Η Μάχη του Μαραθώνα σηματοδοτεί μια από τις πλέον σημαντικές στιγμές της ελληνικής, αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας, αφού υπήρξε καταλυτικός παράγοντας στη δημιουργία του Δυτικού Πολιτισμού.
Παρ’ όλα αυτά, μέχρι και σήμερα, οι πλέον βασικές της παράμετροι παρέμεναν άγνωστες.
Στο βιβλίο, “ Η Μάχη του Μαραθώνα, η Ανατροπή” αποτέλεσμα της πολυετούς έρευνας των δύο συγγραφέων, Κωνσταντίνου Λαγού και Φώτη Καρυανού, αποκαλύπτονται για πρώτη φορά κρίσιμα συμβάντα της περίφημης Μάχης.
Πέρα από τα νέα -συγκλονιστικά- στοιχεία που θα παρουσιαστούν για τη μάχη του Μαραθώνα, θα αποκαλυφθεί -με φωτογραφίες- και ένα απίστευτο εύρημα που έχει έμμεση σχέση με τη Μάχη του Μαραθώνα, και το οποίο έγινε πριν από ακριβώς 100 χρόνια. Όμως, εξαιτίας του Εθνικού Διχασμού και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το εύρημα δεν αναφέρθηκε σχεδόν καθόλου στις εφημερίδες της εποχής, και σήμερα είναι γνωστό σε ελάχιστους ειδικούς.
Το 1915-1916, Γερμανοί αρχαιολόγοι ανέσκαψαν στον Κεραμεικό τον ομαδικό τάφο 24 Σπαρτιατών οπλιτών που αποτελούσαν τη σωματοφυλακή του βασιλιά Παυσανία.
Το 1915-1916, Γερμανοί αρχαιολόγοι ανέσκαψαν στον Κεραμεικό τον ομαδικό τάφο 24 Σπαρτιατών οπλιτών που αποτελούσαν τη σωματοφυλακή του βασιλιά Παυσανία.
Συνολικά βρέθηκαν σε άριστη κατάσταση 23 σκελετοί Σπαρτιατών οπλιτών. Οι Γερμανοί ταυτοποίησαν τους σκελετούς των πολέμαρχων (είναι δύο πενηντάρηδες), του Ολυμπιονίκη (είναι ο μόνος σαραντάρης), ενώ όλοι οι άλλοι ήταν 20-25. Πρόκειται για τους μοναδικούς σκελετούς που έχουμε από Σπαρτιάτες οπλίτες, πολεμάρχους αλλά και από Ολυμπιονίκη (στην ίδια τη Σπάρτη, δεν έχει βρεθεί ούτε ένα κόκκαλο από Σπαρτιάτη του 5ου αι. π.Χ.)
Ανάμεσά τους βρίσκονται και δύο Σπαρτιάτες πολέμαρχοι, ο Χαίρων και ο Θίβραχος και ο Ολυμπιονίκης Λακράτης. Γνωρίζουμε τα ονόματά τους από την επιτύμβια επιγραφή που βρέθηκε στο μνημείο, (γραμμένη στο λακωνικό αλφάβητο) και μας είναι παράλληλα γνωστά και από τον Ξενοφώντα, βλ. περιγραφή της μάχης του Πειραιά, τον Μάιο 403 π.Χ., Ξενοφών, Ελληνικά:
[2.4.33] ἐκεῖ δὲ ἔτυχον ἐξοπλιζόμενοι οἵ τε
πελτασταὶ πάντες καὶ οἱ ὁπλῖται τῶν ἐκ Πειραιῶς. καὶ οἱ
μὲν ψιλοὶ εὐθὺς ἐκδραμόντες ἠκόντιζον, ἔβαλλον, ἐτόξευον,
ἐσφενδόνων• οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, ἐπεὶ αὐτῶν πολλοὶ
ἐτιτρώσκοντο, μάλα πιεζόμενοι ἀνεχώρουν ἐπὶ πόδα• οἱ δ’
ἐν τούτῳ πολὺ μᾶλλον ἐπέκειντο. ἐνταῦθα καὶ ἀποθνῄσκει
Χαίρων τε καὶ Θίβραχος, ἄμφω πολεμάρχω, καὶ Λακράτης
ὁ ὀλυμπιονίκης καὶ ἄλλοι οἱ τεθαμμένοι Λακεδαιμονίων πρὸ
τῶν πυλῶν ἐν Κεραμεικῷ.
πελτασταὶ πάντες καὶ οἱ ὁπλῖται τῶν ἐκ Πειραιῶς. καὶ οἱ
μὲν ψιλοὶ εὐθὺς ἐκδραμόντες ἠκόντιζον, ἔβαλλον, ἐτόξευον,
ἐσφενδόνων• οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, ἐπεὶ αὐτῶν πολλοὶ
ἐτιτρώσκοντο, μάλα πιεζόμενοι ἀνεχώρουν ἐπὶ πόδα• οἱ δ’
ἐν τούτῳ πολὺ μᾶλλον ἐπέκειντο. ἐνταῦθα καὶ ἀποθνῄσκει
Χαίρων τε καὶ Θίβραχος, ἄμφω πολεμάρχω, καὶ Λακράτης
ὁ ὀλυμπιονίκης καὶ ἄλλοι οἱ τεθαμμένοι Λακεδαιμονίων πρὸ
τῶν πυλῶν ἐν Κεραμεικῷ.
Στα πλευρά του πρώτου Σπαρτιάτη, αριστερά στη φωτογραφία, διακρίνεται ακόμη και ο σαυρωτήρας από το δόρυ που τον σκότωσε. Οι Σπαρτιάτες οπλίτες, ετάφησαν σε ύπτια στάση, και η κεφαλή τους ακουμπούσε πάνω σε λίθο, εν είδη μαξιλαριού. Οι άντρες ετάφησαν τυλιγμένοι τιμητικά με τη φοινικιδή τους (τον κόκκινο στρατιωτικό μανδύα τους) και κλαδιά ελιάς. Οι τρεις νεκροί (οι δυο πολέμαρχοι και ο ολυμπιονίκης) φέρουν επιπλεόν τιμητικά ως προσκέφαλό τους δύο λίθους.
Αργότερα, δίπλα στον τάφο τους, ανεγέρθηκε από τους Αθηναίους Τρόπαιο Νίκης, Βλ. Λυσίας (Επιτάφιος). Δηλαδή οι Αθηναίοι ανήγηραν το τρόπαιό τους, όχι στο χώρο όπου έπεσαν οι αντίπαλοί τους, αλλά σε διαφορετικό σημείο, από εκείνο στο οποίο σκοτώθηκαν.
Οι Αθηναίοι αντέγραψαν συνειδητά τότε, ότι ακριβώς είχαν κάνει και οι πρόγονοί τους το 490 π.Χ. στον Μαραθώνα: μετά τη μάχη, οι 6.400 νεκροί Πέρσες, που έπεσαν στο χώρο του σημερινού Τύμβου των Αθηναίων (πεζοί των δύο περσικών πτερύγων), αλλά κυρίως η μεγάλη μάζα των νεκρών, άντρες των επίλεκτων πεζών δυνάμεων του κέντρου της περσικής γραμμής, αλλά κυρίως και οι ιππείς του αήττητου μέχρι τότε ιππικού της περσικής Αυτοκρατορίας, που εξοντώθηκαν μαζικά στα νότια του Τύμβου, μέσα στο πέρασμα της Μπρεξίζας και στο χώρο του Μικρού έλους από ελαφρά οπλισμένους Αθηναίους, μεταφέρθηκαν μετά τη μάχη και ετάφησαν στην περιοχή της Παναγίας Μεσοσπορίτισσας, δίπλα στο σημερινό Μεγάλο έλος, που την εποχή εκείνη ήταν λιμνοθάλασσα. Πάνω στα σώματά τους, 30 χρόνια μετά τη μάχη του Μαραθώνα, ανηγέρθη από τους Αθηναίους το τρόπαιο της νίκης τους, πάνω στα σώματα των νεκρών αντιπάλων, όπως ακριβώς αναφέρει και ο Λυσίας.
Ταυτόχρονα, δημοσιεύεται η πλέον πρωτότυπη αναπαράστασή της και παρουσιάζεται ο ακριβής τρόπος με τον οποίο επετεύχθη η ελληνική νίκη. Οι συγγραφείς καταδεικνύουν ότι η εποποιία του Μαραθώνα υπήρξε όχι μόνο μεγαλειώδης, αλλά και συγκλονιστική.
Πηγή: βιβλίο Μάχη του Μαραθώνα, η Ανατροπή, (φωτογραφία στη σελ. 302) των Κωνσταντίνου Λαγού & Φώτη Καρυανού εκδόσεις Μένανδρος, ( παρουσιάστηκε στις 10 Μαρτίου στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Μέγαρο Παλαιάς Βουλής).
Δημοσίευση απο "Ανασκαφή"
Δημοσίευση απο "Ανασκαφή"
Φωτο: Σκελετοί των Λακεδαιμονίων, που σκοτώθηκαν στον Πειραιά το 403 π.Χ. αλλά ετάφησαν στο Δημόσιο Σήμα. Η ανασκαφή τους έγινε το 1914-1915 στον Κεραμεικό, από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου