Το μυαλό είναι ένα σκυλί που αν δεν το δέσεις από την ψυχή ικανοποιεί τις επιθυμίες του όπως τα ζώα...

  
[...] - Εσείς τι λέτε πιο εύκολα στη ζωή σας: το «ναι» ή το «όχι»; «Το “όχι”. 
Το διαπιστώσατε νομίζω και εσείς εμπράκτως. 
Για να σας πω αυτό το “ναι”, για μια συνάντηση, 
είπα πολλά “όχι” πρώτα!». (χαμογελάει) 
- Γιατί σήμερα οι άνθρωποι λένε τόσο εύκολα «ναι»;....
 «Η μοναξιά… Φοβούνται τη μοναξιά του “όχι”! 
Ξέρετε, είναι πολύ εύκολο να πέσεις στο ποτάμι και, χωρίς να κάνεις τίποτε, 
να αφεθείς να παρασυρθείς από το ρεύμα! 
Είναι πολύ δύσκολο να αντισταθείς. 
Γι’ αυτό τιμώ τους αντιφρονούντες όπου και αν βρίσκονται. 
Αυτός που λέει “όχι” είναι ένας αντιφρονών! 

Σε μια κοινωνία που βολεύεται να συμφωνεί, αυτός που διαφωνεί, φωτίζει με διαφορετικότητα την πληκτική ομοιομορφία! 
Αν θέλετε, αυτός ήταν ο θάνατος του καλλιτέχνη στην εποχή μας!». 

- Υπάρχει ελπίδα; 
«Το είπα και στην αρχή. Η μόνη ελπίδα μας είναι να βγάλουμε την ψυχή μας 
από το “μπαούλο”. 
Μόνο έτσι θα μπει φρένο στο τρεχαλητό του μυαλού μας. 
Το μυαλό είναι ένα σκυλί που αν δεν το δέσεις από την ψυχή ικανοποιεί 
τις επιθυμίες του όπως τα ζώα. 
Άρα οδηγεί τον άνθρωπο με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον θαυμαστό κόσμο των ζώων. 
Με ρωτήσατε αν υπάρχει ελπίδα… 
Ναι, υπάρχει ελπίδα, αρκεί να πονέσουμε ξανά»...[...] 

Απόσπασμα από το δοκίμιο
"Καθένας έχει τον παράδεισο που του αξίζει" του Οκτάβιο Πας. 
Μετάφραση Νίκος Πρατσίνης
--------------------

*ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Ένα χημικό παρασκεύασμα μας ανοίγει τις πόρτες του παραδείσου. 
Αυτή η ιδέα δεν παύει να είναι εξοργιστική και σκανδαλιστική για πολλά πνεύματα. 
Στα πρακτικά άτομα φαίνεται επιβλαβής και αντικοινωνική. 
Η χρήση των ναρκωτικών θα απομάκρυνε τον άνθρωπο από τις παραγωγικές του 
δραστηριότητες, θα αποδυνάμωνε τη θέλησή του και θα τον μεταμόρφωνε σε παράσιτο. 
Δε θα μπορούσε να λεχθεί το ίδιο και για τη μυστική και, εν γένει, 
για ολόκληρη τη δραστηριότητα του στοχασμού; 
Ο διωγμός των ναρκωτικών για λόγους κοινωνικής σκοπιμότητας θα μπορούσε να επεκταθεί 
(και συνήθως επεκτείνεται) στο μυστικισμό, τον έρωτα, την τέχνη.




Ο Οκτάβιο Λοσάνο Πας 
υπήρξε ποιητής, συγγραφέας και διπλωμάτης, 
κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας (1990). 
Θεωρείται από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα 
και τους μεγαλύτερους ισπανόφωνους ποιητές όλων των εποχών. 
Υπήρξε πολύ παραγωγικός συγγραφέας, του οποίου η δουλειά εκτείνεται 
σε πολλές γενιές και τα έργα του περιλαμβάνουν ποιητικά θέματα, 
δοκίμια και μεταφράσεις.
31 Μαρτίου 1914-19 Απριλίου 1998

*η φωτό από το φωτοΑλμπουμ ΤΗΣ ΡΕΝΑΣ...

και άλλα ενδιαφέροντα εδώ : tovima.gr