Σελίδες

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

25 Δεκεμβρίου 1822 Γιάννης Γούναρης...ο Έλληνας που θυσίασε γυναίκα, παιδιά και γονείς, για να σώσει το Μεσολόγγι....



...τα Χριστούγεννα του 1822.
Δέκα χιλιάδες Τούρκοι, με επικεφαλής τους Ομέρ Βρυώνη και Κιουταχή, 
πολιορκούν το Μεσολόγγι.
Οι δυνάμεις των πολιορκημένων δεν ξεπερνούσαν τους 900 άντρες. 
Η πολιορκία είχε κρατήσει ήδη δύο μήνες και οι Τούρκοι είχαν αρχίσει να κουράζονται. 
Οι ασθένειες θέριζαν το στρατόπεδο, οι μισθοί καθυστερούσαν, γινόντουσαν συνεχώς επιθέσεις από ομάδες κλεφτών και είχαν αρχίσει κι οι συνηθισμένες διαφωνίες μεταξύ Τούρκων και Αλβανών αξιωματικών.
Τότε, ο Ομέρ Βρυώνης κι ο Κιουταχής αποφασίζουν να διεξαγάγουν μία νυχτερινή 
επίθεση παραμονή Χριστουγέννων, όταν όλοι οι Έλληνες θα βρίσκονταν στην εκκλησία....
Ο σωτήρας των Μεσολογγιτών, ήταν ο Γιάννης Γούναρης. 
Ήταν κυνηγός του Ομέρ Βρυώνη και ακολουθούσε υποχρεωτικά τον τουρκικό στρατό, 
γιατί κρατούσαν ομήρους όλη του την οικογένεια στην Άρτα. 
Ο Γούναρης γνώριζε για την νυχτερινή επίθεση, αλλά αν τολμούσε να προειδοποιήσει 
τους Μεσολογγίτες, θα καταδίκαζε σε θάνατο την γυναίκα και τα παιδιά του.
Δε δίστασε ούτε στιγμή. Ξέφυγε απ’ το τουρκικό στρατόπεδο, λέγοντας πως πήγαινε 
για κυνήγι και ενημέρωσε τους πολιορκημένους. 
Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο επικεφαλής των Μεσολογγιτών, προέβλεψε σωστά 
ότι οι Τούρκοι θα επιτίθονταν απ’ την ανατολική πλευρά του τείχους, που ήταν 
πιο αδύναμη. 
Ενίσχυσαν, λοιπόν, εκείνο το τμήμα και ετοιμάστηκαν για την μάχη. 
Είχαν πει μάλιστα σε όσους δεν πολεμούσαν, να πάνε στις εκκλησίες και να κάνουν φασαρία, για να νομίσουν οι Τούρκοι ότι ο κόσμος γιορτάζει. 
Έτσι κι έγινε....
mesologgi2
Οχτακόσιοι Τουρκαλβανοί επιτέθηκαν στην ανατολική πλευρά του Μεσολογγίου 
και βρήκαν σθεναρή αντίσταση. Οι απώλειες των Μεσολογγιτών ήταν ελάχιστες, 
ενώ οι απώλειες των Τούρκων ξεπερνούσαν τις 500.
Οι Τούρκοι εκτέλεσαν τους γονείς, την γυναίκα, τα παιδιά και αρκετούς συγγενείς 
του Γούναρη κι εκείνος για ν” αποφύγει την μανία του αφέντη του, έφυγε. 
Έγινε καλόγερος στο μοναστήρι της Αγίας Ελεούσας, έξω απ” το Μεσολόγγι. 
Έδινε νερό στους διαβάτες και τον ελεούσαν, ώσπου πέθανε!

ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Αυτή τη μάχη μνημόνευσε κι ο Διονύσιος Σολωμός στον Εθνικό Ύμνο, γράφοντας: 
«Πήγες εις το Μεσολόγγι 
την ημέρα του Χριστού, 
μέρα που άνθισαν οι λόγγοι 
για το τέκνο του Θεού»... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου