες επιστήμες και η μελέτη του καπιταλισμού.
*H ΜακΚλόσκι είναι το πρώτο παιδί του καθηγητή δημόσιας διοίκησης στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Robert McCloskey και της ποιήτριας Helen Stueland.
*Το 1995, σε ηλικία 53 ετών και μετά από τριάντα χρόνια έγγαμου βίου και έχοντας αποκτήσει δύο παιδιά, η McCloskey προχώρησε σε επαναπροσδιορισμό φύλου από άνδρας σε γυναίκα, περιγράφοντας την εμπειρία της στο βιβλίο: «Διάσχιση: Απομνημονεύματα» (Crossing: A Memoir, 1999, University of Chicago Press) που οι New York Times χαρακτήρισαν ως
ένα από τα σημαντικότερα βιβλία της χρονιάς (Notable Book of the Year).
Είναι ένας απολογισμός της σταδιακής αναγνώρισης της γυναικείας ταυτότητάς της και της χειρουργικής και κοινωνικής μετάβασης σε γυναίκα (συμπεριλαμβανομένου του απρόθυμου διαζυγίου της από την σύζυγό της).
Το βιβλίο περιγράφει τη νέα της ζωή, μετά τη χειρουργική επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, και τη συνέχιση της ακαδημαϊκής της καριέρας
ως γυναίκα οικονομολόγος.
*Η ΜακΚλόσκι υποστηρίζει δημόσια τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ ατόμων
και οργανώσεων και λέει για τον εαυτό της «είμαι λογοτέχνης, ορθολογίστρια, μεταμοντέρνα, υπέρ της ελεύθερης αγοράς,
προοδευτική Αγγλικανή, γυναίκα του Σικάγο από τη Βοστόνη που
ήταν κάποτε άντρας. Όχι ‘συντηρητική’! Είμαι φιλελεύθερη χριστιανή!
-...με πληροφορίες από
https://www.liberal.gr/arthro/229911/apopsi/a-skouras/diethnis-imera-trans-mnimis.html?fbclid=IwAR0Pt_c793tTAbzXzwG_-Q4XrTQUXXzOHXomrs2V5xdXg3JhcYJPR9S2OwE#.W_alOnJI1pV.facebook
- https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%84%CE%AD%CE%B9%CF%81%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B5_%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%9A%CE%BB%CF%8C%CF%83%CE%BA%CE%B9
- For a century and a half, the artists and intellectuals of Europe have scorned the bourgeoisie. And for a millennium and a half, the philosophers and theologians of
Europe have scorned the marketplace. The bourgeois life, capitalism, Mencken’s “booboisie” and David Brooks’s “bobos”—all have been, and still are, framed as
being responsible for everything from financial to moral poverty, world wars,
and spiritual desuetude. Countering these centuries of assumptions and
unexamined thinking is Deirdre McCloskey’s The Bourgeois Virtues, a magnum
opus that offers a radical view: capitalism is good for us.
Europe have scorned the marketplace. The bourgeois life, capitalism, Mencken’s “booboisie” and David Brooks’s “bobos”—all have been, and still are, framed as
being responsible for everything from financial to moral poverty, world wars,
and spiritual desuetude. Countering these centuries of assumptions and
unexamined thinking is Deirdre McCloskey’s The Bourgeois Virtues, a magnum
opus that offers a radical view: capitalism is good for us.
- McCloskey’s sweeping, charming, and even humorous survey of ethical thought
and economic realities—from Plato to Barbara Ehrenreich—overturns every
assumption we have about being bourgeois.
Can you be virtuous and bourgeois?
Do markets improve ethics?
Has capitalism made us better as well as richer?
Yes, yes, and yes, argues McCloskey, who takes on centuries of capitalism’s critics
with her erudition and sheer scope of knowledge. Applying a new tradition of
“virtue ethics” to our lives in modern economies, she affirms American capitalism
without ignoring its faults and celebrates the bourgeois lives we actually live,
without supposing that they must be lives without ethical foundations.
and economic realities—from Plato to Barbara Ehrenreich—overturns every
assumption we have about being bourgeois.
Can you be virtuous and bourgeois?
Do markets improve ethics?
Has capitalism made us better as well as richer?
Yes, yes, and yes, argues McCloskey, who takes on centuries of capitalism’s critics
with her erudition and sheer scope of knowledge. Applying a new tradition of
“virtue ethics” to our lives in modern economies, she affirms American capitalism
without ignoring its faults and celebrates the bourgeois lives we actually live,
without supposing that they must be lives without ethical foundations.
- High Noon, Kant, Bill Murray, the modern novel, van Gogh, and of course economics
and the economy all come into play in a book that can only be described as a
monumental project and a life’s work.
The Bourgeois Virtues is nothing less than a dazzling reinterpretation of Western
intellectual history, a dead-serious reply to the critics of capitalism
—and a surprising page-turner.
--> https://www.amazon.com/Bourgeois-Virtues-Ethics-Age-Commerce/dp/0226556646
and the economy all come into play in a book that can only be described as a
monumental project and a life’s work.
The Bourgeois Virtues is nothing less than a dazzling reinterpretation of Western
intellectual history, a dead-serious reply to the critics of capitalism
—and a surprising page-turner.
--> https://www.amazon.com/Bourgeois-Virtues-Ethics-Age-Commerce/dp/0226556646
We have read the stories of those who have "crossed" lines of race and
class and culture. But few have written of crossing—completely and entirely—
the gender line. Crossing is the story of Deirdre McCloskey (formerly Donald),
once a golden boy of conservative economics and a child of 1950s and 1960s privilege, and her dramatic and poignant journey to becoming a woman.
McCloskey's account of her painstaking efforts to learn to "be a woman" unearth fundamental questions about gender and identity, and hatreds and anxieties,
revealing surprising answers.
Deirdre Nansen McCloskey
Interview on a Historian’s Life
For a collection of such interviews by
Mauricio Meglioli
July 1, 2018
For a collection of such interviews by
Mauricio Meglioli
July 1, 2018
1. What can you recall about History as being part of your early life
and your first studies?
I read popular history books as a child, especially those directed at aprevious generation of children, such as H. G. Wells and the historical matter in the
old children’s encyclopaedia The Book of Knowledge, and got a taste for
dead people.
and your first studies?
I read popular history books as a child, especially those directed at aprevious generation of children, such as H. G. Wells and the historical matter in the
old children’s encyclopaedia The Book of Knowledge, and got a taste for
dead people.
My father was a constitutional historian at Harvard,and both my parents
had a respect for the glorious dead as interlocutors,a respect that stayed
with me.
I remember my father and mother, both fierce agnostics, reading and
discussing intensely,for example,the English Cardinal Newman’s Apologia
Pro Vita Sua (1854).
I attended a good private day school in Cambridge called Browne and
Nichols that got me writing history in a high-schooler’s way from age 14 on. What would have been my senior year of high school was spent not going
to school,wandering with my parents in Italy and England --which gave me
a lifetime love of Englishry.
I went to Harvard College in 1964, intending in fact to major in history.
A course on U.S. history from Frank Freidel and one on 19th-century Europe from William Langer did not fascinate me. Furthermore I found that being
a history major required you to read an awful lot—and to withhold your
political judgments,too (the year 1961 was before the age of candidly
politically engaged history).
Neither requirement charmed a not-very-scholarly 18-year socialist.
So I switched to economics, which seemed more relevant for saving the
working class...
[...]
http://www.deirdremccloskey.com/docs/pdf/McCloskey_MeglioliHistoryInterview.pdf
Curriculum Vitae of Professor Deirdre Nansen McCloskey
http://www.deirdremccloskey.com/main/vita.php
had a respect for the glorious dead as interlocutors,a respect that stayed
with me.
I remember my father and mother, both fierce agnostics, reading and
discussing intensely,for example,the English Cardinal Newman’s Apologia
Pro Vita Sua (1854).
I attended a good private day school in Cambridge called Browne and
Nichols that got me writing history in a high-schooler’s way from age 14 on. What would have been my senior year of high school was spent not going
to school,wandering with my parents in Italy and England --which gave me
a lifetime love of Englishry.
I went to Harvard College in 1964, intending in fact to major in history.
A course on U.S. history from Frank Freidel and one on 19th-century Europe from William Langer did not fascinate me. Furthermore I found that being
a history major required you to read an awful lot—and to withhold your
political judgments,too (the year 1961 was before the age of candidly
politically engaged history).
Neither requirement charmed a not-very-scholarly 18-year socialist.
So I switched to economics, which seemed more relevant for saving the
working class...
[...]
http://www.deirdremccloskey.com/docs/pdf/McCloskey_MeglioliHistoryInterview.pdf
Curriculum Vitae of Professor Deirdre Nansen McCloskey
http://www.deirdremccloskey.com/main/vita.php
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου