ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ "Οσο πιο δυνατά με έδερνε τόσο πιο δυνατά του τραγουδούσα"...*Γράφει ο Χρήστος Α.Χωμενίδης

"...Tο μυστικό για να διαρκέσει μια σχέση είναι να ερωτεύεσαι τον 
ίδιο άνθρωπο ξανά και ξανά... Ποιος όμως στην Ελλάδα (της κρίσης) 
έχει διάθεση να ερωτευτεί?....Πρέπει να ερωτευτούμε ωστόσο ξανά στην Ελλάδα...Επείγει.
Όχι για να ξεφύγουμε από τα βάσανά μας. Μα να βρούμε μια βάση -μια πλατφόρμα εκτόξευσης- για τα όνειρά μας..."
*Χρήστος Α Χωμενίδης
*Συλλογική αυτοβιογραφία
Όσο πιο δυνατά με έδερνε τόσο πιο δυνατά του τραγουδούσα
~*~
«... Το ελληνικό καλοκαίρι µού φαινόταν ανέκαθεν ο µοναδικός ακατάλυτος νόµος µας. 
Η άσπρη µας πέτρα ξέξασπρη που φωτίζει τον κόσµο και καταργεί τους λεκέδες του. 
Η διαφανής σαυρούλα που σκαρφαλώνει στο περβάζι. Οι ρόδες των ποδηλάτων που µισοβυθίζονται στην άµµο. Οι αφίσες που προαναγγέλλουν το πανηγύρι του Αγίου Παντελεήµονος και του Σωτήρα. Δηµοτικολαϊκάσυγκροτήµατα πάνω σε πρόχειρα στηµέναικριώµατα στην πλατεία, αρνιά και γουρουνοπούλες που σουβλίζονται απ’ το πρωί, ο παπάς της ενορίας κερνάει το πιο καλό κοψίδι στον εξάδελφό του απ’ την Αστόρια. 
Το ελληνικό καλοκαίρι είναι τα βογκητά των ζευγαριών που κάνουν έρωτα πίσω από τα µισόκλειστα παντζούρια. Είναι η οθόνη του υπαίθριου σινεµά που θροϊζει σε ένα µελτεµάκι. Είναι τα θηριώδη σουτιέν και βρακιά της γιαγιάς που –κρεµασµένα από τα µανταλάκια– ρίχνουν σκιές προϊστορικών τεράτων στον απέναντι τοίχο. 
Στο ελληνικό καλοκαίρι, το µόνο που µπορείς να σφάξεις είναι ένα καρπούζι. 
Εάν έγραφα µια ελληνική κωµωδία, θα έβαζα κάποιον φανατικό ιδεολόγο –αδιάφορο ποιανής ιδεολογίας– να επιχειρεί να εκφωνήσει λόγο σε παραλία. 
Ένας αέρας κυκλαδίτικος να καλύπτει τη φωνή του και να του παίρνει τα χαρτιά, ένα 
κύµα να τον µουσκεύει, ένα µισόγυµνοκορµί να τον ανταγωνίζεται θρασύτατα. 
Θα τον έβαζα να µουλαρώνει και να τελειώνει τον λόγο του µε τη φράση: 
«Θα Ξαναγυρίσουµε και θα Τρέµει η Γης!». Κι έπειτα ένα σµήνος γλάρων –σαν χορωδία αγγέλων ή τραγοπόδαρων σατύρων– να τον ειρωνεύεται γαβγίζοντας. Διαβάζω ελληνική µυθολογία. Κανείς απ’ τους θεούς ή από τις µοίρες δεν προαναγγέλλει πουθενά τη συντέλεια του κόσµου. Δεν απειλεί πως οι άνθρωποι θα κριθούν κατά τα έργα και τις αµαρτίες τους. Δεν προφη-τεύει µια Δευτέρα Παρουσία. Ποια Δευτέρα Παρουσία; 
Αφού όλα και όλοι είναι ήδη, νυν και αεί, εδώ. Και η γη δεν τρέµει παρά από τους οργασµούς µας. Κι απ’ τις ωδίνες των τοκετών µας. 
Το ελληνικό καλοκαίρι περιέχει τα πάντα. Δίνει λογαριασµό µονάχα στον εαυτό του».

Μέσα από κείµενα µικρότερα και µεγαλύτερα, επίκαιρα αλλά όχι επικαιρικά, που σκιαγραφούν όψεις της πραγµατικότητας 
ή απογειώνονται προς τη µυθοπλασία, µε θρύψαλα, αναµµένα 
κάρβουνα και βότσαλα, ο Χρήστος Χωµενίδης αποπειράται µία 
πρώτη αυτοβιογραφία. Όχι δική του. Όλων µας...

- http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=735462

O Xρήστος Xωμενίδης γεννήθηκε το 1966 στην Aθήνα. 

Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Aθηνών και παρακολούθησε 

μαθήματα νομικών στην Σοβιετική Ένωση και Επικοινωνίας στην Αγγλία.

Αρχικά εργάστηκε σε δικηγορικό γραφείο των Αθηνών. 

Πρωτοεμφανίστηκε ως συγγραφέας το 1988, 

με διήγημά του στο περιοδικό "Playboy". 

Έκτοτε συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά, με πιο πρόσφατες 

τις συνεργασίες με "Τα Νέα" και με το περιοδικό "Capital". 

Tο 1993 εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα, "Tο σοφό παιδί" 

(Εστία, 21η έκδοση: Μάιος 2001· Εκδόσεις Πατάκη, 2008), που το 1997 μεταφράστηκε 

στα γαλλικά ("Le Jeune sage", Seuil) και στη συνέχεια στα ιταλικά 

και στα εβραϊκά. 

Ακολούθησε το μυθιστόρημα "Tο ύψος των περιστάσεων" 

(Εστία, 1995, γαλλικά: "La hauteur des circonstances", Seuil, 1998), 

η συλλογή διηγημάτων "Δεν θα σου κάνω το χατίρι" (Εστία, 1997), 

το μυθιστόρημα "H φωνή" (Εστία, 1998, 10η έκδοση: 1999· 

Εκδόσεις Πατάκη, 2011, γαλλικά: "La voix volee", Seuil, 2003), καθώς και 

τα βιβλία "Δεύτερη ζωή" (διηγήματα, Εστία, 2000), 

"Υπερσυντέλικος" (μυθιστόρημα, Εστία, 2003), 

"Το σπίτι και το κελλί" (μυθιστόρημα, Πατάκης, 2005· 8η έκδοση, 2014), 

"Λόγια φτερά" (μυθιστόρημα, Πατάκης, 2009), 

"Στη Δευτέρα Παρουσία ας μας βάλουν απουσία" (διηγήματα, Πατάκης, 2010), 

"Ο κόσμος στα μέτρα του" (μυθιστόρημα, Πατάκης, 2014), 

"Νίκη" (μυθιστόρημα, Πατάκης, 2014, 

Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος, Bραβείo μυθιστορήματος του περιοδικού 

"Αναγνώστης" και Βραβείο μυθιστορήματος Public), 

"Νεαρό άσπρο ελάφι" (μυθιστόρημα, Πατάκης, 2016). 

Τα βιβλία του έχουν µεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, τσεχικά, 

λιθουανικά, τουρκικά και εβραϊκά. 

Μετέφρασε στα ελληνικά το θεατρικό έργο "The Rope" του Patrick Hamilton 

(α' παράσταση: Θέατρο Χώρα, 1998), και έγραψε το σενάριο για την ταινία 

"Μαύρο γάλα" (σκην. Νίκος Τριανταφυλλίδης, 1999) και για την τηλεοπτική σειρά 

της ΕΤ1 "Η φωνή" (πάνω στο δικό του μυθιστόρημα, 

σκην. Γιώργος Οικονόμου, 18 επεισόδια, 2001). 

Για ένα μικρό διάστημα αναμίχθηκε στην πολιτική, ως μέλος της ΚΕ του 

κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ). 

Μεταξύ 2002-2010 εργάστηκε ως ραδιοφωνικός παραγωγός, με καθημερινή εκπομπή 

στα ερτζιανά. 

Σήμερα κατοικεί πάντα στην Κυψέλη και επιµένει να ελπίζει στο καλύτερο.

Όλα του συγγραφέα

https://www.public-cyprus.com.cy/product/books/greek-books/literature/greek
-literature/oso-pio-dynata-me-ederne-toso-pio-dynata-toy-tragoydoysa/prod8810843pp/

~*~

Πέμπτη, 15 Νοεμβρίου 2018Ο Χρήστος Α. Χωμενίδης, 
στο βιβλίο του με τίτλο 
Όσο πιο δυνατά με έδερνε, τόσο πιο δυνατά του τραγουδούσα, 
μας «συστήνεται» εκ νέου...
https://i-rena.blogspot.com/2018/11/blog-post_65.html