Σελίδες

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015

Μίλτος Αποστόλου...ένα παιδί που έφυγε μετρώντας τα άστρα...

Miltos3
Ο Μίλτος γεννήθηκε σαν σήμερα το 1984 (20/8/84 – 8/5/2014). 
Ήταν ένας άνθρωπος με παιδεία, μια ψυχή ευαίσθητη, ευγενική, 
που πίστευε σε έναν κόσμο δικαιοσύνης, ισότητας και ανθρωπιάς.
Όλοι όσοι τον γνωρίσαμε, έστω και διαδικτυακά, θα τον θυμόμαστε 
για πάντα με αγάπη και απέραντο σεβασμό, ως μαχητή, με καλλιέργεια 
και αξιοπρέπεια ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές…
Ο Μίλτος μπορεί να «έφυγε», όμως δεν το ξεχνάμε. 
Άφησε το ίχνος του ανεξίτηλα στη διαδικτυακή πραγματικότητα. 
Η ομάδα που δημιούργησε αριθμεί σήμερα περί τα 8.500 μέλη 
και συνεχώς αυξάνεται. Συμβάλλει τα μάλα στην ανάδειξη 
του έργου του Λουντέμη.
Πέρυσι τέτοια εποχή, φτιάξαμε στην ομάδα «Μενέλαος Λουντέμης» 
ένα ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε στις εκδηλώσεις που διοργανώνει 
κάθε χρόνο ο Μορφωτικός Σύλλογος Εξαπλάτανου (Αριδαίας) 
όπου και τιμήθηκε ο Μίλτος.
Σήμερα, τιμώντας τη μνήμη του Μίλτου κοινοποιούμε 
το ντοκιμαντέρ και αναδημοσιεύουμε το σενάριο του. 

Το ντοκιμαντέρ έγινε με την επιμέλεια των διαχειριστών 
της Ομάδας «Μενέλαος Λουντέμης».
Αφήγηση- μίξη ήχου: Γιώργος Σαρρής
Συλλογή φωτογραφιών – video από το internet, 
μοντάζ: Γιάννης Γαρυφαλλάκης

Μιλτιάδης Αποστόλου:δημιουργός της σελίδας 
και της ομάδας του Μενέλαου Λουντέμη
Στις 20 Αυγούστου του 1984 γεννήθηκε ένα Αγόρι με πανέμορφα μάτια! 
Μόνο που οι Μοίρες εκείνη τη στιγμή θα πρέπει να απουσίαζαν…
Κανείς μας δεν μπορεί να εξηγήσει διαφορετικά γιατί αυτό το Αγόρι 
έπρεπε να γνωρίσει μόνο το σκληρό πρόσωπο της Ζωής…
Από πολύ νεαρή ηλικία παρουσιάστηκαν τα πρώτα προβλήματα 
στην υγεία του. Ως 8 χρονών είχε βιώσει ήδη δύο χειρουργεία 
και αποχή από αρκετά τρόφιμα, συνηθισμένα στην καθημερινή μας διατροφή.
Το 1992 οι γονείς του, ο Ευάγγελος και η Γεωργία Αποστόλου 
πήραν την απόφαση να μετακομίσουν στη Γερμανία, για το καλό του Μίλτου…
Κάποιο χρωμόσωμα ήταν υπεύθυνο για τις δυσλειτουργίες του 
οργανισμού και προκαλούσε πολλά σοβαρά προβλήματα στο παιδί. 
Παρά τα 14 χειρουργεία που έγιναν στη Γερμανία, εκείνος, 
γεννημένος μαχητής, τα ξεπερνούσε. 
Κι αυτό ίσως ήταν που τον ωριμασε απο νωρις και τον εκανε 
αυτο που ήταν.Ενα παιδί ευγενικό και σεμνό, ευαίσθητο και καλλιεργημένο. 
Γεμάτο σοφία, ηρεμία, καλοσύνη αλλά και με παράπονο για την αδικία του κόσμου
Κατάφερε και τελείωσε το Γυμνάσιο και το Λύκειο του Μονάχου. 
Τελείωσε τη Σχολή Νοσηλευτικής Κοζάνης. 
Στη συνέχεια πέρασε στο Τμήμα Ψυχολογίας στη Φιλοσοφική Ιωαννίνων. 
Ήταν πανευτυχής, έκανε χιλιάδες όνειρα για το μέλλον, πετούσε…
Δυστυχώς, μετά την εξεταστική του δεύτερου εξαμήνου 
άρχισε να διαμαρτύρεται για έντονους πόνους.
Καλοκαίρι 2012: Κακοήθης Καρκίνος του Ιερού Οστούν. 
Χημειοθεραπείες, υπερθερμίες, ακτινοβολίες. 
Μετάσταση στον πνεύμονα…
Ο Μίλτος με υπομονή και γαλήνη αντιμετώπιζε όλες αυτές τις δυσκολίες…
Πάλευε, αγωνιζόταν να κρατηθεί στη ζωή, να μην πονέσουν, 
μην υποφέρουν οι δικοί του άνθρωποι, κι ας υπέφερε εκείνος τόσο…
28/4/2014
Γράφει στον προσωπικό του χώρο στο fb: «Δεν ξέρω πότε θα συμβεί… 
Εγώ θα παλέψω όμως μέχρι την τελευταία στιγμή για να μείνω κοντά σας. 
Σας αγαπώ πολύ»
8/5/2014
Ο κύριος Βαγγέλης, ο πατέρας του, όταν διαπίστωσε ότι ο γιός του 
δεν άντεχε άλλο να παλεύει, βρήκε τη δύναμη και ψιθύρισε 
στο αυτί του παιδιού του «Μιλτάκη, αγόρι μου, άσε τον εαυτό σου ελεύθερο 
και ό,τι θέλει ας γίνει, εμείς είμαστε και θα είμαστε πάντα περήφανοι για σένα». 
Σε 20 λεπτά περίπου έφυγε με ένα ελαφρύ χαμόγελο και 
ένα πρόσωπο γαληνεμένο…
Πάλεψε γενναία μέχρι την τελευταία στιγμή και κάτι που δεν ήξεραν 
ούτε οι δικοί του, τα τρία δύσκολα χρόνια με τον καρκίνο είχε δικτυωθεί 
με πολλούς καρκινοπαθείς και προσπαθούσε να τους εμψυχώνει. 
Το διαπίστωσαν οι γονείς του μετά το θάνατό του στο πλήθος 
των μηνυμάτων που λάμβαναν. 
Επειδή έζησε τον πόνο προσπαθούσε πάντα να δίνει Αγάπη, 
να΄ ναι καλός με όλους. 
Ήταν μια γλυκιά ψυχή.
Οι Αγάπες του στη Ζωή ήταν η Ελλάδα, ο Λουντέμης, το Κόμμα, 
ο Τσε,  τα Γιάννενα και το διαδίκτυο. 
Ο Μίλτος συμμετείχε σε πολλές ομάδες, είχε, γενικά, ενεργή 
παρουσία στο διαδίκτυο. Η μεγαλύτερή του αγάπη όμως 
παρέμενε πάντα ο Μενέλαος Λουντέμης. 
Αγαπούσε τα βιβλία του. 
Εμπνεόταν από αυτά, πίστευε σε έναν κόσμο δικαιοσύνης, 
ισότητας και ανθρωπιάς.
Στις 18 Αυγούστου 2012 δημιούργησε τη σελίδα Μενέλαος Λουντέμης. 
Στις 13 Οκτώβρη 2008 την ομάδα Μενέλαος Λουντέμης απευθυνόμενος 
σε όσους αγάπησαν τα βιβλία του, να επικοινωνήσει μαζί τους. 
Να συστήσει το έργο του στους άλλους που δε το ξέρουν.  
Από το 2012 και μετά αρχίζει να πληθαίνει καθημερινά. 
Σήμερα η ομάδα αριθμεί 4.000 μέλη και συνεχώς προστίθενται νέα.
Οι απαντήσεις των μελών στο ερώτημα «τι είναι αυτό που μας έκανε να 
αναζητήσουμε τον Λουντέμη στο fb και ζητήσαμε να γίνουμε 
μέλη της ομάδας», περιγράφουν τη σημασία και την απήχηση 
του εγχειρήματος του Μίλτου
*Εγώ διάβασα ένα ποίημα του Λουντέμη σε κάποια άλλη σελίδα και 
αποτύπωνε πλήρως τη συναισθηματική μου κατάσταση εκείνη τη στιγμή. 
Ό,τι ήξερα μέχρι τότε για το Λουντέμη ήταν όσα λίγα είχα μάθει στο σχολείο 
και νόμιζα ότι ήταν συγγραφέας παιδικών βιβλίων μόνο και γι” αυτό το λόγο 
εξεπλάγην με εκείνο το ποίημα. Μετά διάβασα και δεύτερο και τρίτο και 
μου άρεσαν εξ ίσου και εκείνα. 
Από καθαρή περιέργεια και ενδιαφέρον λοιπόν ζήτησα να γίνω μέλος της ομάδας
*Καλή ερώτηση και αλήθεια, δεν έχω ιδέα γιατί θα μπορούσα απλώς 
να μείνω στο να διαβάσω τα βιβλία που έχω στη βιβλιοθήκη μου, ή να την 
εμπλουτίσω με άλλα του Λουντέμη, που δεν έχω … ίσως για να είναι 
το σκότωμα του χρόνου στο facebook πιο ονειρικό? 
ίσως για να δούμε τον Λουντέμη και μέσα από τα μάτια άλλων ανθρώπων, 
άγνωστων ώστε να τον δούμε και εμείς αλλιώς και να εξερευνήσουμε 
άλλες πτυχές του έργου του.
*Ο Μενέλαος Λουντέμης, για την δική μου γενιά και για 
μένα προσωπικά, υπήρξε ο σύντροφος της εφηβείας. Αυτός που υποστήριζε 
το ίδιο επάξια την επαναστατική ορμή της νιότης και την ευαισθησία, 
που αντιπροσωπεύει τα νιάτα, κι αν είσαι τυχερός σουν μένουν 
και τα δύο μεγαλώνοντας!
Στη σελίδα ήρθα από νοσταλγία, αλλά κι επειδή σκέφτηκα πως θα έχω 
την ευκαιρία, να θυμηθώ ότι είχα ξεχάσει, να απολαμβάνω ότι δεν γνώριζα 
για τον Λουντέμη, να νοσταλγήσω τόσο όσο να σπεύσω να ξαναδιαβάσω 
τα έργα του που είναι τόσο επίκαιρα.
Τελικά όλα όσα σκέφτηκα συνέβησαν, κι αν είμαι τυχερή, επιβεβαιώνεται 

