"Η ζωή είναι μια θεμελιώδης αξία ανεξάρτητα από τις συνθήκες,
τη ζωή πρέπει να την ονειρεύεσαι ομορφη και πρέπει να
πηδηξεις -να πετάξεις πάνω από τα τείχη και τα συρματοπλεγματα
όταν δεν υπάρχει δυνατότητα πραγματικής απόδρασης"
τη ζωή πρέπει να την ονειρεύεσαι ομορφη και πρέπει να
πηδηξεις -να πετάξεις πάνω από τα τείχη και τα συρματοπλεγματα
όταν δεν υπάρχει δυνατότητα πραγματικής απόδρασης"
Ο Ενρίκ Μάρκο είναι ένας ενενηντάχρονος Βαρκελoνέζος που παρίστανε τον επιζώντα των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και ο οποίος,
µέχρι τον Μάιο του 2005, που αποκαλύφθηκε η απάτη του, είχε διατελέσει τρία χρόνια πρόεδρος της ισπανικής ένωσης επιζώντων, είχε παραχωρήσει δεκάδες συνεντεύξεις στον τύπο και στην τηλεόραση, είχε δώσει εκατοντάδες διαλέξεις
σε σχολεία, είχε τιµηθεί µε πολλές σηµαντικές διακρίσεις και είχε συγκινήσει µε την οµιλία του τους Ισπανούς βουλευτές (ορισµένους µέχρι δακρύων) που
είχαν συγκεντρωθεί στο κοινοβούλιο για να αποτίσουν φόρο τιµής για πρώτη φορά στους Δηµοκρατικούς εκτοπισθέντες από το Γ΄ Ράιχ.
- Η είδηση της απάτης του έκανε τον γύρο όλου του κόσµου, µετατρέποντας
τον Μάρκο από ήρωα στον µέγα απατεώνα, στον τρισκατάρατο σφετεριστή του ηρωισµού και της ιστορίας των άλλων. Ποιος ήταν όµως στ’ αλήθεια ο Ενρίκ Μάρκο; Ο συγγραφέας εφορµά µε πάθος καµικάζι στην αλήθεια της απάτης
του Μάρκο για να καταδυθεί µε συνταρακτική τιµιότητα στα βάθη της ίδιας µας της ύπαρξης – στην ανεξάντλητη ικανότητά µας να τρέφουµε αυταπάτες, στον καθηµερινόκοµφορµισµό και στα ηρωικά ψέµατά µας, στην ακόρεστη δίψα µας για στοργή και κοινωνική αναγνώριση, στις αντιτιθέµενες ανάγκες µας για µυθοπλασία και πραγµατικότητα, στις πιο οδυνηρές περιοχές του πρόσφατου ιστορικού παρελθόντος µας.
Το αποτέλεσµα είναι ένα βιβλίο που δε µιλάει
για τον Ενρίκ Μάρκο αλλά για τον καθένα από µας.
Είναι το πιο ανατρεπτικό και ριζοσπαστικό έργο του Χαβιέρ Θέρκας, ένα εκπληκτικό βιβλίο που διευρύνει µε πολύ µεγάλο θάρρος τα όρια του µυθοπλαστικού είδους και εξερευνά τα τελευταία σύνορα της σχέσης της ανθρωπότητας µε την εικόνα της.
«Ο πρωταγωνιστής προσπάθησε, µέσω µιας επινοηµένης ζωής, να αγαπηθεί,
κι ίσως τελικά τώρα να το πέτυχε ως έναν βαθµό. Σίγουρα πάντως αγαπάµε περισσότερο τον Θέρκας µετά από αυτό το βιβλίο, που διαβάζεται απνευστί και
θα µείνει για πάντα µέσα µας».
«Ένα µυθιστόρηµα φτιαγµένο από ντοκουµέντα, µε τη µυθοπλασία στην καρδιά του...Ένα βιβλίο που αναδεικνύει µοναδικά τον ρόλο της µυθοπλασίας στην κατανόηση της αλήθειας». Sunday Times
Στο μυθιστόρημά του Στρατιώτες της Σαλαμίνας (μτφρ. Ελ. Λογοθέτη, Πατάκης 2002), ο Ισπανός Χαβιέρ Θέρκας (Ιμπαερνάντο του Κάθερες, 1962) διευκρινίζει από την αρχή ότι το βιβλίο του «Θα είναι σαν μυθιστόρημα. Μόνο που αντί να είναι όλα ψέματα, όλα θα είναι αλήθεια». Κάτι παρόμοιο ισχύει και για το μυθιστόρημα Ο απατεώνας, όπου αφηγείται την ιστορία του Ενρίκ Μάρκο, ενός ηλικιωμένου Βαρκελωνέζου που για ένα μεγάλο διάστημα παρίστανε τον ήρωα, κατορθώνοντας να επηρεάσει ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης.
Κι εδώ, η Ιστορία παίζει τον βασικό ρόλο. Η ιστορία του εμφυλίου πολέμου της Ισπανίας που διήρκεσε τέσσερα χρόνια, από τον Ιούλιο του 1936, όταν ξέσπασε το κίνημα του Φράνκο στη Μελίγια του ισπανικού Μαρόκου και σύντομα επεκτάθηκε σαν πυρκαγιά σε ολόκληρη τη χώρα. Τελείωσε το 1939 με συντριπτική ήττα των Δημοκρατικών. Στα δεκαπέντε του, ο Ενρίκ Μάρκο έμπλεξε στον εμφύλιο πόλεμο και οργανώθηκε στους πολιτοφύλακες των Δημοκρατικών – ή έτσι διατεινόταν. Από αυτή την εποχή και μετά, τίποτα δεν είναι βέβαιο για τη ζωή του, αφού ο ίδιος έχει δημιουργήσει έναν μύθο γύρω από αυτήν.
*Εκτός από την Ιστορία, το αγαπημένο θέμα του Θέρκας είναι η λογοτεχνία. Στα βιβλία του παρατηρούμε την προσπάθειά του να γράψει ένα μυθιστόρημα, ένα αφήγημα με πραγματικούς ή φανταστικούς ήρωες, κι επιπλέον τη χαρά που του προσφέρει αυτή η προσπάθεια. Η αγάπη του για τη λογοτεχνία, εκτός των άλλων, τον έχει κάνει να εισάγει στην πλοκή των βιβλίων του και πραγματικά πρόσωπα που τυγχάνουν συγγραφείς και είναι φίλοι του. Στο μεν Στρατιώτες της Σαλαμίνας συνομιλεί με τον Χιλιανό Ρομπέρτο Μπολάνιο, ενώ στον Απατεώνασυνομιλητής του είναι ο Περουβιανός Μάριο Βάργας Γιόσα, ο οποίος σε ένα δείπνο στο σπίτι του, στη Μαδρίτη, τον προτρέπει να κάνει τον Μάρκο ήρωά του: «Πρέπει να γράψεις γι’ αυτόν!». Το σκεπτικό του: ο Μάρκο είχε ήδη πει αρκετά ψέματα και συνεπώς δεν μπορούσε κανείς πλέον να φτάσει στην αλήθεια του μέσω της μυθοπλασίας, αλλά μόνο μέσω της αλήθειας, δηλαδή μέσω ενός μη μυθοπλαστικού μυθιστορήματος ή μιας ιστορίας απαλλαγμένης από κάθε επινόηση και φαντασία.
*Εκτός από την Ιστορία, το αγαπημένο θέμα του Θέρκας είναι η λογοτεχνία. Στα βιβλία του παρατηρούμε την προσπάθειά του να γράψει ένα μυθιστόρημα, ένα αφήγημα με πραγματικούς ή φανταστικούς ήρωες, κι επιπλέον τη χαρά που του προσφέρει αυτή η προσπάθεια. Η αγάπη του για τη λογοτεχνία, εκτός των άλλων, τον έχει κάνει να εισάγει στην πλοκή των βιβλίων του και πραγματικά πρόσωπα που τυγχάνουν συγγραφείς και είναι φίλοι του. Στο μεν Στρατιώτες της Σαλαμίνας συνομιλεί με τον Χιλιανό Ρομπέρτο Μπολάνιο, ενώ στον Απατεώνασυνομιλητής του είναι ο Περουβιανός Μάριο Βάργας Γιόσα, ο οποίος σε ένα δείπνο στο σπίτι του, στη Μαδρίτη, τον προτρέπει να κάνει τον Μάρκο ήρωά του: «Πρέπει να γράψεις γι’ αυτόν!». Το σκεπτικό του: ο Μάρκο είχε ήδη πει αρκετά ψέματα και συνεπώς δεν μπορούσε κανείς πλέον να φτάσει στην αλήθεια του μέσω της μυθοπλασίας, αλλά μόνο μέσω της αλήθειας, δηλαδή μέσω ενός μη μυθοπλαστικού μυθιστορήματος ή μιας ιστορίας απαλλαγμένης από κάθε επινόηση και φαντασία.
Ένας σκηνοθέτης, ο οποίος ασχολήθηκε με τη ζωή του Ενρίκ Μάρκο και γύρισε μια ταινία γι’ αυτόν, λέει στον Θέρκας πως ο απατεώνας του οποίου τα ψέματα αποκαλύφθηκαν είναι σαν τον Δον Κιχώτη. «Δεν αρκέστηκε να ζήσει μια μέτρια ζωή και θέλησε να ζήσει μια ζωή μεγαλειώδη· επειδή όμως δεν ήταν του βεληνεκούς του, την επινόησε». Όταν η ταινία βγήκε στις αίθουσες, ο Θέρκας δημοσίευσε στην El País ένα άρθρο με τίτλο «Εγώ είμαι ο Ενρίκ Μάρκο» και ανάμεσα στα άλλα έλεγε: «Τα τελευταία χρόνια η ψυχολογία διατείνεται ότι
δεν μπορούμε να ζήσουμε δίχως να ψευδόμαστε […]
Ο Μάρκο διεύρυνε και διέστρεψε τερατωδώς αυτή την ανθρώπινη ανάγκη.
Υπ’ αυτή την έννοια μοιάζει με τον Δον Κιχώτη, την Έμα Μποβαρί, δυο άλλους μεγάλους ψεύτες που […] επινόησαν και έζησαν μια πλασματική ηρωική ζωή».
δεν μπορούμε να ζήσουμε δίχως να ψευδόμαστε […]
Ο Μάρκο διεύρυνε και διέστρεψε τερατωδώς αυτή την ανθρώπινη ανάγκη.
Υπ’ αυτή την έννοια μοιάζει με τον Δον Κιχώτη, την Έμα Μποβαρί, δυο άλλους μεγάλους ψεύτες που […] επινόησαν και έζησαν μια πλασματική ηρωική ζωή».
Αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε μια από τις επιγραμματικές φράσεις του, εκείνην με την οποία ολοκληρώνεται Ο απατεώνας: «Με ρώτησε τι είδους βιβλία έγραφα. “Μυθιστορήματα” απάντησα. “Καμιά φορά μυθιστορήματα μυθοπλασίας και καμιά φορά μυθιστορήματα χωρίς μυθοπλασία. Αυτό θα είναι ένα μυθιστόρημα χωρίς μυθοπλασία”».
Τελικά, ο Θέρκας στο παρόν βιβλίο του δεν μιλάει μόνο για τον Ενρίκ Μάρκο, αλλά και για τον καθένα μας, καθώς είμαστε εν δυνάμει απατεώνες.
Δηλαδή και ο ίδιος ενδέχεται να είναι απατεώνας, αφού δεν θεωρεί τον
εαυτό του ικανό να βιογραφήσει τον ήρωά του μόνο με αλήθειες.
https://diastixo.gr/kritikes/xenipezografia/10405-o-apateo
Δηλαδή και ο ίδιος ενδέχεται να είναι απατεώνας, αφού δεν θεωρεί τον
εαυτό του ικανό να βιογραφήσει τον ήρωά του μόνο με αλήθειες.
https://diastixo.gr/kritikes/xenipezografia/10405-o-apateo
Το ψέμα στην καρδιά της μυθοπλασίας για την ανάδειξη της αλήθειας. Ο Χαβιέρ Θέρκας υπογράφει αυτή τη φορά ένα βιβλίο για να αναδείξει τον
ρόλο του μυθιστορήματος και της μυθοπλασίας στην κατανόηση και στην αφομοίωση της αλήθειας και φέρνει στο φως την αποκαλυπτική διάσταση
των ιστορικών ντοκουμέντων που αφορούν στη ζωή του Ενρίκ Μάρκο και
στην παράτολμη πράξη του να πλαστοποιήσει την αλήθεια για να σφετεριστεί
ένα παρελθόν που δεν του ανήκε.
Ο Θέρκας με αφορμή τον Μάρκο, ο οποίος παρίστανε τον επιζώντα των ναζιστικών στρατοπέδων και με την ιδιότητα αυτή διετέλεσε πρόεδρος της ισπανικής ένωσης επιζώντων, δίνοντας διαλέξεις και απολαμβάνοντας διακρίσεις, συγκινώντας τον κόσμο με την ιστορία του, καταβυθίζεται στον ψυχισμό ενός ανθρώπου και προσπαθεί να κατανοήσει την ανάγκη που τον οδήγησε σε αυτή την πράξη. Σκάβει βαθιά και διερευνά μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας τις λεπταίσθητες εκείνες ισορροπίες του Μάρκο που τον οδήγησαν στην πλαστογράφηση μιας άλλης πραγματικότητας.
Ποιοι λόγοι οδηγούν έναν άνθρωπο να επικαλεστεί κάτι τόσο σοβαρό, χωρίς να νιώθει τον παραμικρό δισταγμό; Να πλαστογραφήσει ακόμα και ιστορικά έγγραφα προς όφελος του; Πόση ανάγκη για αναγνώριση μπορεί να τρέφει την υψηλότερη ματαιοδοξία που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος; Και τι μένει όταν όλα αποκαλυφθούν; Πώς συνεχίζει να ζει κανείς όταν οι αποκαλύψεις γιγαντωθούν μπροστά στο πραγματικό μέγεθός του; Αφιερώνει την υπόλοιπη ζωή του στην ανάδειξη της αληθινής του προσωπικότητας ή εξαφανίζεται σαν κυνηγημένος, φέροντας πάντα επάνω του τη ρετσινιά ενός ψεύτη; Ενός απατεώνα;
Ο Θέρκας ξεκαθαρίζει από την αρχή τους όρους του παιχνιδιού στο οποίο θα παίξει γράφοντας αυτό το βιβλίο. Δεν πρόκειται ούτε να αγιοποιήσει τον Μάρκο ούτε να αποκαταστήσει τη χαμένη του υπόληψη. Δεν τον αφορούν ούτε η αθώωση του Μάρκο ούτε η καταδίκη του. Θέλει μόνο να καταλάβει τα κίνητρα των πράξεών του και με αυτό ως προϋπόθεση και αναγκαία συνθήκη αρχίζει να φιλοτεχνεί το πορτρέτο του, για να ανακαλύψει ότι η μεγαλύτερη ανάγκη του Μάρκο δεν ήταν να οικειοποιηθεί ένα ηρωικό ή έστω ένα μαρτυρικό παρελθόν αλλά να γνωρίσει την αποδοχή της αγάπης. Η μοίρα του καθορίστηκε από την έλλειψή της. Έτσι λοιπόν ο Μάρκο επινόησε μια ζωή για να αντέξει όλα όσα έως εκείνη την στιγμή τον είχαν πληγώσει. Ή καλύτερα τον είχαν μετατρέψει σε έναν αδιάφορο άνθρωπο της διπλανής πόρτας.
Και δόθηκε ολόψυχα στον νέο του ρόλο. Έφερε στο φως και διαλάλησε παντού τα εγκλήματα των ναζί. Περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τις αποτρόπαιες πράξεις τους και διεκδίκησε για τον εαυτό του τον ρόλο εκείνου που δε θα άφηνε τη μνήμη να σβήσει. Μπορεί να κατηγορηθεί ένας άνθρωπος γι’ αυτό; Όταν η ανάγκη για αναγνώριση τον οδηγεί σε μια απρόσκοπτη ανάδειξη της συλλογικής θύμησης μιας ιστορικής συγκυρίας που ματοκύλισε την ανθρωπότητα και οδήγησε εκατομμύρια ανθρώπους στον όλεθρο;
Ένας άλλος Θερβάντες ο Θέρκας αντιλαμβάνεται τον δονικιχοτισμό αυτού του ανθρώπου και αποφασίζει να τον βοηθήσει, ώστε να απεκδυθεί τη μάσκα του και να ξαναγίνει ο Ενρίκ Μάρκο ο αληθινός. Ο Αλόνσο Κιχάνο να κατατροπώσει το προσωπείο του Δον Κιχότη και να μπορέσει έτσι να γευτεί τη σημαντικότητα της αληθινής του ταυτότητας, απαλλαγμένος από το βάρος μιας ιστορικής αποκάλυψης που σάρωσε τη ζωή του και καθόρισε από τη στιγμή εκείνη και μετά το μέλλον του.
- Συγκλονιστικό είναι το κεφάλαιο της συνομιλίας του Μάρκο με τον Θέρκας, εκεί όπου ο συγγραφέας θα αφήσει να αναφανεί όλη η κρυμμένη πεμπτουσία μιας καθολικής αλλά τελικά ανώδυνης εξαπάτησης. Γιατί αυτό που διαφαίνεται στο τέλος του βιβλίου είναι ακριβώς αυτό: Ότι μπορεί πράγματι ο Μάρκο να έκανε ό,τι έκανε, να οδήγησε πολλούς ανθρώπους να πιστέψουν την ιστορία του αλλά ουσιαστικά με την πράξη του αυτή έκανε ορατά αθέατα σημεία της Ιστορίας και πάλεψε για να μείνουν γνωστά και στις επόμενες γενιές.
- Ένα σημαντικό ντοκουμέντο για τη δύναμη της μυθοπλασίας στην εξερεύνηση της πραγματικότητας, για τη γοητεία ενός ψέματος, για τη ματαιοδοξία και τον ηρωισμό, για τα λάθη και τις αποφάσεις που νοηματοδοτούν εκ νέου τη ζωή και τελικά για την αναμέτρηση της ίδιας της ανθρωπότητας με τη λήθη, τη μνήμη και την αλήθεια της.
*Η Τέσυ Μπάιλα γράφει κριτική για το βιβλίο
του Χαβιέρ Θέρκας, «Ο απατεώνας»
https://www.culturenow.gr/o-apateonas-xroniko-mias-exapatisis/
*ΕΔΩ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:
http://www.patakis.gr/images/files/1169539.pdf
Ο απατεώνας
Χαβιέρ Θέρκας
μετάφραση: Γεωργία Ζακοπούλου
Εκδόσεις Πατάκη
562 σελ.
ρόλο του μυθιστορήματος και της μυθοπλασίας στην κατανόηση και στην αφομοίωση της αλήθειας και φέρνει στο φως την αποκαλυπτική διάσταση
των ιστορικών ντοκουμέντων που αφορούν στη ζωή του Ενρίκ Μάρκο και
στην παράτολμη πράξη του να πλαστοποιήσει την αλήθεια για να σφετεριστεί
ένα παρελθόν που δεν του ανήκε.
Ο Θέρκας με αφορμή τον Μάρκο, ο οποίος παρίστανε τον επιζώντα των ναζιστικών στρατοπέδων και με την ιδιότητα αυτή διετέλεσε πρόεδρος της ισπανικής ένωσης επιζώντων, δίνοντας διαλέξεις και απολαμβάνοντας διακρίσεις, συγκινώντας τον κόσμο με την ιστορία του, καταβυθίζεται στον ψυχισμό ενός ανθρώπου και προσπαθεί να κατανοήσει την ανάγκη που τον οδήγησε σε αυτή την πράξη. Σκάβει βαθιά και διερευνά μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας τις λεπταίσθητες εκείνες ισορροπίες του Μάρκο που τον οδήγησαν στην πλαστογράφηση μιας άλλης πραγματικότητας.
