Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ ΚΙ Ο ΒΥΡΩΝΑΣ.

«Τον πρωτοείδα σε μια μεγάλη αυλή μακριά από την Αθήνα. 
Ο Άγγελος έφθασε από το βαπόρι στον Κοπανά, πεζός....
Στάθηκε στην αυλή, λεπτός, ξανθός, χλωμός στον ήλιο του Αυγούστου. 
Έπειτα, στη μεγάλη κάμαρα ζήτησε νερό, ένα μικρό καφέ, και μέλι, 
και όλες τις μέρες εκεί δεν έτρωγε τίποτε άλλο. 
Αυτό το βράδυ μίλησε πολλή ώρα, κ' εγώ, και τούτη είναι η υπερηφάνεια μου, 
(και ήτανε πριν γράψει τον Αλαφροΐσκιωτο) ότι εγώ, ξένη που ήμουνα, 
τον αναγνώρισα αυτό το βράδυ όπως τον γνωρίζω σήμερα 
- και δε σάλεψα ποτέ από τη βεβαιότητα ότι άκουα προφητικά λόγια, 
και για την Ελλάδακαι για τον κόσμο ολόκληρο...
». Λέξεις της εύπορης Αμερικανίδας Εύας Πάλμερ (1874-1952) 
για τη γνωριμία της με τον μετέπειτα σύζυγό της Άγγελο Σικελιανό (1884-1951), 
η οποία έγινε κατακαλόκαιρο του 1906 στο ιδιόρρυθμο οίκημα που είχε χτίσει 
η σπουδαία χορεύτρια Ισιδώρα Ντάνκαν στον Κοπανά (σημερινό Βύρωνα). 

Η Εύα βρέθηκε αιφνίδια από τη βουή της κοσμοπολίτικης ζωής 
της Νέας Υόρκης σε μια άλλη, υπερβατική διάσταση. 
Και με τα εφόδια της βαθιάς καλλιέργειας, της πολύπλευρης παιδείας 
και της αυθεντικής πνευματικότητας διέκρινε στη μορφή του μεγάλου 
Έλληνα ποιητή τον άντρα στον οποίο θα μπορούσε να αφιερώσει 
όλη τη ζέση και την παραφορά της γυναικείας καρδιάς της.

Πηγή :http://www.xn--mxa9add.gr
το διάβασα εδώ : Πάλαι ποτέ στο Βύρωνα