...ο Δεκαπενταύγουστος στην Ελλάδα...

...σε τούτες τις μέρες, της άκριτης ισοπέδωσης, αυτές οι απογευματινές στιγμές, έρχονται να φανούν ως δροσιά παρηγοριάς στον καύσωνα της ημέρας.
Για κάποιους, ο Αύγουστος, είναι ο μήνας των διακοπών. 
Ανυποψίαστοι μπροστά σε όλα όσα μας τρομάζουν, συνεχίζουν να πιστεύουν 
στις δυνάμεις τους… 
Αντίθετα, για κάποιους άλλους, είναι ο μήνας της Παναγιάς! 
Ο μήνας, που από την αρχή του μέχρι και το τέλος του, ένα πρόσωπο κυριαρχεί: 
Εκείνης, που έγινε η αιτία, ώστε να μπορεί ξανά να ελπίζει ο άνθρωπος…
Στην παράδοση μας, η Παναγιά έχει ξέχωρη θέση. 
Και τούτο συμβαίνει διότι ο λαός μας, έχει ζυμωθεί με το όνομα Της, 
έχει οικειοποιηθεί το όνομα Της,την έχει θέσει μέσα στην καρδιά του. 
Αλλά και Εκείνη του το ανταποδίδει καθημερινά! 
Πουθενά στον κόσμο, δεν υπάρχει ένας ολάκερος τόπος που να δοξολογείται 
ακατάπαυστα η Παναγία...