1771.
—Ημερομηνία γεννήσεως τού πρωταγωνιστή στα 1821 Αρχιερέα,
Παλαιών Πατρών Γερμανού τού Γ΄.
1807.
—Ο Τζώρτζ Κάνινγκ γίνεται υπουργός Εξωτερικών στην Αγγλία.
Πρόκειται γιά έναν από τους ένθερμους υποστηρικτές τής ελληνικής ανεξαρτησίας
(εφόσον αυτό βέβαια συμβάδιζε με τα συμφέροντα τής Βρετανικής αυτοκρατορίας).
1821.
—Η ημέρα αύτη καθιερώθη ως επίσημος επέτειος τής εκρήξεως τής Ελληνικής Επαναστάσεως, καίτοι ο Αγών είχε αρχίσει ημέρας τινάς πρότερον. Η καθιέρωσις εγένετο διά διατάγματος τού Όθωνος, εκδοθέντος το 1838, ότε και εγένετο πρώτος επίσημος πανηγυρισμός τής 25ης Μαρτίου. (Μέχρι τότε, η επέτειος εορταζόταν την 1 Ιανουαρίου, διότι την ημέρα εκείνη στα 1822, ψηφίστηκε το πρώτο Σύνταγμα τής Επαναστάσεως, στην Α΄ Εθνοσυνέλευση). Το διάταγμα εξήρε την σύμπτωσιν τής εθνικής Παλιγγενεσίας με την εορτήν τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου, συμβολίζουσαν την αναγέννησιν. Η παράδοσις έξ άλλου, ετοποθέτησε εις την 25ην Μαρτίου την ανύψωσιν τού Λαβάρου τού Εικοσιένα εις την μονήν τής Αγίας Λαύρας υπό τού Παλαιών Πατρών Γερμανού.
.—Τα φρούρια τής Μεθώνης, Κορώνης, Νεοκάστρου, Χλουμούτσι (Γαστούνης), Κορίνθου, Ναυπλίου, Καρυταίνης, Φαναρίου πολιορκούνται υπό των επαναστατημένων Πελοποννησίων.
.—Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης μεταβαίνει εις Ύδραν διά να επισπεύση έκρηξιν τής επαναστάσεως εις τας νήσους.
.—«Ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εἰς Καρύταιναν, πρωτεύουσαν τοῦ Δήμου Γόρτυνος της Ἐπαρχίας Γορτυνίας».
.—«Μάχη εἰς τὸ χωρίον Βουνάρια, τοῦ Δήμου Κολωνίδων της Ἐπαρχίας Πυλίας, καθ’ ἥν ἐνίκησαν οἱ Ἕλληνες, ὧην ἡγουντο οἱ Ἀντώνιος καὶ Ἰωάννης Μαυρομιχάλαι, Κατσης, Καράπαυλοι καὶ Δαριώτης».
.—«Ἀφίκοντο ἐκ Ζακύνθου εἰς τὸ Πυργί, τοῦ Δήμου Ἐλίσης της Ἐπαρχίας Ἡλείας, οἱ ἀδελφοὶ Πάνος καὶ Ἰωάννης Θ. Κολοκοτρωναι».
1826.
—«Μάχη ἐν Κλεισόβι νησιδίου τουῦ Μεσολογγίου. Μεγάλη νίκη Ἑλλήνων. Ἐν ταύτη ἐφονεύθη ὁ Χουσεῒν μπέης καὶ ἐπληγώθη ὁ Κιουταχης. Ἀρχηγὸς ἐνταυθα ἦτο τωῶν μὲν Ἑλλήνων ὁ Κιτσος Τζαβέλλας, των δὲ τούρκων ὁ Μεχμὲτ Ῥεσὶτ πασας». Οι τούρκοι υπέστησαν πανωλεθρίαν και απεχώρησαν αφήσαντες άνω των 1.000 νεκρών καθώς και τον αρχηγόν των επιτιθεμένων Χουσεῒμπεη. «Εσήκωσεν η φρουρά λοιπόν γύρωθεν τής Εκκλησίας οχύρωμα, έως 5 πόδας το πλάτος και έως 6 το ύψος. Ο τάφρος γύρωθεν έμεινε τόσον ανοικτός όσον χώμα έλειψεν. Εστάλησαν και 2 πυροβόλα των 18 λίτρων και 2 μικρά των 6 και τα μεν δύο έστησαν (βλέποντα) κατά τα νησίδια, το δε κατά το Μεσολλόγι. Καθήκοντα φρουράρχου τής Κλεισόβας εκτελούσε ο υποσωματάρχης Παναγιώτης Σωτηρόπουλος από την σημερινή Άνω Χώρα Κραβάρων τής Ναυπακτίας. Ο Σωτηρόπουλος εφάρμοσε πρώτος στο Μεσολόγγι την μέθοδο των λαγουμιών που κατασκεύαζαν οι πολιορκημένοι κάτω από τους εχθρικούς προμαχώνες και στην συνέχεια τους ανατίναζαν με τους υπερασπιστές τους. Την εκπόρθηση τού ελληνικού οχυρού ανέλαβε ο Κιουταχής διαθέτοντας γιά τον σκοπό αυτό περίπου 3000 άνδρες έναντι 131 Ελλήνων.
1833.
—Ο Ομέρ, παρέδωσε το φρούριο τής Χαλκίδας μέσω τού Χατζή Ισμαήλ στον αντιπρόσωπο τής Ελληνικής κυβέρνησης, Ρίζο Νερουλό. Η οθωμανική αυτοκρατορία παραδίδει εις την Ελλάδα την Εύβοιαν, ήτις καταλαμβάνεται υπό συνοδεύσαντος τον Όθωνα βαυαρικού στρατού. Η συμφωνία γιά την ανεξαρτησία τής Εύβοιας και την προσάρτησή της στο Ελληνικό κράτος, είχε γίνει από τις 3 Φεβρουαρίου 1830, με την υπογραφή τού πρωτοκόλλου τού Λονδίνου, όμως εξ αιτίας διαφωνιών στις διαπραγματεύσεις γιά την αποζημίωση των τούρκικων περιουσιών, δόθηκε διορία γιά την αποχώρησή τους μέχρι το τέλος τού 1832 και με νέα παράταση, τον Μάρτιο τού 1833. Στις 25/3/1833, ο Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός, συνοδεία τού Άγγλου Ναυάρχου Έντμουντ Λάϊονς, παρέλαβε από τον εκπρόσωπο τού Ομέρ Πασά τής Καρύστου, Χατζή Ισμαήλ, τα κλειδιά τού κάστρου τής Χαλκίδας πάνω σε ασημένιο δίσκο, σηματοδοτώντας την ουσιαστική απελευθέρωση τής Εύβοιας.
.—(π. ημερολ.)
Απεβίωσε εις Παρισίους, εις ηλικίαν 85 ετών, ο Αδαμάντιος Κοραής, όστις ηνάλωσε ολόκληρο την ζωήν του εις την διαφώτισιν του υποδούλου Ελληνισμού και την προπαρασκευήν του διά τον υπέρ ανεξαρτησίας αγώνα. Μετά την κήρυξιν της Επαναστάσεως, προσέφερε πολυτιμότας υπηρεσίας εις το αγωνιζόμενον έθνος διά των σοφών συμβουλών του προς τους εν Ελλάδι και της σθεναράς υπερασπίσεως των εθνικών δικαίων εις την ξένην.
1838.
—Πρωτος ἐπίσημος ἐορτασμὸς της ἡμέρας, ὡς Ἐθνικης Ἐορτης. Μὲ τὸ Βασιλικὸ Διάταγμα 980/1838, ποὺ ἐκδόθηκε στὶς 15 Μαρτίου (δεκαεφτὰ χρόνια μετὰ τὴν 25η Μαρτίου τοῦ 1821), θεωρείται πλέον ἡ 25η ὡς ἐπίσημη ἡμέρα ἐνάρξεως τοῦ Ἀγωνα των Ἑλλήνων γιὰ ἀνεξαρτησία, ὡς ἡμέρα τοῦ ἱεροῦ ὅρκου τῶν προγόνων μας γιὰ λευτεριὰ ἤ θάνατο μπροστὰ στὸν ἱεράρχη Παλαιων Πατρων Γερμανό. (Μέχρι τότε, ἡ ἐπέτειος ἐορταζόταν τὴν 1 Ἰανουαρίου, διότι τὴν ἡμέρα ἐκείνη στὰ 1822, ψηφίστηκε τὸ πρῶτο Σύνταγμα τῆς Ἐπαναστάσεως, στὴν Α΄ Ἐθνοσυνέλευση). Τὴν πρόταση γιὰ ἔκδοση τοῦ διατάγματος ἀπό τὸν βασιλέα Ὄθωνα, εἶχε κάνει ὁ Γεώργιος Γλαράκης, τοῦ ὁποίου ἡ εἰσήγησή θεωρήθηκε ὀρθὴ καὶ εὔστοχη γιατὶ ἀποτελοῦσε ἕνα θαυμάσιο συνδυασμὸ τοῦ ἐθνικοῦ μὲ τὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο. Διότι, ὅπως χαρακτηριστικὰ τόνιζε ὁ Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος «εἰς τὴν ἱερὰν του θρησκείαν ὡφείλει τὰς σημερινὰς ἀριστείας του, τὴν ἀνεξαρτησίαν καὶ πολιτικὴν του ὕπαρξιν, διότι μέγας ὁ Θεὸς των Χριστιανων ὅστις ὑπερασπίζεται τὰ δίκαιά του…». Ἀνεπίσημα ἤδη κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ, μνημονεύονταν οἱ ψυχὲς των ἡρώων ποὺ πότισαν μὲ τὸ αιμα τους τὸ δέντρο της ἐλευθερίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου