Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι πάντα στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών. Η διαρκής παρουσία σε τέτοιες περιπτώσεις αλλά και η διαχρονική -διακομματική πρακτική να τις χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις σε αποστολές που
ανήκουν σε πεδία δράσης άλλων κρατικών υπηρεσιών, έχει δημιουργήσει την πεποίθηση ότι οι ΕΔ έχουν ως κύρια αποστολή να αντιμετωπίζουν φωτιές, να καλύπτουν τα κενά ιατρών σε νησιά, δασκάλων σε ακριτικές περιοχές, να ανοίγουν δρόμους… Δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Κι όλοι το ξέρουν.
Ακόμη κι αυτοί που παριστάνουν πως δεν το γνωρίζουν…
Βεβαίως πολλές δεκαετίες τώρα έχει γίνει κανόνας όταν η κατάσταση δυσκολεύει, να καλούνται οι ΕΔ να “βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά”. Αυτό έχει γίνει αποδεκτό από το προσωπικό τους. Η κάλυψη των κενών, ενός μόνιμα ανίκανου κρατικού μηχανισμού να φροντίσει τους πολίτες του, έχει “περάσει” θέλοντας και μη στο στράτευμα…
Το παράδοξο είναι ότι οι στρατιωτικοί πολύ συχνά βρίσκονται και…κατηγορούμενοι! Γιατί καθυστέρησαν, υποτίθεται να εμφανιστούν, γιατί δεν πήραν πρωτοβουλίες και αποφάσεις που ανήκουν σε άλλους. Τις οποίες αν τις έπαιρναν κάποιοι πάλι θα τους κατηγορούσαν για παράκαμψη της πολιτικής ηγεσίας…
Σε μία φυσική καταστροφή οι ΕΔ δεν μπορούν να σπεύσουν να βοηθήσουν ,χωρίς να διαταχθούν. Δεν μπορεί ένας κυβερνήτης να πάρει μια φρεγάτα και να αποπλεύσει, ένας πιλότος να απογειώσει το ελικόπτερό του , ένα στρατιωτικό τμήμα να βγει από το στρατόπεδό του. Πρέπει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ να το διατάξει κι αυτή με τη σειρά της το κάνει αφού της ζητηθεί από τον κρατικό μηχανισμό! Τόσο απλά είναι τα πράγματα κι όλα τ΄ άλλα που λέγονται είναι εκ του πονηρού…
Όσοι …αναζητούν τις ΕΔ και τις …ευθύνες τους στην σωτηρία πολιτών στην τραγωδία της ανατολικής Αττικής που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, προφανώς άλλες αναζητήσεις έχουν. Ίσως μια θέση σε κάποιο κομματικό ψηφοδέλτιο. Θεμιτές οι φιλοδοξίες του καθενός αλλά δεν είναι θεμιτό αυτές να ικανοποιούνται στις πλάτες ανθρώπων που βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή μαχών στις οποίες δεν είναι υποχρεωμένοι να βρεθούν. Σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε πως θα κοιμούνται τα βράδια…Το να έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο , το να παίρνεις στην αγκαλιά σου άψυχα κορμιά ακόμη και μικρών παιδιών δεν είναι κάτι που μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστο και αλώβητο ακόμη κι έναν “σκληρό” στρατιωτικό. Το να κάνουμε κριτική από την ασφάλεια γραφείων, δημοσιογραφικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών και βουλευτικών είναι πολύ εύκολο. Αλλά είναι και άδικο και αποκρουστικό.
Κουραστικά επαναλαμβάνουμε ότι η πολιτική και κομματική αντιπαράθεση
δεν μπορεί να περιλαμβάνει τις ΕΔ, οι οποίες παρά τα λάθη και τις παραλείψεις, αποτελούν το μοναδικό αξιόπιστο κομμάτι ενός κρατικού μηχανισμού που απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι δεν έχει τα απαιτούμενα αντανακλαστικά
για να προστατεύσει τους πολίτες τους.
Οι ΕΔ κάνουν τη δουλειά που τους ζητούν να κάνουν, όποτε τους ζητηθεί
με τρόπο επαγγελματικό και αποτελεσματικό.
Ας μην παίζουμε με το ηθικό τους…
ανήκουν σε πεδία δράσης άλλων κρατικών υπηρεσιών, έχει δημιουργήσει την πεποίθηση ότι οι ΕΔ έχουν ως κύρια αποστολή να αντιμετωπίζουν φωτιές, να καλύπτουν τα κενά ιατρών σε νησιά, δασκάλων σε ακριτικές περιοχές, να ανοίγουν δρόμους… Δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Κι όλοι το ξέρουν.
Ακόμη κι αυτοί που παριστάνουν πως δεν το γνωρίζουν…
Βεβαίως πολλές δεκαετίες τώρα έχει γίνει κανόνας όταν η κατάσταση δυσκολεύει, να καλούνται οι ΕΔ να “βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά”. Αυτό έχει γίνει αποδεκτό από το προσωπικό τους. Η κάλυψη των κενών, ενός μόνιμα ανίκανου κρατικού μηχανισμού να φροντίσει τους πολίτες του, έχει “περάσει” θέλοντας και μη στο στράτευμα…
Το παράδοξο είναι ότι οι στρατιωτικοί πολύ συχνά βρίσκονται και…κατηγορούμενοι! Γιατί καθυστέρησαν, υποτίθεται να εμφανιστούν, γιατί δεν πήραν πρωτοβουλίες και αποφάσεις που ανήκουν σε άλλους. Τις οποίες αν τις έπαιρναν κάποιοι πάλι θα τους κατηγορούσαν για παράκαμψη της πολιτικής ηγεσίας…
Σε μία φυσική καταστροφή οι ΕΔ δεν μπορούν να σπεύσουν να βοηθήσουν ,χωρίς να διαταχθούν. Δεν μπορεί ένας κυβερνήτης να πάρει μια φρεγάτα και να αποπλεύσει, ένας πιλότος να απογειώσει το ελικόπτερό του , ένα στρατιωτικό τμήμα να βγει από το στρατόπεδό του. Πρέπει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ να το διατάξει κι αυτή με τη σειρά της το κάνει αφού της ζητηθεί από τον κρατικό μηχανισμό! Τόσο απλά είναι τα πράγματα κι όλα τ΄ άλλα που λέγονται είναι εκ του πονηρού…
Όσοι …αναζητούν τις ΕΔ και τις …ευθύνες τους στην σωτηρία πολιτών στην τραγωδία της ανατολικής Αττικής που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, προφανώς άλλες αναζητήσεις έχουν. Ίσως μια θέση σε κάποιο κομματικό ψηφοδέλτιο. Θεμιτές οι φιλοδοξίες του καθενός αλλά δεν είναι θεμιτό αυτές να ικανοποιούνται στις πλάτες ανθρώπων που βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή μαχών στις οποίες δεν είναι υποχρεωμένοι να βρεθούν. Σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε πως θα κοιμούνται τα βράδια…Το να έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο , το να παίρνεις στην αγκαλιά σου άψυχα κορμιά ακόμη και μικρών παιδιών δεν είναι κάτι που μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστο και αλώβητο ακόμη κι έναν “σκληρό” στρατιωτικό. Το να κάνουμε κριτική από την ασφάλεια γραφείων, δημοσιογραφικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών και βουλευτικών είναι πολύ εύκολο. Αλλά είναι και άδικο και αποκρουστικό.
Κουραστικά επαναλαμβάνουμε ότι η πολιτική και κομματική αντιπαράθεση
δεν μπορεί να περιλαμβάνει τις ΕΔ, οι οποίες παρά τα λάθη και τις παραλείψεις, αποτελούν το μοναδικό αξιόπιστο κομμάτι ενός κρατικού μηχανισμού που απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι δεν έχει τα απαιτούμενα αντανακλαστικά
για να προστατεύσει τους πολίτες τους.
Οι ΕΔ κάνουν τη δουλειά που τους ζητούν να κάνουν, όποτε τους ζητηθεί
με τρόπο επαγγελματικό και αποτελεσματικό.
Ας μην παίζουμε με το ηθικό τους…
*Από Π. Καρβουνόπουλος 28/07/2018
paichnidia-quot-me-to-ithiko-toys/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου