...το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Αθήνα...

...το 1832, κοντά στο σημερινό Πεδίο του Άρεως, οι παλιοί Αθηναίοι είδαν 
για πρώτη φορά στολισμένο έλατο, με κεριά, με παιχνίδια και με επιχρυσωμένες κουκουνάρες και σχημάτισαν ουρές για να το θαυμάσουν.

*Το δέντρο είχε για φύλακες δύο Βαυαρούς φρουρούς για να μην κλέψει κανείς 
κάποιο από τα ωραία στολίδια του. 

Την ημέρα όμως που έπρεπε να το πάρουν από τη θέση του, οι Αθηναίοι αντέδρασαν. 
Ήθελαν να το κρατήσουν λίγο ακόμη. 
Σε συνενόηση με τους Βαυαρούςο δήμος τους έκανε το χατίρι κι έμεινε εκεί όλο 
το δωδεκαήμερο κατά άλλους...ή μέχρι το τέλος Ιανουαρίου κατά άλλους!!!!

Μόλις η Ελλάδα ελευθερώθηκε από τους Τούρκους και έγινε ανεξάρτητο κράτος, 
τα Χριστούγεννα βρήκαν και πάλι την παλιά τους αίγλη. 
Αυτή την αίγλη που είχαν πριν από την Άλωση της Πόλης. 
Παρ’ όλο που η Αθήνα περιοριζόταν σε τέσσερις συνοικίες: την Πλάκα, 
το Μοναστηράκι, του Καλαμιώτου και τον Άγιο Φίλιππα.

Το κέντρο της πόλης είχε μεταφερθεί τώρα, από την οδό Αδριανού, όπου ήταν 

παλαιότερα, στη διασταύρωση των οδών Αιόλου και Ερμού. 

Εκεί ήταν τα εμπορικά καταστήματα, τα καλύτερα ζαχαροπλαστεία και τα καφενεία: 

το πιο γνωστό ήταν το "Η Ωραία Ελλάς" κοντά στην Αγία Ειρήνη. 

Το μεγάλο αυτό καφενείο «ήταν το πρώτο δημόσιο κέντρο που στόλισε για πρώτη φορά 

το 1848 χριστουγεννιάτικο έλατο με πολύχρωμα κεράκια, επιχρυσωμένους 

καρπούς, παιχνίδια από αληθινή πορσελάνη και ένα σωρό άλλα μπιχλιμπίδια. 

Για την εποχή στοίχιζαν πανάκριβα, επειδή τα έφερναν όλα από το εξωτερικό. 

Αυτή η χριστουγεννιάτικη "ατραξιόν", που κατέπληξε και συνάρπασε κυριολεκτικά 

τους Αθηναίους, μικρούς και μεγάλους, ήταν έμπνευση ενός Βαυαρού αξιωματικού, 

του Ρούντολφ Έρχαρτ, που ήταν πραγματικά φιλέλληνας. 

Ο Έρχαρτ, όπως γράφει στα απομνημονεύματά του, ήθελε να γενικεύσει το ωραίο αυτό έθιμο, πιστεύοντας πως ήταν προϊόν της πατρίδας του. Δεν ήξερε, δηλαδή, πως το "χριστουγεννιάτικο δεντράκι"είχε τις ρίζες του στο Βυζάντιο.

    Μόλις απαγορεύθηκε η κοπή των ελάτων, όλοι έπεσαν στα ψεύτικα έλατα, 
στα πλαστικά, που η πώλησή τους αυξήθηκε κατακόρυφα.

Αλλά και το πρώτο ψεύτικο «δέντρο» κρατάει και τούτο από παλιά.
Τα Χριστούγεννα του 1905, από την παραμονή άρχισε να χιονίζει. 
Η Αθήνα έγινε κατάλευκη. 
Όλο το απόγευμα, ωστόσο, μερικοί εργάτες κάτι μαστόρευαν στην Πλατεία 
του Συντάγματος. Οι διαβάτες δεν έδιναν σημασία. 
Αλλά η πλατεία φώτισε με μιας.

Τι είχε συμβεί;

Ένα τεράστιο ψεύτικο έλατο που μας το έστειλαν από τη Γερμανία είχε στηθεί 
στο κέντρο της. Πολύχρωμα λαμπιόνια και φαναράκια ήταν αναμμένα σε κάθε του 
κλαδί μαζί με διάφορα παιχνίδια. 
Το τι έγινε τότε δεν περιγράφεται. 
Όλη η Αθήνα και ο Πειραιάς συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα για να χαρούν 
το πανέμορφο εκείνο χριστουγεννιάτικο δέντρο, που ο κόσμος πίστευε πως ήταν αληθινό.

Τα επόμενα Χριστούγεννα έκαναν την εμφάνισή τους και άλλα στολισμένα έλατα, 
σε διάφορα αρχοντικά της Αθήνας. 
Από εκεί και πέρα το έθιμο καθιερώθηκε φτάνοντας ως την εποχή μας.

Το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δέντρου το έφεραν στη χώρα μας οι Βαυαροί και 
στην Ελλάδα για πρώτη φορά στολίστηκε δέντρο στα Ανάκτορα του Όθωνα το 1833, 
κάτι που σημαίνει πως το έθιμο είχε ήδη καθιερωθεί στη Γερμανία.

Αρχικά στολίστηκε στα ανάκτορα του Ναυπλίου και εν συνεχεία στην Αθήνα, όπου 
οι κάτοικοι έκαναν ουρές για να το θαυμάσουν. 
Σημειώνεται, ότι στη Γαλλία ως έθιμο εισήχθηκε αρκετά χρόνια μετά απ' ότι στην Ελλάδα, από την Κόμισσα της Ορλεάνης.

Πρόδρομος του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην Ελλάδα ήταν το παραδοσιακό 
Χριστόξυλο ή Δωδεκαμερίτης ή Σκαρκάνζαλος, κυρίως στα χωριά της Βορείου Ελλάδος.

με πληροφορίες
ΚΑΙ....από τα  "Λαογραφικά Γιάννη Ιωαννίδη"
(ολόκληρο το κείμενο εδώ cretablog.gr)