καταμεσής στην έρημο της Ναμίμπια, μία πόλη φάντασμα, το Kolmanskop, βρέθηκε εγκαταλελειμμένη και θαμμένη στην άμμο, παρά τη μακρόχρονη ιστορία που «κουβαλάει» πίσω της.
Η πόλη αποκαλύφθηκε κάπου στο 1908, μετά την ανακάλυψη διαμαντιών από τους Γερμανούς αποικιοκράτες. Η ανακάλυψη αυτή των διαμαντιών κρίθηκε ιδιαίτερα σημαντική, μια και από τη στιγμή εκείνη το Kolmanskop, αποτέλεσε το βασικότερο οικονομικό κέντρο της περιοχής. Σύμφωνα με έναν θρύλο, μόνο τη νύχτα μπορούσες να σκάψεις στην άμμο και να βρεις διαμάντια, διότι το φως του φεγγαριού βοηθούσε σημαντικά στην αναζήτηση.
Το Kolmanskop γνώρισε μία ραγδαία περίοδο ευημερίας, η οποία προσέλκυσε αρκετούς επισκέπτες και ερευνητές από όλη την Αφρική.
Η ευημερία αυτή, βέβαια, φαινόταν από το γεγονός ότι οι κάτοικοι του Kolmanskop συνήθιζαν να προμηθεύονται καθαρό νερό από το Κέιπ Τάουν
της Νότιας Αφρικής, τοποθεσία η οποία απείχε από εκεί 1.000 χιλιόμετρα,
αλλά και από το ότι εισήγαγαν σαμπάνια από το Ρενς της Γαλλίας.
Σταδιακά, το Kolmanskop υποδέχτηκε και πολλούς μετανάστες, βλέποντας την ευημερία της να ακμάζει ακόμα πιο πολύ. Σύντομα, λοιπόν, βλέπουμε εκεί, νοσοκομείο, κρεοπωλείο, φούρνο, μπόουλινγκ, καζίνο, σχολείο, εργοστάσιο ηλεκτρισμού, ακόμα και πισίνα!
Να σημειωθεί εδώ, ότι το νοσοκομείο της περιοχής, ήταν το πρώτο που έλαβε μηχάνημα για ακτινογραφίες σε όλη την αφρικανική ήπειρο, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούνταν μόνο για να διαπιστωθεί εάν
οι μεταλλωρύχοι είχαν καταπιεί κάποιο διαμάντι.
Κατά τα χρόνια αυτά απόλυτης ανάπτυξης, το Kolmanskop φιλοξένησε πάνω από 1.200 ανθρώπους και 700 οικογένειες.
Η ευημερία αυτή, βέβαια, φαινόταν από το γεγονός ότι οι κάτοικοι του Kolmanskop συνήθιζαν να προμηθεύονται καθαρό νερό από το Κέιπ Τάουν
της Νότιας Αφρικής, τοποθεσία η οποία απείχε από εκεί 1.000 χιλιόμετρα,
αλλά και από το ότι εισήγαγαν σαμπάνια από το Ρενς της Γαλλίας.
Σταδιακά, το Kolmanskop υποδέχτηκε και πολλούς μετανάστες, βλέποντας την ευημερία της να ακμάζει ακόμα πιο πολύ. Σύντομα, λοιπόν, βλέπουμε εκεί, νοσοκομείο, κρεοπωλείο, φούρνο, μπόουλινγκ, καζίνο, σχολείο, εργοστάσιο ηλεκτρισμού, ακόμα και πισίνα!
Να σημειωθεί εδώ, ότι το νοσοκομείο της περιοχής, ήταν το πρώτο που έλαβε μηχάνημα για ακτινογραφίες σε όλη την αφρικανική ήπειρο, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούνταν μόνο για να διαπιστωθεί εάν
οι μεταλλωρύχοι είχαν καταπιεί κάποιο διαμάντι.
Κατά τα χρόνια αυτά απόλυτης ανάπτυξης, το Kolmanskop φιλοξένησε πάνω από 1.200 ανθρώπους και 700 οικογένειες.
Η παρακμή, ωστόσο, επήλθε όταν «έπεσε» κατακόρυφα η τιμή των διαμαντιών μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και την ανακάλυψη μεγαλύτερης διαθεσιμότητας σε διαμάντια πιο νότια.
Με τον καιρό, οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να αποχωρούν, εγκαταλείποντας τα σπίτια τους και ό,τι άλλο είχαν ως τότε εκεί.
Το 1954, η περιοχή ήταν εντελώς εγκαταλελειμμένη.
Από τότε, έχει καλυφθεί από την άμμο και πλέον αποτελεί πόλο έλξης
για επισκέπτες που ενδιαφέρονται να δουν από κοντά τα απομεινάρια της.
Με τον καιρό, οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να αποχωρούν, εγκαταλείποντας τα σπίτια τους και ό,τι άλλο είχαν ως τότε εκεί.
Το 1954, η περιοχή ήταν εντελώς εγκαταλελειμμένη.
Από τότε, έχει καλυφθεί από την άμμο και πλέον αποτελεί πόλο έλξης
για επισκέπτες που ενδιαφέρονται να δουν από κοντά τα απομεινάρια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου