«Τα βρώμικα ρούχα πλένονται στο σπίτι»

....τίποτε δεν είναι όπως στις ταινίες, ούτε ο θάνατος, δεν πεθαίνουμε καθαροί, αλλά τρομοκρατημένοι, μέσα σε μια λίμνη από αίμα και σκατά.
Στον κινηματογράφο κανείς δεν πεθαίνει στην παραγματικότητα, στον πόλεμο κανείς δεν ζει στην πραγματικότητα, Στο Βιετνάμ......(απομυθοποίηση του πολέμου του Βιετνάμ....δεν υπάρχουν ήρωες, φοβισμένοι άνθρωποι υπάρχουν)
σελ 278 από " το επουράνιο σχέδιο" ...Ιζαμπέλ Αλιέντε

Ο πρωταγωνιστής αυτού του επικού και ταυτόχρονα προσωπικού μυθιστορήματος, ο Γκρέγκορυ Ρηβς, είναι ένας αυτοδημιούργητος Γκρίνγκο, 
που ζει μέσα στον κόσμο των λατινοαμερικανών μεταναστών στην Καλιφόρνια 
κι ενσαρκώνει πολλά από τα ελαττώματα και τις αρετές της κοινωνίας μας 
στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.
Στις εξαίρετες σελίδες αυτού του βιβλίου, όπου η Ιζαμπέλ Αλιέντε οικοδομεί αρμονικά ένα έργο με μεγάλη θεματική ένταση, ο αναγνώστης θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα συναισθήματα των περιθωριακών της κοινωνίας και των ρατσιστών, με το πάθος της πολιτικής δράσης, με τις αντιθέσεις ανάμεσα 
στην αφθονία και στη φτώχεια, με την τρομερή πραγματικότητα του πολέμου 
στο Βιετνάμ, με την εμπειρία της εξέλιξης της οικογένειας, με την αδιάκοπη αναζήτηση και βίωση του έρωτα - μια πορεία που τελικά οδηγεί τον Γκρέγκορυ Ρηβς στο δικό του "Επουράνιο σχέδιο", κάτι που είχε διαισθανθεί από τα παιδικά του χρόνια, τότε που μιλούσε γι' αυτό ο πατέρας του στα κηρύγματά του.
*ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

«Παρ' όλο που είμαι Χιλιανή, γεννήθηκα συμπτωματικά στη Λίμα. 
Είχα έναν πατέρα που εξαφανίστηκε χωρίς ν’ αφήσει αναμνήσεις. 
Η μητέρα μου ήταν ο φάρος της ζωής μου, ίσως γι’ αυτό μου είναι 
πιο εύκολο να γράφω για γυναίκες. 
Εκείνη μου έδωσε, σε μια ηλικία που τα άλλα κοριτσάκια παίζουν με 
τις κούκλες, ένα τετράδιο για να καταγράφω τη ζωή, σπέρνοντας έτσι 
το σπόρο που τριάντα χρόνια αργότερα θα με έκανε να εισβάλω 
στη λογοτεχνία». 
Η Ιζαμπέλ Αλιέντε (Isabelle Allende) –ανιψιά του προέδρου της Χιλής 
Σαλβαδόρ Αλιέντε που σκοτώθηκε στο πραξικόπημα του 1973– γεννήθηκε 
το 1942, παντρεύτηκε δυο φορές και απέκτησε δυο παιδιά και δυο προγονούς. Δούλεψε ασταμάτητα από τα δεκαεπτά της χρόνια, πρώτα σαν δημοσιογράφος 
κι έπειτα σαν συγγραφέας. Το 1982, όταν δημοσίευσε το πρώτο της μυθιστόρημα, Το σπίτι των πνευμάτων, έγινε αμέσως ένα από τα κορυφαία ονόματα των συγγραφέων στη γλώσσα του Θερβάντες. 
Ακολούθησαν, με την ίδια επιτυχία, άλλα επτά μυθιστορήματά της, 
Του έρωτα και της σκιάς, Εύα Λούνα, Ιστορίες της Εύα Λούνα, 
Το επουράνιο σχέδιο, Κόρη της μοίρας, Φωτογραφία σε σέπια και 
Η πόλη των θηρίων. Έγραψε επίσης τα βιβλία Πάουλα, Αφροδίτη, 
Η ονειρεμένη πατρίδα μου και Ζορρό. Η αρχή του θρύλου. 
Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες.
Site http://www.isabelallende.com/

Πρώτα ζω, μετά γράφω
«Τα βρώμικα ρούχα πλένονται στο σπίτι» λέει μια χιλιάνικη παροιμία 
που αγαπά να μνημονεύει, αλλά όχι και να εφαρμόζει στη ζωή και 
στη λογοτεχνία της η Ιζαμπέλ Αλιέντε.