Σελίδες

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Οι Διαφορές μεταξύ Καλαματιανών-Μανιατών αλλά και οι κοινοί νικηφόροι αγώνες τους...

Παλιά Καλαμάτα. Φώτο από ιστοσελίδα tharrosnews.gr
Παλιά Καλαμάτα. Φώτο από ιστοσελίδα tharrosnews.gr
Η γειτονία Μανιατών και Καλαματιανών χαρακτηρίζεται από γεγονότα 
και παράγοντες, που πολλοί συνδέουν και λίγοι χωρίζουν.
Γι αυτό στην πόλη της Καλαμάτας συμβιώνουν σήμερα Μεσσήνιοι, Καλαμαριανοί
και Μανιάτες χωρίς διαχωρισμούς και διακρίσεις.Οι κοινοί γάμοι έχουν αμβλύνει τη διαφορά καταγωγής.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας υπήρχε μια αίσθηση υπεροχής και στους μεν και στους δε.Για τους Καλαματιανούς ήταν η εύφορη γη τους, με άλλα λόγια χόρταιναν και δεν πεινούσαν και η ειρηνική συμβίωση τους. 
Οι Μανιάτες περηφανεύονταν για την λευτεριά τους, τα άρματα τους και τα 
καμπαναριά των εκκλησιών τους, γιατί στα χρόνια της σκλαβιάς οι Τούρκοι 
δεν επέτρεπαν στους χριστιανούς τις καμπάνες διότι ο ήχος τους ενοχλούσε 
τον Προφήτη τους.
analipsi paralias
H εκκλησία της Ανάληψης.Παλιά Καλαμάτα. Φώτο tharrosnews.gr

