ΜΑΝΗ...Γη της πέτρας και της ελιάς...

...πέτρα, ελιές,φρύγανα,ασπάλαθροι… Μανιάτικοι πύργοι, 
πέτρινοι οικισμοί και εκατοντάδες βυζαντινές και μεταβυζαντινές 
εκκλησίες… θάλασσα γαλαζοπράσινη, τόπος περίσσιος από αέρα,
ήλιο και βράχο…άνθρωποι περήφανοι, έντιμοι, γενναίοι και ανυπότακτοι…
φιλότιμο γεμάτοι...τα περισσότερα από αυτά...κάποτε...παλιά 
πολύ παλιά ίσως...!!... 

ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ...Η ΕΙΚΟΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΕ ΠΟΛΛΑ...!!!!

Στην ελιά οι Μανιάτες είχαν και έχουν αληθινή λατρεία και σεβασμό, 
γιατί ήταν και είναι το κυριότερο προϊόν του τόπου. 
Οι καλλιεργητικές πρακτικές στην Μάνη υπαγαρεύονται από την Φύση 
και όχι από τον άνθρωπο. 

Στη Μάνη πρόσεχαν τις ελιές και ποτέ δεν τις «ραβδίζανε»γιατί είναι λεπτές 
και μικρόσωμες και το ράβδισμα τις πληγώνει. 
Τις μαζεύανε με τα χέρια και στη μέση φορούσαν "ποδιά" όπου τις έβαζαν 
μέσα. 
Οι γυναίκες παλιότερα μάζευαν και το *Χαμολόϊ που έπεφτέ κάτω.
Κατά τη διάρκεια της καλλιέργειάς της, η διαδικασία γίνεται με παραδοσιακούς 
τρόπους, χωρίς λιπάσματα και χημικά φυτοφάρμακα,παρα μόνο με κοπριά.
Οι ολοένα και πιο εξελισσόμενες γνώσεις των αγροτών πάνω στην οικολογία 
και την ελιά οδήγησαν στην καταξίωση του ελαιολάδου της Μάνης, 
ως ένα κορυφαίας ποιότητας, γνωστό στα πέρατα του κόσμου...