Χρυσό μετάλλιο στη σφαιροβολία,από τον Ελληνα Παραολυμπιονίκη, Σεζόν Φερνάντες

...στην κατηγορία F53
Η επίδοση του Φερνάντες με 8,44μ. αποτελεί Παραολυμπιακό ρεκόρ
και την πέτυχε με την πρώτη προσπάθεια

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ



Ο Έλληνας πρωταθλητής και χάλκινος Παραολυμπιονίκης στο Πεκίνο 
το 2008 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο(το τέταρτο της χώρας μας) 
στη σφαιροβολία στηνκατηγορία F53, με καλύτερη βολή στα 8μ44, 
αφήνονταςγια μόλις τρία εκατοστά δεύτερο τον Αμερικανό Σέβερν Σκοτ
-
Ο Σεζόν Φερνάντες υπήρξε παίκτης του ράγκμπι.
Διεθνής με την εθνική ομάδα της Μάλτας και από τους παίκτες που ξεχώριζαν.
Ένα δολοφονικό τζαρτζάρισμα του κατέστρεψε την σπονδυλική στήλη.
Από τότε βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Όμως, το μικρόβιο του αθλητισμού ποτέ δεν έφυγε από το αίμα του.

Μετά από αποκατάσταση κάποιων ετών, επέστρεψε στην αγωνιστική δράση,
αυτή τη φορά στον στίβο των ατόμων με αναπηρία και συγκεκριμένα στις ρίψεις.

Η πρώτη χώρα που του... χτύπησε την πόρτα προκειμένουνα συμμετάσχει με 
τα χρώματά της σε διεθνείς αγώνες ήταν η Πορτογαλία. Η χώρα του πατέρα του.
Ο ίδιος, πριν από το ατύχημα είχε έρθει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην
Σαντορίνη. Είχε μαγευτεί.
Είχε παραδοθεί στις ομορφιές της χώρας μας και ήθελενα μείνει στην Ελλάδα. 
Και τα κατάφερε.
-
«Αυτό το μετάλλιο είναι δικό μου. Θα το κρατήσω για μένα.
Το πρώτο μετάλλιο στο Πεκίνο, το έδωσα στους ανθρώπους που μου στάθηκαν
αμέσως μετά από το ατύχημα.
Ήθελα να τους πω ευχαριστώ και το έκανα δίνοντάς τους αυτό το μετάλλιο.
Στην Ντόχα, το μετάλλιο το έδωσα στον προπονητή μου, ο οποίος είναι δίπλα μου
σε όλα τα καλά και τα άσχημα που έχει η προπόνηση και η πορεία προς τη διάκριση.
Ήρθε η ώρα να κρατήσω αυτό το μετάλλιο.
Το επόμενο όλο και κάπου θα το δώσω.
Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που με έχουν βοηθήσει να γίνω αυτό που είμαι σήμερα.
Να γίνω χρυσός Παραολυμπιονίκης».

Η καρδιά του Σεζόν Φερνάντες χτυπάει ελληνικά.
Παλεύω στην Ελλάδα, αγαπάω την Ελλάδα.
Είμαι σίγουρος ότι εάν είχα πάρει μετάλλιο για άλλη χώρα,
δεν θα το είχα ευχαριστηθεί τόσο πολύ.
Οι Έλληνες ήταν και παραμένουν φιλόξενοι παρά τηνοικονομική κρίση. 
Μπορεί να έχουν κλειστεί λίγο στον εαυτό τους, όμως είναι πάντα έτοιμοι για να 
σε βάλουνστο σπίτι τους.
Αυτό με κέρδισε στην Ελλάδα πριν από πολλά χρόνια καιφυσικά σε καμία 
περίπτωση δεν μετανιώνω το γεγονόςότι έμεινα εδώ.
Δύσκολα μπορείς να βρεις στο εξωτερικό, φιλοξενία
και αγάπη όπως αυτήν που σου προσφέρουν οι Έλληνες».