Σελίδες

Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

Ο Πέτρος ντύνει τα Playmobil...καραγκούνες...


Ο Πέτρος με μια φίλη του στο κάδρο, 
που φοράει παραδοσιακή φορεσιά Καρπάθου


Ο Πέτρος, λοιπόν, που έχει γεννηθεί τον Ιούλιο του '97, λέει ότι
το ενδιαφέρον του για τις στολές δεν έχει να κάνει με κάποιο κόλλημά του 
με την ιστορία της μόδας π.χ., έχει να κάνει καθαρά με την αγάπη του για τους παραδοσιακούς χορούς.
«Όταν χορεύεις σε ένα σύλλογο, συνήθως σου βάζουν και φοράς μια "γενική" 
φορεσιά της ευρύτερης περιοχής του χορού που χορεύεις. 
Μετά, αν θέλεις να ψαχτείς μόνος σου, ανακαλύπτεις τη μαγεία που έχει η 
φορεσιά της κάθε περιοχής. Μου αρέσει η ιδέα ότι όλα είχαν τον λόγο τους, 
δεν ήταν τυχαίο το άσπρο μαντίλι ή το μαύρο – αλλιώς φορούσαν τα κοσμήματα 
οι παντρεμένες κι αλλιώς οι ανύπαντρες ας πούμε. 
Δεν είναι όπως τώρα, που μπαίνεις σε ένα μαγαζί και αγοράζεις την ίδια μπλούζα»

Οικογενειακή φωτογραφία, όλοι οι συγγενείς μαζί
Ο Πέτρος Καμινιώτης λέει ότι ντύνει τα playmobil βλάχους για περισσότερα 
από δέκα χρόνια.
 Έμπειρος.
«Όχι, απλώς τότε γεννήθηκε η ιδέα. 
Το θυμήθηκα ξανά πριν από περίπου τρία χρόνια, όταν έφτιαξα την πρώτη 
ολοκληρωμένη φορεσιά πάνω σε ένα από τα παιδικά playmobil μου. Α, 
μερικά από αυτά που φωτογραφίζουμε είναι τα playmobil των 
παιδικών μου χρόνων! 
Όπως και να έχει, η πρώτη φορεσιά έγινε με πενιχρά υλικά και κόλλησα 
όπως όπως τα κομμάτια με σελοτέιπ, ούτε καν με κόλλα. 
Ήταν η φορεσιά από το Pουμλούκι ή τον Γιδά, την Αλεξάνδρεια Ημαθίας δηλαδή. 
Πριν από δύο χρόνια ξεκίνησα να ασχολούμαι πλέον πιο "επαγγελματικά". 
Όσο περνάει ο καιρός, προσέχω ακόμα περισσότερο τη λεπτομέρεια, 
μπορεί να χαλάσω μια στολή και να την ξαναφτιάξω από την αρχή λόγω 
μιας ατέλειας που ούτε εσύ ούτε κανείς άλλος δεν θα προσέξει. 
Διαβάζω και μελετώ με προσοχή τα πάντα για τη φορεσιά που πρόκειται να φτιάξω»
.

Αυτοσχέδια εργαλεία, μαρκαδόροι και κάθε είδους 
χαρτιά και υλικά για να ντυθούν τα playmobil παραδοσιακά
«Χρειάζονται τέσσερις με πέντε ημέρες για να ολοκληρωθεί η κάθε φορεσιά», 
λέει και τονίζει το «φορεσιά», διότι εγώ του τις λέω «στολές» και τσαντίζεται 
για πλάκα, λες και ντύνει τίποτα αδελφές νοσοκόμες στο 401.
 

   
...από την αγάπη σου για τις παραδοσιακές φορεσιές μέχρι ο εγκέφαλός σου 
να συλλάβει την ιδέα να ντύσει Σαρακατσάνες τα playmobil, το λογικό κενό είναι 
εμφανές και θέλει εξήγηση. Γιατί, ας πούμε, δεν του ήρθε να ντύσει Barbie, 
που και πιο εύκολο θα ήταν και πιο λογικό;
«Οι Barbie πάντα είχαν ρούχα, τα κορίτσια μπορούσαν να αγοράσουν ξεχωριστά 
ό,τι ήθελαν για να τις ντύσουν, ενώ τα playmobil όπως τα αγόραζες έτσι θα έμεναν 
για όλη τους τη ζωή. Μηδέν ρούχο. 
Άσε που και η τόσο μικρή κλίμακα στα playmobil έχει τη μαγεία της. 
Τα playmobil, επίσης, ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι. 
Ως παιδιά, προτιμούσαμε με την αδελφή μου να κοιμόμαστε στο ίδιο δωμάτιο, 
ώστε το δεύτερο παιδικό υπνοδωμάτιο του σπιτιού να είναι αποκλειστικά 
για τα playmobil. Είχαμε κάστρα, καράβια, νησιά, ένα σωρό κατασκευές. 
Τα καλοκαίρια, λοιπόν, στο εξοχικό, μπορούσα να κουβαλήσω μόνο 
τις βασικές φιγούρες, δεν μπορούσα να πάρω μαζί μου το άπαν σύμπαν, 
οπότε για να μη βαριέμαι τα έβαζα να κάνουν άλλες δραστηριότητες, 
να ανοίξουν κι οι δικοί τους ορίζοντες. 
Για παράδειγμα, τα έβαζα σε κύκλο για να χορεύουν και μια μέρα είπα 
"δεν τους βάζω και κάνα μαντίλι;" 
Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα»...


Περισσότερα από το VICE 
https://www.vice.com/gr/article

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου