...μα τη σοφία της γάτας δε μπόρεσα ακόμα να την καταλάβω.

Μια γάτα έρχεται απ' την πόρτα της βεράντας και τρίβεται στα 
πόδια μου να την ταΐσω.
Αρπάζει το κρέας που της ρίχνω, μα όταν σκύψω για να τη χαϊδέψω, 
τραβιέται πίσω και μου βγάζει νύχια. 
Παράξενο· τα πόδια μου τα εμπιστεύεται, μόνο τα χέρια μου φοβάται. 
Μα ίσως να 'ναι σοφή: από τα πόδια, το πολύ να φάει κλοτσιά, ενώ 
τα χέρια μπορεί και να την πνίξουν. 
Άγρια γάτα· τάχα δεν ξέρει από χάδια, ή μήπως ξέρει και γι' αυτό τραβιέται;

Κι εγώ λάτρεψα πόδια, κι εφαγα κλοτσιές· χάιδεψα χέρια, έφαγα ξύλο. 
Μα τη σοφία της γάτας δε μπόρεσα ακόμα να την καταλάβω.

ΓΑΤΑ
[από τα Πεζά ποιήματα, Θεσσαλονίκη, Ιανός 2004]
Ντίνος Χριστιανόπουλος