απο το ότι η »νιότη» μου συχνά »νείρεται» στην σελίδα του Λουντέμη!
Ευχαριστώ πολύ τον Μίλτο!
*Οσον αφορά εμένα, για έναν πολύ απλό λόγο. 
Ο Λουντέμης και οι ήρωες του διαμόρφωσαν ένα κομμάτι του χαρακτήρα μου. 
Διάβασα το πρώτο βιβλίο στην εφηβεία μου κι από τότε κάθε φορά, 
που θέλω να νοιώσω λίγο περισσότερο άνθρωπος, πηγαίνω στην βιβλιοθήκη 
και παίρνω στην τύχη ένα από τα βιβλία του. το διαβάζω για πολλοστή φορά 
και νοιώθω την »κάθαρση» για μια μαγική στιγμή…. Επόμενο λοιπόν ήταν, 
όταν είδα, ότι υπήρχε σελίδα για τον Λουντέμη να σπεύσω να γίνω ένα 
κομμάτι της κι εγώ και μαζί με τα άλλα μέλη να περιμένουμε οι κερασιές 
ν ανθίσουν και φέτος και μαζί με τον Μέλιο να μετράμε τ άστρα, ελπίζοντας 
το ρολόι του κόσμου να μην χτυπήσει μεσάνυχτα...
Ευχαριστώ τον δημιουργό της σελίδας, είναι ένα πνευματικό αποκούμπι 
στους δύσκολους καιρούς, που ζούμε
Ο Μίλτος με αυτή του την πρωτοβουλία φύτεψε βαθιά σπόρους 
στη νέα ψηφιακή πραγματικότητα. 
Θα συνεχίσει να υπάρχει και να μνημονεύεται. 
Μα ταυτόχρονα να μας παραδειγματίζει. 
Όλοι όσοι τον γνωρίσαμε, έστω και διαδικτυακά, θα τον θυμόμαστε 
για πάντα με αγάπη και απέραντο σεβασμό, ως μαχητή, 
με καλλιέργεια και αξιοπρέπεια ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές…
Ας αναπαύεται η ψυχή σου Μίλτο. 
Εμείς θα συνεχίσουμε να μετράμε τα αστέρια, για να γράψουμε 
το δικό μας παραμύθι, για ένα κόσμο ειρηνικό, αδελφωμένο. 
Έναν κόσμο ανθρωπιάς, δικαιοσύνης και ισότητας.
**********************************
Πήχτωσε το βράδυ. Λιγόστεψε κι ο αχός απ” τα κυπαρίσσια. 
Ανάψανε οι λαμπάδες τ” ουρανού. 
Όλα ήταν γάλα, γάλα, λουλάκι και σπίθες. 
Το ποτάμι μουρμούριζε μες στον ύπνο του κρυφά παραμιλητά. 
Το παιδί κείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε, ολόκληρο το βράδυ. 
Έγραφε το πιο πικρό, το πιο μεγάλο του παραμύθι. 
Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν παρηγορημένο. 
Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να μετρήσει τ” αστρα. 
Να τα μετρήσει όλα, σιγά-σιγά, ένα-ένα… Όλα.
Και τα βρήκε σωστά.

*************************************
το αφιέρωμα στο Μίλτο εδώ atexnos.gr  
Γράφει Ηρακλής Κακαβάνης ...κάπου στα τέλη του 2012 γνώρισα 
το Μίλτο Αποστόλου, διαχειριστή τότε της ομάδας «Μενέλαος Λουντέμης» 
στο facebook. Δυστυχώς, ενάμιση χρόνο μετά ο Μίλτος «έφυγε».
Ο Μίλτος συμμετείχε σε πολλές ομάδες, είχε, γενικά, ενεργή παρουσία 
στο διαδίκτυο (Ptolman sto Youtube, We Love Movies), αλλά 
η μεγαλύτερή του αγάπη παρέμενε πάντα ο Μενέλαος Λουντέμης, 
του οποίου τη σελίδα και την ομάδα δημιούργησε: 
στις 18 Αυγούστου 2012 τη σελίδα και στις 13 Οκτώβρη 2008 
την ομάδα Μενέλαος Λουντέμης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου