...κι όμως το θρυλικό "βρώμικο" το..."γκουρμέ βρώμικο" της Πλ.Μαβίλη έκλεισε

Ο Δήμος Αθηναίων, με απόφασή του, έβαλε «λουκέτο» 
στην καντίνα καθώς ένας νέος νόμος εξισώνει τις συγκεκριμένες 
επιχειρήσεις με τα βενζινάδικα.

Δηλαδή για την αδειοδότησή τους, απαιτούνται πλέον αρκετά 
δικαιολογητικά μεταξύ των οποίων είσοδος - έξοδος, ράμπες 
και πάρκινγκ, κάτι που πρακτικά είναι αδύνατον να διαθέτει 
μια καντίνα και μάλιστα στην πλατεία Μαβίλη.

Ετσι το «γκουρμέ των βρώμικων», όπως είχε χαρακτηριστεί, 
πέρασε στην ιστορία, αφήνοντας όμως πίσω άπειρες αναμνήσεις, 
από τη νυχτερινή ζωή των δύο προηγούμενων δεκαετιών. 
Αλλωστε ήταν το σήμα κατατεθέν σχεδόν για όλους τους περαστικούς.

Πολιτικοί, καλλιτέχνες, γνωστοί και άγνωστοι Αθηναίοι, έκαναν 
μια στάση, πριν την επιστροφή τους στο σπίτι, για ένα 
«μεταμεσονύχτιο σάντουιτς».

Ο κ. Γιάννης Οικονομίδης, ιδιοκτήτης της «καντίνας Μαβίλη», 
μιλώντας στο «Εθνος», έχει να θυμηθεί άπειρες ιστορίες, αστείες, 
θλιβερές και παράξενες. 
Από ζευγάρια νεόνυμφων που σταματούσαν μετά το γλέντι 
για ένα «βρώμικο», μέχρι χωρισμούς, επανασυνδέσεις, 
αλλά και νέους έρωτες που εκτυλίχθηκαν στην ουρά. 
«Αλλοι έρχονταν με ακριβά αυτοκίνητα και άλλοι με σακαράκες. 
Εδώ γινόταν μείξη πολιτισμών και κοινωνικών τάξεων», 
μας λέει χαρακτηριστικά.

Η καντίνα όμως πέρασε στο παρελθόν καθώς δεν πληρούσε πλέον 
τις προδιαγραφές που ορίζει σχετικός νόμος 
του υπουργείου Ανάπτυξης [...] 

*Το πρόβλημα είναι ότι πλέον οι νέες άδειες δεν δίνονται 
για κοινόχρηστους χώρους, παρά μόνο σε ιδιωτικούς. 
Επίσης για να δοθεί η άδεια χρειάζονται συγκεκριμένες προδιαγραφές, 
όπως η ύπαρξη διαθέσιμου χώρου για παρκάρισμα μπροστά από 
την καντίνα, ώστε να μη διακόπτεται η κυκλοφορία των διερχόμενων 
οχημάτων. Ακριβώς, για αυτόν το λόγο, ο δήμος Αθηναίων δεν έχει 
δώσει νέες άδειες την τελευταία πενταετία.

*Το νέο καθεστώς έχει συμπαρασύρει και τις άδειες κουλουριών 
οι οποίες μέχρι πριν δύο χρόνια έβγαιναν σε δημοπρασία. 
Συνολικά υπήρχαν στην Αθήνα 100 θέσεις, εκ των οποίων οι 25 ήταν 
στο κέντρο της πόλης. Οι συγκεκριμένες μάλιστα είχαν χαρακτηριστεί 
ως «χρυσωρυχεία» και όχι άδικα αφού κάποια πόστα μισθώνονταν 
από 1.000 έως 3.000 ευρώ τον μήνα. 
Ομως και αυτό το καθεστώς πέρασε στο παρελθόν αφού πλέον 
οι άδειες κουλουριών δίνονται με κοινωνικά κριτήρια. 
Οι δικαιούχοι (χαμηλού εισοδήματος, πολύτεκνοι, άνεργοι κ.λπ.) 
καταθέτουν αιτήσεις στον δήμο και οι άδειες χορηγούνται κατόπιν κλήρωσης. 
Μάλιστα το μίσθωμα μιας θέσης πώλησης κουλουριών κυμαίνεται 
από 250 έως 500 ευρώ ετησίως.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΡΙΜΑΛΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΡ. ΧΡΥΣΟΧΟΐΔΗΣ
ethnos.gr