Τα οφέλη από τη γειτονεία ήταν εκατέρωθεν του Ξερίλα, δηλαδή του χείμαρρου 
που χώριζε τη Μάνη από την περιοχή της Καλαμάτας.
Από τα χρόνια της τουρκοκρατίας οι κάτοικοι της  Δυτικής Μάνης ζητούσαν 
στην Καλαμάτα αγορές για το λάδι, τα σύκα, το μπαμπάκι, τα δέρματα, το μετάξι 
και ακόμη για δευτερεύοντα προϊόντα όπως ξύλα, κάρβουνα, φρούτα , μικρά ζώα κλπ. 
Ακόμη οι Καλαματιανοί είχαν ανάγκες από τα μανιάτικα λιμάνια των Κιτριών και του Αλμυρού, γιατί τους χειμωνιάτικους μήνες που επικρατούσαν οι νότιοι άνεμοι, δεν μπορούσαν τα καράβια να δέσουν μπροστά στην Καλαμάτα.
Δεν έλειπαν και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των Μανιατών και των Καλαματιανών.
Το 1715 αναφέρεται ότι πριν να φθάσει ο Τουρκο-βενετικός πόλεμος στη νότια Πελοπόννησο υπήρχε διένεξη μεταξύ των δύο γειτόνων και ο Βενετός Αλέξανδρος 
Μπον προνοητής της Πελοποννήσου αναγκάσθηκε να πάει κοντά τους για να τους συμβιβάσει.
Πολλές φορές ένοπλοι Μανιάτες γίνονταν απειλητικοί για τους Καλαματιανούς .
Κλέφτες και άρπαγες από όλα τα μέρη μπορούσαν να βρίσκουν άσυλο στη Μάνη 
και να τη χρησιμοποιούν ως ορμητήριο. 
Ο Άγγλος περιηγητής Cockerell που επισκέφθηκε την Καλαμάτα το 1813 
(σ.87) αναφέρει: 
“Η Καλαμάτα είναι μια συνεχής σκηνή μαχών μεταξύ αντιμαχόμενων 
Μανιατών.Άλλοι υποστηρίζουν τον Μπέη και άλλοι αυτόν που θέλουν 
να τον διαδεχθεί.”
Μάχη στην Καλαμάτα μεταξύ Μανιατών και Τούρκων έγινε το 1723 και αναφέρεται 
ότι οι Μανιάτες απωθήθηκαν μέχρι τα καλύβια του Ντογατζή.
Υπάρχουν περιπτώσεις που η Καλαμάτα λεηλατήθηκε από τους Μανιάτες, όπως 
το 1659, όταν κυριεύθηκε από το Βενετό στρατηγό Μοροζίνι τον στρατό του 
και τους συμπολεμιστές του Μανιάτες.
Επίσης το 1831 , όταν μέρος Μανιατών, κυρίως Μεσομανιάτες, ακολουθώντας 
την οικογένεια Μαυρομιχάλη, στασίασαν κατά της κυβέρνησης του Καποδίστρια 
και κατέλαβαν την Καλαμάτα, στην οποία προξένησαν σοβαρές ζημιές.
Το 1852, τον καιρό του Παπουλάκη, συγκεντρώθηκαν οι οπαδοί του στα Πηγάδια 
και από εκεί κατέβηκαν στη Γιάννιτσα με σκοπό να μπουν στην Καλαμάτα και να προχωρήσουν για την Κωνσταντινούπολη. 
Τότε στους Καλαματιανούς ξύπνησαν παλιές μνήμες από το 1831 και δημιουργήθηκε πανικός.Αρχές και λαός, με την βοήθεια των κατοίκων της Γιάννιτσας και του Δήμου 
Αβίας , αντέδρασαν αποτελεσματικά και ο Παπουλάκης με το “στρατό” του 
διευθύνθηκε νότια και η Καλαμάτα διέφυγε τον κίνδυνο της διαρπαγής.
Η Απελευθέρωση της Καλαμάτας 23/3/1821
Η Απελευθέρωση της Καλαμάτας 23/3/1821
Παρά τις όποιες διαφορές των δυο γειτόνων, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας 
η Μάνη αποτελούσε άσυλο για τους καταδιωκόμενους από τις Τουρκικές αρχές.
Μετά τα Ορλωφικά η οικογένεια του Παναγιώτη Μπενάκη, που είχε αρχικά 
καταφύγει στα Κύθηρα, βρήκε άσυλο για χρόνια στον Πύργο του Τζανετάκη 
Κουτούφαρη στις Κιτριές.
Την εποχή του Ιμπραήμ πολλοί Καλαματιανοί βρήκαν άσυλο στη Μάνη και 
αναφέρεται ότι η περιοχή από το Αλμυρό μέχρι τις Κιτριές ήταν ένας απέραντος καταυλισμός προσφύγων.
Ένα ακόμη παράδειγμα της συνεργασίας των δυο γειτόνων Καλαματιανών και 
Μανιατών απέναντι στον Τουρκικό ζυγό  ήταν οι αλληλομυήσεις στη Φιλική Εταιρεία. Υπάρχουν πολλά δείγματα μύησης Μανιατών από Καλαματιανούς και αντίστροφα.
Στις 15 Ιουλίου 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρέια από το Γρηγόριο Δικαίο 
(τον Παπαφλέσσα) στην Πόλη ο Καμαρινός Κυριάκος, ο οποίος στις 2 Αυγούστου 1818 μύησε στις Κιτριές τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και ίσως την ίδια ημέρα και τον αδερφό του Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη.
Ο Πετρόμπεης μύησε τους δυο αδελφούς του Καμαρινού Κυριακού, 
στις 31 Αυγούστου 1818 τον Αθανάσιο και στις 21 Δεκεμβρίου 1818 τον Ιωάννη.
Η επανάσταση του 1821 έφερε σε ακόμη στενότερη συνεργασία τους Μανιάτες , 
τους Καλαματιανούς και άλλους Μεσσήνιους.
Στις 22 Μαρτίου μπήκαν στην Καλαμάτα οι Μανιάτες, δήθεν για να βοηθήσουν 
τους Τούρκους και την επομένη τους ανάγκασαν αμαχητί να παραδοθούν.
Ο Πετρόμπεης έγινε ο αρχηγός του Σπαρτιατικού στρατοπέδου στην Καλαμάτα.
Τέλος το 1826 οι πρόσφυγες στη Μάνη από την Καλαμάτα και τη Μεσσηνία ενσωματώθηκαν στα μανιάτικα σώματα και μαζί αγωνίσθηκαν νικηφόρα απέναντι 
στον ανίκητο μέχρι τότε στρατό του Ιμπραήμ.
Καλαμάτα 1821
Καλαμάτα 1821
Κλείνοντας το, ελπίζουμε κατατοπιστικό άρθρο που αφορά τις σχέσεις μεταξύ 
Μανιατών και Καλαματιανών ,να επισημάνουμε ότι και γάμοι μεταξύ τους 
δεν σπάνιζαν.
Πρώτο παράδειγμα έχουμε από το 1697 τον Καλαματιανό Μπένο Ψάλτη 
που παντρεύθηκε την Σταθούλα κόρη του Λιμπεράκη Γερακάρη 
(γνωστού Πειρατή και πολέμαρχου) από τη Βάθεια.
Επίσης ο Δημητράκης Τζανές, που η καταγωγή της οικογενείας ήταν από τους 
Μεδίκους του Οιτύλου, δημογέροντας στην Καλαμάτα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, 
είχε παντρευτεί τη Μαρία κόρη του Χατζή-Γιώργη Πλιβούρη από τους Δολούς, 
ο οποίος είχε εγκατασταθεί στο Νησί και τον αποκεφάλισαν οι Τούρκοι στα Ορλωφικά 
γιατί είχε προμηθεύσει με τρόφιμα τους επαναστάτες.
omorfimani.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου