...το σημερινό Πολυτεχνείο,δεν βρίσκεται στη συμβολή των οδών Τοσίτσα & Πατησίων...βρίσκεται στο...

«Το μεγάλο συλλογικό άλλοθι για την ηθική ανεπάρκεια ενός ολόκληρου λαού», έλεγε ο Βασίλης Ραφαηλίδης για το Πολυτεχνείο και αναρωτιόταν που βρίσκονταν όλοι οι μετέπειτα αντιστασιακοί...
Το σημερινό Πολυτεχνείο,δεν βρίσκεται στη συμβολή των οδών Τοσίτσα & Πατησίων. 
Βρίσκεται στο μυαλό του κάθε 
νέου ανθρώπου που θέλει να απαλλαγεί από 
την απαισιοδοξία...
...το Πολυτεχνείο έριξε τον Παπαδόπουλο,όχι την χούντα.η χούντα σκλήρυνε μετά και ο Ιωαννίδης προκάλεσε την εισβολή ,με ατυχέστατους χειρισμούς(τσίμπησε το τυράκι των "συμμάχων;",η οποία τελικά ίριξε την χουντα.Πάντως δεν ήταν ωραία εικόνα να βλέπεις την ώρα που τούρκικα στρατεύματα εισβάλλουν στο νησί και προκαλούν εθνοκάθαρση σε 
συμπατριώτες μας,την ίδια ώρα άλλοι έλληνες παρα δίπλα να πανηγυρίζουν 
για την αλλαγή καθεστώτος !
Πράγματι ήταν χαρμόσυνη είδηση,αλλά θα έπρεπε να ζητάνε πιστεύω εκείνες 
τις στιγμές να απαιτούν πιο σωστά απο την κυβέρνηση Καραμανλή να κηρύξει τον πόλεμο στην τουρκία για συμπαράσταση στους έλληνες αδερφούς μας της ΚΎπρου.Οπως π.χ Έκανε η γενια του 40 σε μια ανάλογη στιγμή,η οποία πήγε με το χαμόγελο στο μέτωπο και σε μια στιγμή φοβερά δυσκολότερη 'οταν ο άξονας είχε πατήσει όλη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο και ήταν παντοδύναμος.
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου, είναι μήνυμα υπερηφάνειας. 
Λίγοι και αποφασισμένοι νέοι, χωρίς οργανωμένη καθοδήγηση, ενεργοποίησαν 
τα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας που έξι χρόνια πάλευε με την Δικτατορία και 
τον κακό της εαυτό.
Σαράντα πέντε χρόνια μετά το Πολυτεχνείο και η πατρίδα μας είναι ξανά δέσμια της ηθικής της ανεπάρκειας. Η ανεπάρκεια, όμως, αυτή δεν είναι συλλογική ευθύνη. Είναι ευθύνη της πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας. 
Σήμερα, κανείς πλην λίγων από όσους κυβέρνησαν δεν έβλεπε, δεν ήξερε, δεν αντιλαμβανόταν τι συνέβαινε στη χώρα για σαράντα ολόκληρα χρόνια.
Η εύκολη λύση για το σήμερα είναι να τα φορτώσουμε όλα στη γενιά 
του Πολυτεχνείου, να δημιουργήσουμε ακόμα ένα διχασμό στην 
ελληνική κοινωνία: ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά τους. 
Όμως δεν θα ήταν ιστορικά δίκαιο.
Χρειαζόμαστε μια Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία, που δεν θα προκύψει από 
νέα εθνική τραγωδία, αλλά από την ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος 
και ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με το λαό.

Οι παρακάτω Κυρίες και Κύριοι, μέλη του Συντονιστικού Κατάληψης του Πολυτεχνείου το 1973, εάν ήθελαν, μια, μόνο μια, κίνηση μπορούσαν, 
εδώ και χρόνια, να κάνουν:
σε συνεργασία με την Πρυτανεία να μένουν μέσα στο Πολυτεχνείο επί 
τριήμερο 16, 17, 18/11.
Να δούμε μετά ποιοί υποκινητές και ποιοί υποκινούμενοι θα κινηθούν.
Να δούμε ποιές μάσκες θα αντιπαρατεθούν
στα εμφανή Πρόσωπά τους.
Θέλουν; Δεν θέλουν;
Το σκέφθηκαν; Δεν το σκέφθηκαν;

Αλαβάνου Αριάδνη (Φιλοσοφική Αθήνας), ΑντιΕΦΕΕ, ΚΝΕ, ΚΚΕ, Νέο Αριστερό Ρεύμα. Ήταν υπεύθυνη έκδοσης του «Οδηγητή» και επιμελήτρια εκδόσεων. Ξαδέλφη του 
μετέπειτα προέδρου του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκου Αλαβάνου. Την εποχή εκείνη, υπεύθυνη έκδοσης της εφημερίδας της ΚΝΕ «Οδηγητής». 
Ακολούθησε τον συγγενή της, σε όλα τα σχήματα που διάλεξε στην πορεία

Αναστασίου Ελένη (Ιατρική Αθήνας), Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση (άκρα Αριστερά), ηγετική μορφή στη σχολή της.

Ανδρουλάκης Μίμης (ΕΜΠ). Προέρχεται από την άκρα Αριστερά (ΚΟ Μαχητής), στη συνέχεια μέλος της Αντι-ΕΦΕΕ, ανώτατο στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, στη συνέχεια 
του Συνασπισμού, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και σήμερα ανεξάρτητος Χαρισματικός, ευρηματικός, έξυπνος, αμφιλεγόμενος, και συγγραφέας πολλών επιτυχημένων βιβλίων.

Αντώνογλου Νίκος (Γεωπονική Αθήνας), ανένταχτος, ηγετική μορφή στη σχολή του, έμεινε εκτός πολιτικής. Ασχολήθηκε με επιχειρήσεις.

Γεωργακάκης Γιάννης (ΑΣΚΤ), φοιτητής πριν από τη δικτατορία, ανένταχτος. 
Γλύπτης, συγγραφέας και δημοσιογράφος.

Γρηγορόπουλος Γιάννης (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ, ΠΣΚ, ΚΝΕ, με έντονη αντδικτατορική δράση.. Ελεύθερος επαγγελματίας.

Δαφέρμος Ολύμπιος (ΕΜΠ), ανένταχτος κατά τη χούντα. Δούλεψε στον ιδιωτικό τομέα 
και έγινε καθηγητής τεχνικής εκπαίδευσης. Σύμβουλος Παιδαγωγικού Ινστιτούτου περί τεχνικής εκπαίδευσης. Επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ πήρε διάφορες κρατικές τεχνοκρατικές θέσεις.

Ζουρνάς Μιχάλης (Πολυτεχνική Πάτρας), Ρήγας Φεραίος. Αν και φοιτητής στην Πάτρα, στη Συντονιστική του Πολυτεχνείου. Συμμετέχει στον ευρύτερο χώρο της ανανεωτικής 
και ριζοσπαστικής Αριστεράς, συνδικαλιστής, ελεύθερος επαγγελματίας.

Κολλιτσίδας Γρηγόρης (Πάντειο), ΠΠΣΠ (Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη), φοιτητικό της ΟΜΛΕ και μετά του ΚΚΕ μ-λ.)

Κουρμουλάκης Γιάννης (Πάντειο), ανένταχτος αριστερός.

Κοροβέσης Γιάννης (Οδοντιατρική Αθήνας), ΑντιΕΦΕΕ επί δικτατορίας, ΠΣΚ, ΕΦΕΕ, αργότερα στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Οδοντίατρος.

Κωστή Αγγελική – Λίκα (Φιλοσοφική Αθήνας), ανένταχτη, φίλα προσκείμενη στην ΑντιΕΦΕΕ, δεν εντάχθηκε στην ΠΣΚ μεταπολιτευτικά, αλλά παρέμεινε ανεξάρτητη αριστερή συνδικαλίστρια (ΑΑΠΦ). Καθηγήτρια.

Λαζαρίδης Χρύσανθος (Οικονομικό Αθήνας), Ρήγας Φεραίος προ και μετά την πτώση 
της χούντας. Γνωστός και ικανός συνδικαλιστής στη σχολή και την ΕΦΕΕ αργότερα, 
ηγετικό στέλεχος της Β΄ Πανελλαδικής (συνδιάσκεψη του Ρήγα Φεραίου που οδήγησε σε διάσπαση προς τα αριστερά). Ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ (Ελληνική Αριστερά) αργότερα, 
έζησε χρόνια στο εξωτερικό. Δημοσιογράφος, χρηματιστηριακός αναλυτής και πανεπιστημιακός, αρθρογράφος και αναλυτής για θέματα οικονομίας, εξωτερικών σχέσεων, άμυνας, πολιτικής κ.λπ. Συμμετέχει στο Δίκτυο 21. Είναι στενός συνεργάτης 
για πολλά χρόνια του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά.

Λάζος Χρήστος (Νομική Αθήνας), στέλεχος του Ρήγα προ και μεταπολιτευτικά, 
γνώρισε για τα καλά το ΕΑΤ/ΕΣΑ. Στην ηγεσία του Ρήγα Φεραίου και του ΚΚΕ Εσωτ., αργότερα δούλεψε με τον Κώστα Λαλιώτη. Στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για 
πολλά χρόνια, διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου αργότερα και γραμματέας της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Λαλιώτης Κώστας (Οδοντιατρική Αθήνας), στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με πολλές συλλήψεις 
από τη χούντα, ένας από τους διαπραγματευτές της Συντονιστικής του Πολυτεχνείου με 
τον στρατό πριν από την είσοδο του τανκ. Το 1974 στην ΠΑΣΠ, γρήγορα πέρασε στα κεντρικά καθοδηγητικά όργανα της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και του ΠΑΣΟΚ. Εκλέχθηκε σχετικά αργά βουλευτής, μόλις το 1991, αλλά επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ έχει περάσει από πλειάδα κυβερνητικών θέσεων τα τελευταία 30 χρόνια. Έφτασε μέχρι γραμματέας (Νο2) του ΠΑΣΟΚ. Είναι ηγετικό στέλεχος του Κινήματος, συνυφασμένο με την ιστορία του 
(την οποία έχει επηρεάσει σημαντικά), θεωρείται μετρ της πολιτικής επικοινωνίας και 
είναι σεβαστός από τους συντρόφους του.

Λογοθέτης Στέλιος (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ, ΠΣΚ και ΚΝΕ. Στέλεχος του ΚΚΕ, δήμαρχος 
Νίκαιας επί σειρά ετών (εκλέχθηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 28 ετών), δήμαρχος 
Πειραιά αργότερα (συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ενιαίου Συνασπισμού), προσχώρησε στον ΣΥΝ 
και αργότερα στο ΠΑΣΟΚ. Κατηγορήθηκε για κακοδιαχείριση και σκάνδαλα στον Δήμο Πειραιά, καταδικάστηκε αρχικά και αθωώθηκε αργότερα. Ήταν υποψήφιος στις 
τελευταίες δημοτικές εκλογές για τον ενιαίο πλέον Δήμο Νίκαιας-Ρέντη, όπου χωρίς 
καμία κομματική στήριξη ήρθε δεύτερος.

Λυγερός Σταύρος (Μαθηματικό Αθήνας), αντιδικτατορική δράση και Συντονιστική Πολυτεχνείου ως ΟΣΕ (Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση – άκρα Αριστερά). 
Έμεινε λίγο στο φοιτητικό κίνημα μεταπολιτευτικά, αλλά έγραψε βιβλία και άρθρα 
για το αντιδικτατορικό και φοιτητικό κίνημα. Γνωστός δημοσιογράφος πλέον, αρθρογράφος και συγγραφέας, από τις πιο έγκυρες πένες της γενιάς του.

Μαυρογένης Διονύσης (Ιταλία και Φαρμακευτική Αθήνας), αντιδικτατορική δράση και βασανισμοί στο ΕΑΤ/ΕΣΑ, με ηγετικό ρόλο στην κατάληψη του Πολυτεχνείου. Αργότερα κατηγορήθηκε από ΑντιΕΦΕΕ και ΚΝΕ σε μια απροκάλυπτη επίθεση ως «χαφιές» για να 
τον υπερασπιστούν με ένταση αγωνιστές όλων των άλλων τάσεων και παρατάξεων (1974). Φαρμοκοποιός, προσέγγισε για λίγο την ΕΑΡ και έκτοτε ανένταχτος. Έχει διατελέσει δημοτικός σύμβουλος Ζωγράφου.

Μωροπούλου Τόνια (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ, διάβασε στους δημοσιογράφους την ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης. ΠΣΚ και ΚΝΕ αργότερα, στέλεχος του ΚΚΕ. Αποχώρησε το 1979. Αργότερα, επί Λαλιώτη, στο υφυπουργείο Νέας Γενιάς, προσέγγισε 
το ΠΑΣΟΚ, του οποίου έγινε στέλεχος.. Καθηγήτρια στο ΕΜΠ, υποψήφια πρύτανης τελευταία και συνδικαλίστρια στο ΤΕΕ με ανεξάρτητο ΠΑΣΟΚογενές ψηφοδέλτιο.

Νικολαΐδης Παναγιώτης (ΕΜΠ), Τροτσκιστής (μοναδικός στη ΣΕ του Πολυτεχνείου), μεταπολιτευτικά δραστηριοποιήθηκε με τη ΣΦΠ (Σοσιαλιστική Φοιτητική Παράταξη, 
της Εργατικής Διεθνιστικής Ένωση . Αρχιτέκτονας.

Νυσταζάκης Γιάννης (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ και αργότερα ΠΣΚ. Ανώτερο κεντρικό στέλεχος 
της ΚΝΕ και του ΚΚΕ μετέπειτα στην Κρήτη. Το 1991 προτίμησε τον ΣΥΝ και αργότερα, 
μαζί με τον Μίμη Ανδρουλάκη, το ΠΑΣΟΚ.

Παπαβασιλόπουλος Γιώργος (ΕΜΠ), Ρήγας Φεραίος. Έντονη αντιδικτατορική δράση. Καθηγητής Αυτομάτου Ελέγχου στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς του ΕΜΠ.

Παππάς Στέλιος (ΑΣΟΕΕ), μέλος του Ρήγα Φεραίου από τη δικτατορία, ιδρυτικό μέλος 
του ΔΑ, αρχικός εκδότης του «Θούριου» (επίσημο περιοδικό της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίας) 
στη νόμιμη έκδοσή του. Αργότερα στην ηγεσία του ΚΚΕ Εσωτ., με τον Μπανιά στο ΚΚΕ Εσωτ. ΑΑ και μετέπειτα στον Συνασπισμό μέχρι σήμερα. Οικονομολόγος.

Σηφιανός Νίκος (ΕΜΠ), ανένταχτος αριστερός στη δικτατορία και στην εξέγερση. 
Στέλεχος της ΠΠΣΠ και αργότερα του ΚΚΕ (μ-λ). Αρχιτέκτονας.

Σιδέρης Νίκος (Ιατρική Αθήνας), στην άκρα Αριστερά (Μπολσεβίκοι), με την οποία 
πήρε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου. 
Είναι ψυχίατρος – ψυχαναλυτής, διδάσκει σε ακαδημαϊκό επίπεδο και έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές και μυθιστορήματα.

Σταυροπούλου Μαρία (ΑΣΚΤ), αντιδικτατορική δράση, έντονη δραστηριότητα στην Εξέγερση και στη Συντονιστική.

Τζουβάνος Δημήτρης (Γεωπονική Αθήνας), ανένταχτος στην εξέγερση, στην ΠΑΣΠ μεταπολιτευτικά, ηγετικό στέλεχος. Διεγράφη το 1979 από την ΠΑΣΠ και το ΠΑΣΟΚ, συγκρότησε άλλα σχήματα με κύριο την ΕΜΑΣ (Ενότητα Μαρξιστών Σοσιαλιστών). Επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ το 1994, διετέλεσε γενικός γραμματέας υπουργείου Γεωργίας 
(1997-2000). Γεωπόνος.

Τσαντίλης Κώστας (ΑΣΟΕΕ), συμμετείχε ως ανένταχτος στην εξέγερση και τη 
Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου.

Τσαφαράκης Μανούσος (ΦΜΣ Αθήνας). Στην πρώτη γραμμή του αντιδικτατορικού 
αγώνα, εξελέγη στη ΣΕ ως ανένταχτος της άκρας Αριστεράς. Τη δεκαετία του 1980 πλησίασε το ΠΑΣΟΚ επί Λαλιώτη στη Νέα Γενιά. Περιφερειακό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ αργότερα, με ανεξαρτησία γνώμης και παρρησία.

Τσεμπέλης Γιώργος (ΕΜΠ), Μέλος του Ρήγα Φεραίου ήδη επί χούντας, εξελέγη στη ΣΕ. Στέλεχος του Ρήγα και μεταπολιτευτικά, αρθρογράφος στον «Θούριο». Έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές και άλλαξε κατεύθυνση: από πολιτικός μηχανικός στα 
Μαθηματικά και από εκεί στην Πολιτική Επιστήμη. Καθηγητής πανεπιστημίου στο UCLA 
και επισκέπτης καθηγητής σε πολλά άλλα.

Φιλιππάκης Γιώργος (Βιομηχανική Πειραιά), ΑντιΕΦΕΕ, στη ΣΕ του Πολυτεχνείου, επικεφαλής των ομάδων περιφρούρησης της κατάληψης. Μεταπολιτευτικά στην ΠΣΚ 
και αργότερα στέλεχος του ΚΚΕ. Γνωστός δημοσιογράφος του ελεύθερου και 
αστυνομικού ρεπορτάζ.

Χατζησωκράτης Δημήτρης (ΕΜΠ), με πλούσια αντιχουντική δράση, στέλεχος του 
Ρήγα Φεραίου. Μεταπολιτευτικά ηγετικό στέλεχος του Ρήγα, αρχικός υπεύθυνος της εφημερίδας «Θούριος», που έφερε το παρατσούκλι «Χατζηθούριος» λόγω των μακροσκελών αναλύσεων του υπευθύνου. Ακολούθησε τη πορεία: ΚΚΕ Εσωτ.-ΕΑΡ-ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ. Γνωστός για τις δημόσιες παρεμβάσεις του. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας/Χρονικό-Μαρτυρίες(2005) για το βιβλίο του «Πολυτεχνείο΄73. 
Αναστοχασμός μιας Πραγματικότητας. Ηγετικό στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Ψαρράς Δημήτρης (ΕΜΠ), μέλος του Ρήγα Φεραίου από την εποχή της χούντας, 
εξελέγη στη ΣΕ της κατάληψης. Μεταπολιτευτικά ισχυρό στέλεχος του Ρήγα, το 1978 ηγέτης της Β΄ Πανελλαδικής που διέσπασε τον Ρήγα. Γνωστός ευρύτερα ως ένας εκ 
της τριάδας που έγραφε τον «Ιό της Κυριακής» στην «Ελευθεροτυπία».

Χαρακτηριστικές παρουσίες στο Πολυτεχνείου

Μέσα στην εξέγερση υπήρξαν και παρουσίες άλλων αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα που χωρίς να ανήκουν στη Συντονιστική Επιτροπή έπαιξαν σημαντικό ή συμβολικό ρόλο, είχαν ιδιαίτερα καθήκοντα ή έγιναν (άθελά τους) ιδιαίτερα γνωστοί.

Δαμανάκη Μαρία (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ, ΠΣΚ και ΚΝΕ. Η πιο γνωστή «φωνή» του 
ραδιοσταθμού του Πολυτεχνείου το 1973. Στέλεχος της ΚΝΕ, βουλευτής του ΚΚΕ, 
μετέπειτα του ΣΥΝ, αργότερα πρόεδρος του Συνασπισμού. Μετέπειτα προσχώρησε 
στο ΠΑΣΟΚ, του οποίου υπήρξε βουλευτής και παρ’ ολίγον υπουργός Δημόσιας Τάξης. Σήμερα είναι ελληνίδα Επίτροπος στην Κομισιόν.

Παπαχρήστος Δημήτρης (ΑΣΟΕΕ), με έντονη αντιδικτατορική δράση, ήταν ένας από 
τους τρεις εκφωνητές του ραδιοσταθμού του Πολυτεχνείου και αναπληρωματικό μέλος 
της Συντονιστικής Επιτροπής από την ΑΣΟΕΕ. Από το 1974 ανεξάρτητος στον χώρο της άκρας Αριστεράς. Έμεινε έξω από κόμματα. Μια ιδιαίτερη περίπτωση δημόσιας παρουσίας. Αρθρογράφος, συγγραφέας πολλών βιβλίων, σκηνοθέτης και παραγωγός ντοκιμαντέρ, ραδιοφωνικός παραγωγός. Εργάζεται στην Τράπεζα της Ελλάδος και μένει στα Εξάρχεια.

Παπαδημητράκης Λάμπρος (ΑΣΚΤ), ένας από τους εκφωνητές του φοιτητικού ραδιοσταθμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μάλλον λησμονημένος από την Αριστερά. Σκηνοθέτης, έχει γυρίσει ταινίες για την κυπριακή τραγωδία, ευαίσθητος και ενεργός στα εθνικά θέματα.

Αρβανίτης Φοίβος (ΦΜΣ Αθήνας), ηγετική μορφή της κατάληψης του Πολυτεχνείου.

Δρογκάρης Γιώργος (ΕΜΠ), αντιδικτατορική δράση από νωρίς, φυλακίστηκε και βασανίστηκε. Είναι ένας εκ των τριών συλληφθέντων του Πολυτεχνείου που έδωσαν 
την περίφημη συνέντευξη στον Μαστοράκη στην ερώτηση αν θα το έκανε ξανά απάντησε «Ναι, αλλά με μεγαλύτερη προσοχή». Στο ΚΣ της ΕΦΕΕ μεταπολιτευτικά, απεβίωσε νεώτατος το 1992.

Κατωπόδης Ηλίας (ΕΜΠ), αντιδικτατορική δράση από νωρίς, φυλακίστηκε και βασανίστηκε. Είναι εκ των τριών συλληφθέντων του Πολυτεχνείου που έδωσαν την περίφημη συνέντευξη στον Μαστοράκη. Αργότερα ΠΣΚ και ΚΝΕ. 
Ελεύθερος επαγγελματίας.

Καρυστιάνη Ιωάννα (Νομική Αθήνας), ΑντιΕΦΕΕ, αργότερα ΠΣΚ, βασανίστηκε επί χούντας, αποτέλεσε θρυλική μορφή και φωνή του αντιδικτατορικού κινήματος κυρίως 
στις καταλήψεις της Νομικής. Αργότερα στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Σύζυγος του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη. Σκιτσογράφος αρχικά και πολύ επιτυχημένη συγγραφέας και σεναριογράφος τα τελευταία 15 χρόνια.

Παπαδήμας Άλκης (Μαθηματικό Αθήνας), ΑντιΕΦΕΕ και ΚΝΕ, σύνδεσμος της Συντονιστικής του Πολυτεχνείου με συλλόγους και φορείς εκτός κατάληψης. 
Στην ΠΣΚ αργότερα και στην ΕΦΕΕ. Στέλεχος του ΚΚΕ, αργότερα στον ΣΥΝ 
και στον ΣΥΡΙΖΑ. Συνδικαλιστής ιδιωτικός εκπαιδευτικός, έχει θητεύσει στην τοπική αυτοδιοίκηση (αντιδήμαρχος Καισαριανής).

Παυλάκης Γιώργος (Ιατρική Αθήνας), κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν 
ο υπεύθυνος του ιατρείου που εγκαταστάθηκε στο κτίριο της Αρχιτεκτονικής. 
Σήμερα είναι διευθυντής του Τοµέα Ανθρωπίνων Ρετροϊών στο Εθνικό Ινστιτούτο κατά 
του Καρκίνου (ΗΠΑ) και συμμετέχει στο Ελληνικό Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας.

Ρεβελάκης Νίκος (ΕΜΠ), ηρωική μορφή όχι μόνο της εξέγερσης, αλλά του Πολυτεχνείου γενικά. Ανέλαβε πρόεδρος των Τοπογράφων όταν οι προηγούμενοι δύο (Αλαβάνος και Ποταμιάνος) είχαν ήδη διωχθεί. Συνελήφθη πολλές φορές και βασανίστηκε, κλείστηκε 
σε ψυχιατρείο, αλλά δεν λύγισε. Δεν δέχτηκε να φύγει στο εξωτερικό με υποτροφία 
της χούντας, αλλά έβριζε και ειρωνευόταν τους βασανιστές του, τους χαφιέδες και 
τους ασφαλίτες. Δεν πήρε πτυχίο ποτέ, δεν εξαργύρωσε τους αγώνες του. 
Απλός δημόσιος υπάλληλος.
Ρηγοπούλου Πέπη ΕΜΠ), συμβολική μορφή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου καθώς 
ήταν πάνω στη σιδερένια πόρτα κατά την είσοδο του τανκ. Τραυματίστηκε σοβαρά 
και κινδύνεψε, επέζησε με σοβαρά προβλήματα. Αποφοίτησε κατά τη μεταπολίτευση 
και ακολούθησε πανεπιστημιακή καριέρα στον χώρο της τέχνης, διδάσκοντας σε Κρήτη 
και Αθήνα.
Σταμέλος Κυριάκος(ΕΜΠ), πήρε μέρος στο φοιτητικό αντιδικτατορικό κίνημα. 
Το βράδυ της 17ης Νοέμβρη, κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ήταν ένας από τους διαπραγματευτές με τον στρατό πριν από την είσοδο του τανκ.

Τζουμάκας Στέφανος (Νομική Αθήνας), από τους ηγέτες του φοιτητικού κινήματος. Φοιτητής ήδη πριν από τη δικτατορία, αγωνίστηκε και διώχθηκε επί χούντας. Ηγετικό στέλεχος των καταλήψεων της Νομικής (’72-’73). Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου 
ήταν ένας από τους διαπραγματευτές (μαζί με Λαλιώτη – Σταμέλο) με τον στρατό πριν 
από την είσοδο του τανκ. Στη μεταπολίτευση ΠΑΣΠ και αργότερα Γραμματέας Νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Γενικός γραμματέας (1975) και πρόεδρος (1976-1978) της ΕΦΕΕ. 
Ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, μέλος της ΚΕ και του ΕΓ, βουλευτής κατά περιόδους, πολλάκις σε κρατικές και κυβερνητικές θέσεις. Σήμερα θεωρείται από τους επικεφαλής 
των αντιδρώντων στην πολιτική του Μνημονίου.

Χριστοδουλάκης Νίκος (ΕΜΠ), υπεύθυνος του πομπού του ραδιοσταθμού της εξέγερσης. Από το 1974 ανεξάρτητος αριστερός (ΣΠΗΜΜ), πρόεδρος με τους ανεξάρτητους στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς. Αργότερα ακολούθησε πανεπιστημιακή καριέρα στην οικονομική επιστήμη. Έγινε καθηγητής Πανεπιστημίου. Μετά το 1993 στο ΠΑΣΟΚ. 
Διετέλεσε γενικός γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας, σύμβουλος του πρωθυπουργού, υφυπουργός Οικονομικών (είσοδος στο ευρώ), υπουργός Ανάπτυξης, υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Στενός συνεργάτης του Κώστα Σημίτη, αφότου δεν επανεκλέχτηκε βουλευτής επέστρεψε στα ακαδημαϊκα καθήκοντα.

Βαλαβάνη Νάντια (ΑΣΟΕΕ), έντονη αντιδικτατορική δράση, μέλος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Αργότερα στο Νέο Αριστερό Ρεύμα και μέχρι σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ. Έχει λάβει μέρος σε δεκάδες εκλογικές μάχες. Βουλευτής Β’ Αθηνών ΣΥΡΙΖΑ,

Βερνίκος Γιώργος (Νομική Αθήνας), πρωτοστάτησε στον αντιδικτατορικό αγώνα, φυλακίστηκε και βασανίστηκε . Σοσιαλδημοκράτης, συνεργάστηκε με τον Δημοκρατικό Αγώνα και άλλα βραχύβια πολιτικά σχήματα. Συμμετείχε σε πολλές αντιδικτατορικές οργανώσεις και κινήματα. Κινείται στον ευρύτερο χώρο του ΠΑΣΟΚ και είναι 
επιχειρηματίας – εφοπλιστής (στον θαλάσσιο τουρισμό). Πρόεδρος της Greenpeace Ελλάδος και μέλος της διοίκησης πολλών οργανώσεων. Βραχύβιος υφυπουργός 
ναυτιλίας λόγω κωλύματος

Βούτσης Νίκος (ΕΜΠ), συμμετείχε ενεργά στο μαζικό αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα , μέλος του Ρήγα (έφτασε μέχρι γραμματέας του), στην ΕΦΕΕ από το 1975 (έφτασε μέχρι αντιπρόεδρος). Στη συνέχεια ΚΚΕ Εσωτ., μετέπειτα Ανανεωτική Αριστερά, μετέπειτα ΑΚΟΑ, μετέπειτα ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ. Β ουλευτής Α’ Αθηνών ΣΥΡΙΖΑ

Αλαβάνος Αλέκος (Οικονομικό Αθήνας), Αντι-ΕΦΕΕ, ΠΣΚ, ΚΝΕ,

ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΣΥΡΙΖΑ, Μέτωπο. Είναι ο γνωστός πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού, με την πολυκύμαντη πολιτική πορεία. Έχει διατελέσει ευρωβουλευτής, βουλευτής, πρόεδρος κόμματος και υποψήφιος σε δεκάδες εκλογικές αναμετρήσεις. Ιδρυτής και πρόεδρος του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Λαφαζάνης Παναγιώτης (Μαθηματικό Αθήνας), Αντι-ΕΦΕΕ, ΠΣΚ και ηγετικό στέλεχος 
της ΚΝΕ . Αργότερα στο γραφείο Τύπου και στην ηγετική ομάδα του ΚΚΕ. 
Για πολλά χρόνια ηγετικό στέλεχος του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ. 
Βουλευτής της Β’ Πειραιά ΣΥΡΙΖΑ

Λιντζέρης Δημήτρης (Ιατρική Αθήνας), συμμετείχε στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, αργότερα μέλος της ΠΑΣΠ, εκλεγμένος στην ΕΦΕΕ, για πολλά χρόνια στέλεχος 
του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής Β΄ Πειραιά από το 2000 δεν εξελέγη το 2012 .
Σήμερα διορισμένος πρόεδρος του ΕΟΦ

Μπίστης Νίκος (Νομική Αθήνας) Αντι-ΕΦΕΕ και ΚΝΕ, από νωρίς στον αντιδικτατορικό αγώνα, ηγέτης των καταλήψεων της Νομικής. Μεταπολιτευτικά στην ΠΣΚ και στο 
τριμελές προεδρείο της ΕΦΕΕ, οργανωτικό στέλεχος του ΚΚΕ. 
Αργότερα οργανώθηκε στο ΚΚΕ Εσωτ., ακολούθησε τον Γιάννη Μπανιά, προσχώρησε ατομικά στον Συνασπισμό από την ίδρυσή του, αποχώρησε, δημιούργησε την κίνηση 
ΑΕΚΑ και προσχώρησε, επί Σημίτη, στο ΠΑΣΟΚ, επί του οποίου θήτευσε σε κυβερνητικές θέσεις, ενώ παράλληλα εκλέχθηκε στα όργανα του κινήματος έως ότου γίνει στέλεχος 
της ΔΗΜΑΡ . Σήμερα δραστηριοποιείται με την Πρωτοβουλία των 58 για τον ενιαίο 
πολιτικό φορέα της Κεντροαριστεράς.

~*~

Λανθασμένα, οι περισσότεροι θεωρούν, ότι πρόκειται για κάποιο έργο τέχνης που τοποθετήθηκε εκεί για να τιμηθούν οι όποιοι "νεκροί φοιτητές" από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο 1973.
*Το συγκεκριμένο γλυπτό, εν μέσω 7ετίας, με ενέργειες του τότε Πρύτανη Γ. Βουδούρη τοποθετήθηκε κοντά στην είσοδο του Πολυτεχνείου με την μαρμάρινη πλάκα η οποία αν και μισοσβησμένη αναγράφει δεκαοκτώ ονόματα, και διευκρινίζει ότι αφορά τους:
«Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα
ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944»

Τι συμβολίζει πραγματικά η κεφαλή έξω απ’ το Πολυτεχνείο που καταθέτουν λουλούδια προς τιμήν των νεκρών του Πολυτεχνείου;
Είναι η κεφαλή του καθηγητή πανεπιστημίου της αλλοδαπής Νίκου Σβορώνου, 
ο οποίος ουδεμία σχέση είχε με τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973, μιας και 
τότε ευρισκόταν εκτός Ελλάδος!
Ο καθηγητής Νίκος Σβορώνος, γεννηθείς το 1911 και θανών το 1989, ήταν ΕΛΑΣίτης στην κατοχή, κατά τη διάρκεια των σπουδών του. Το 1945, πήρε υποτροφία για την Γαλλία, όπου δίδασκε το μάθημα της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων. Μάλιστα, το 1961 πήρε τη γαλλική υπηκοότητα. Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά το 1974.
...το χαλκόχρωμο κεφάλι που έφτιαξε ο γλύπτης Μέμος Μακρής απεικονίζει 
τα χαρακτηριστικά του καθηγητή πανεπιστημίου Νίκου Σβορώνου.
Ο Νίκος Σβορώνος (1911-1989) ήταν Λευκαδίτης ιστορικός επιστήμονας στη Γαλλία, μελέτησε τον σχηματισμό και τη λειτουργία των κοινωνικών δομών 
στο Βυζάντιο και στον Νέο Ελληνισμό. Είχε ενεργή εμπλοκή ως ιστορικός και διανοούμενος στα μεγάλα γεγονότα της εποχής του, όπου έλαβε μέρος στην αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ. 
Με την δική του πρωτοβουλία, μαζεύτηκαν φοιτητές από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και συμμετείχαν ως εθελοντές στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, στο εκστρατευτικό σώμα που το μέτωπο του, είχε μεταφερθεί στην Αφρική. 

~*~

ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

18 Νοεμβρίου 2018

http://www.thetoc.gr/magazine/ti-kanoun-simera-oi-prwtagwnistes-tou-polutexneiou

Η Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου
Για τη συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου υπάρχουν δεκάδες μαρτυρίες 
και πηγές, αν και δεν συμφωνούν όλες στον συνολικό αριθμό των συμμετεχόντων.

15/11/2013

http://www.matrix24.gr/2013/11/%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD/

Η αρχή του τέλους για τη χούντα
17 Νοεμβρίου 2002

https://www.tovima.gr/2008/11/24/archive/i-arxi-toy-teloys-gia-ti-xoynta/