Ποιοι λόγοι οδηγούν έναν άνθρωπο να επικαλεστεί κάτι τόσο σοβαρό, χωρίς να νιώθει τον παραμικρό δισταγμό; Να πλαστογραφήσει ακόμα και ιστορικά έγγραφα προς όφελος του; Πόση ανάγκη για αναγνώριση μπορεί να τρέφει την υψηλότερη ματαιοδοξία που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος; Και τι μένει όταν όλα αποκαλυφθούν; Πώς συνεχίζει να ζει κανείς όταν οι αποκαλύψεις γιγαντωθούν μπροστά στο πραγματικό μέγεθός του; Αφιερώνει την υπόλοιπη ζωή του στην ανάδειξη της αληθινής του προσωπικότητας ή εξαφανίζεται σαν κυνηγημένος, φέροντας πάντα επάνω του τη ρετσινιά ενός ψεύτη; Ενός απατεώνα;
Ο Θέρκας ξεκαθαρίζει από την αρχή τους όρους του παιχνιδιού στο οποίο θα παίξει γράφοντας αυτό το βιβλίο. Δεν πρόκειται ούτε να αγιοποιήσει τον Μάρκο ούτε να αποκαταστήσει τη χαμένη του υπόληψη. Δεν τον αφορούν ούτε η αθώωση του Μάρκο ούτε η καταδίκη του. Θέλει μόνο να καταλάβει τα κίνητρα των πράξεών του και με αυτό ως προϋπόθεση και αναγκαία συνθήκη αρχίζει να φιλοτεχνεί το πορτρέτο του, για να ανακαλύψει ότι η μεγαλύτερη ανάγκη του Μάρκο δεν ήταν να οικειοποιηθεί ένα ηρωικό ή έστω ένα μαρτυρικό παρελθόν αλλά να γνωρίσει την αποδοχή της αγάπης. Η μοίρα του καθορίστηκε από την έλλειψή της. Έτσι λοιπόν ο Μάρκο επινόησε μια ζωή για να αντέξει όλα όσα έως εκείνη την στιγμή τον είχαν πληγώσει. Ή καλύτερα τον είχαν μετατρέψει σε έναν αδιάφορο άνθρωπο της διπλανής πόρτας.
Και δόθηκε ολόψυχα στον νέο του ρόλο. Έφερε στο φως και διαλάλησε παντού τα εγκλήματα των ναζί. Περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τις αποτρόπαιες πράξεις τους και διεκδίκησε για τον εαυτό του τον ρόλο εκείνου που δε θα άφηνε τη μνήμη να σβήσει. Μπορεί να κατηγορηθεί ένας άνθρωπος γι’ αυτό; Όταν η ανάγκη για αναγνώριση τον οδηγεί σε μια απρόσκοπτη ανάδειξη της συλλογικής θύμησης μιας ιστορικής συγκυρίας που ματοκύλισε την ανθρωπότητα και οδήγησε εκατομμύρια ανθρώπους στον όλεθρο;
Ένας άλλος Θερβάντες ο Θέρκας αντιλαμβάνεται τον δονικιχοτισμό αυτού του ανθρώπου και αποφασίζει να τον βοηθήσει, ώστε να απεκδυθεί τη μάσκα του και να ξαναγίνει ο Ενρίκ Μάρκο ο αληθινός. Ο Αλόνσο Κιχάνο να κατατροπώσει το προσωπείο του Δον Κιχότη και να μπορέσει έτσι να γευτεί τη σημαντικότητα της αληθινής του ταυτότητας, απαλλαγμένος από το βάρος μιας ιστορικής αποκάλυψης που σάρωσε τη ζωή του και καθόρισε από τη στιγμή εκείνη και μετά το μέλλον του.
- Συγκλονιστικό είναι το κεφάλαιο της συνομιλίας του Μάρκο με τον Θέρκας, εκεί όπου ο συγγραφέας θα αφήσει να αναφανεί όλη η κρυμμένη πεμπτουσία μιας καθολικής αλλά τελικά ανώδυνης εξαπάτησης. Γιατί αυτό που διαφαίνεται στο τέλος του βιβλίου είναι ακριβώς αυτό: Ότι μπορεί πράγματι ο Μάρκο να έκανε ό,τι έκανε, να οδήγησε πολλούς ανθρώπους να πιστέψουν την ιστορία του αλλά ουσιαστικά με την πράξη του αυτή έκανε ορατά αθέατα σημεία της Ιστορίας και πάλεψε για να μείνουν γνωστά και στις επόμενες γενιές.
*Η Τέσυ Μπάιλα γράφει κριτική για το βιβλίο
του Χαβιέρ Θέρκας, «Ο απατεώνας»
https://www.culturenow.gr/o-apateonas-xroniko-mias-exapatisis/
*ΕΔΩ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:
http://www.patakis.gr/images/files/1169539.pdf
Ο απατεώνας
Χαβιέρ Θέρκας
μετάφραση: Γεωργία Ζακοπούλου
Εκδόσεις Πατάκη
562 σελ.
*το βιβλίο του αυτό έχει μεταφραστεί σε περισσότερες
από είκοσι χώρες 8 και περισσότερες από τριάντα γλώσσες
Ο Χαβιερ Θέρκας - Javier Cercas Mena,είναι Ισπανός συγγραφέας , ο οποίος εργάζεται επίσης ως αρθρογράφος της εφημερίδας El País .
*Δίδαξε για δύο χρόνια στο Πανεπιστήµιο του Ιλλινόις και από το 1989 είναι καθηγητής Ισπανικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήµιο της Χερόνα.
*Το έργο του είναι θεμελιωδώς αφηγηματικό και χαρακτηρίζεται από το συνδυασμό λογοτεχνικών ειδών, τη χρήση της νέας μαρτυρίας και το μείγμα της χρονικής και του δοκίμιου με τη μυθοπλασία. Έχει επίσης κάνει αρκετές μεταφράσεις έργων άλλων δημιουργών.
*Εχει γράψει άλλα επτά µυθιστορήµατα: El mόvil, Ο ένοικος , El vientre de la ballena, Στρατιώτες της Σαλαµίνας,Η ταχύτητα του φωτός,Οι νόµοι των συνόρων,El monarca de las sompras.
*Στο έργο του συγκαταλέγεται επίσης το αταξινόµητο Anatomίa de un instante, το δοκίµιο La obra literaria de Gonzalo Suárez, καθώς και τέσσερις τόµοι µε ποικίλα θέµατα: Una buena temporada, Relatos reales, La verdad de Agamenόn, Formas de ocultarse.
*Τα βιβλία του έχουν µεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες και έχουν τιµηθεί µε διάφορα εθνικά και διεθνή βραβεία.
*Το 2011, στην Έκθεση Βιβλίου του Τορίνου, έλαβε το Διεθνές Βραβείο για το σύνολο του έργου του.
*Δίδαξε για δύο χρόνια στο Πανεπιστήµιο του Ιλλινόις και από το 1989 είναι καθηγητής Ισπανικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήµιο της Χερόνα.
*Το έργο του είναι θεμελιωδώς αφηγηματικό και χαρακτηρίζεται από το συνδυασμό λογοτεχνικών ειδών, τη χρήση της νέας μαρτυρίας και το μείγμα της χρονικής και του δοκίμιου με τη μυθοπλασία. Έχει επίσης κάνει αρκετές μεταφράσεις έργων άλλων δημιουργών.
*Εχει γράψει άλλα επτά µυθιστορήµατα: El mόvil, Ο ένοικος , El vientre de la ballena, Στρατιώτες της Σαλαµίνας,Η ταχύτητα του φωτός,Οι νόµοι των συνόρων,El monarca de las sompras.
*Στο έργο του συγκαταλέγεται επίσης το αταξινόµητο Anatomίa de un instante, το δοκίµιο La obra literaria de Gonzalo Suárez, καθώς και τέσσερις τόµοι µε ποικίλα θέµατα: Una buena temporada, Relatos reales, La verdad de Agamenόn, Formas de ocultarse.
*Τα βιβλία του έχουν µεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες και έχουν τιµηθεί µε διάφορα εθνικά και διεθνή βραβεία.
*Το 2011, στην Έκθεση Βιβλίου του Τορίνου, έλαβε το Διεθνές Βραβείο για το σύνολο του έργου του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου