...ομιλίες του Ξ.Ζολώτα στα Aγγλικά...μόνο με..ελληνικές λέξεις! ΚΑΙ...ο Ν.Καργάκος... γιά τον Ζολώτα

 Οι λόγοι εκφωνήθηκαν στο πλαίσιο των ετήσιων συναντήσεων 
της Παγκόσμιας Τράπεζας.Χρειάζεται και ένα δυνατό κίνητρο, ένας λόγος. 
Ποιος ήταν αυτός; 
Σύμφωνα με τον Ν. Σαραντάκο, δεν ήταν κάποια ιδεολογική εμμονή 
εθνικο-πατριωτικού χαρακτήρα στην ελληνική γλώσσα.
Η πρώτη ομιλία έγινε το 1957 και προκάλεσε τόσο ενθουσιασμό που μετά από 
απαίτηση του επικεφαλής της διεθνούς Τράπεζας, επαναλήφθηκε παρόμοια ομιλία 
το 1959. Ο Ξενοφών Ζολώτας ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.

Εκφωνήθηκε στο κλείσιμο της 12^ης ετήσιας συνεδρίασης της Παγκόσμιας Τράπεζας, 

τον Οκτώβριο του 1957 στη Νέα Υόρκη, όπου ο Ξ. Ζολώτας παραβρέθηκε ως 
Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος. 
Ο Ξενοφών Ζολώτας ξεκίνησε την ομιλία του στα αγγλικά, 

και τη συνέχισε επίσης στα «αγγλικά» αλλά με αποκλειστικά ελληνογενείς λέξεις, 

αν εξαιρέσουμε κάποιες λίγες αναπόφευκτες αγγλικές, δηλαδή άρθρα, προθέσεις, 

συνδέσμους και βοηθητικά ρήματα.

 ...αφού ενημέρωσε λοιπόν το κοινό για το εγχείρημα του, προκείμενου να τραβήξει 

την προσοχή τους,είπε:

«Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic 
Thesaurus and the Oecumenical Trapeza for the orthodoxy of 
their axioms methods and policies, although there 
is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. 
With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of 
our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas 
and dogmas are analyzed and synthesized. 
Our critical problems such as the numismatic plethora generate 
some agony and melancholy. 
This phenomenon is charateristic of our epoch. 
But, to my thesis we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. 
In parallel a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. 
I apologize for my eccentric monologue. 
I emphasize my eucharistia to your Kyrie to the eugenic and 
generous American Ethnos and to the organizers and protagonists 
of this Ampitctyony and the gastronomic symposia». 
Αν και μίλησε στα «ελληνικά» τον αντελήφθησαν οι πάντες,ίσως επειδή και το 
ακροατήριο είχε υψηλή γνώση της αγγλικής και πολλοί είχαν διδαχθεί αρχαία 
στο σχολείο τους. 
Το τέλος της ομιλίας προκάλεσε παρατεταμένο χειροκρότημα και ανυπόκριτο 
θαυμασμό, ενώ πολλές εφημερίδες των ΗΠΑ, του αφιέρωσαν τίτλους 
στην πρώτη σελίδα.

Το κείμενο της δεύτερης ομιλίας η οποία είναι εκτενέστερη 
και χρησιμοποιεί λιγάκι περισσότερες αγγλικές λέξεις[1]:
Kyrie, It is Zeus” anathema on our epoch for the dynamism of 
our economies and the heresy of our economic methods and 
policies that we should agonize the Scylla of numismatic 
plethora and the Charybdis of economic anaemia. 
It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather 
cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize 
numismatic plethora, they energize it through their tactics 
and practices. 
Our policies have to be based more on economic and less on 
political criteria. 
Our gnomon has to be a metron between political, strategic 
and philanthropic scopes. 
Political magic has always been anti-economic. 
In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, 
monophonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. 
But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which 
is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should 
not hyper-antagonize economic acme. 
A greater harmonization between the practices of the economic 
and numismatic archons is basic. 
Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and 
more our economic and numismatic policies panethnically. 
These scopes are more practicable now, when the prognostics of 
the political and economic barometer are halcyonic. 
The history of our didymus organizations in this sphere has 
been didactic and their gnostic practices will always be a tonic 
to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. 
The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism 
on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of 
our organs in their zeal to program orthodox economic and 
numismatic policies, although I have some logomachy with them. 
I apologize for having tyrannized you with my Hellenic 
phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan 
metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers.

Με δεδομένο το υψηλό επίπεδο του κοινού στο οποίο απευθυνόταν 
ο Ξενοφών Ζολώτας, το εγχείρημα ήταν εξαιρετικά εύστοχο και αντάξιο 
της διάνοιας για την οποία φημιζόταν ο ίδιος. 
Οι λόγοι του είναι κάθε άλλο παρά κενοί περιεχομένου, ενώ ταυτόχρονα έχουν 
ύφος εύστοχο και πνευματώδες, καθώς θίγει σημαντικά οικονομικά ζητήματα. 
Στην πρώτη ομιλία ζητά διεθνή εναρμόνιση και συνέργειες για την καταπολέμηση 
του πληθωρισμού, ενώ στη δεύτερη περιγράφει γλαφυρά τα προβλήματα 
που αναδύονται από την ταυτόχρονη συνύπαρξη «της Σκύλλας του πληθωρισμού 
και της Χάρυβδης της οικονομικής ύφεσης». 
...στο τέλος της δεύτερης ομιλίας μάλιστα,δεν παραλείπει να μνημονεύσει ακόμη 
και τους στενογράφους που θα βασανίζονταν ατελείωτα να καταγράψουν 
τον λόγο του! Η λέξη «stenographer» εξ άλλου είναι κι αυτή ελληνική! 
-

Όπως βλέπουμε, οι συντριπτικά περισσότερες λέξεις του λόγου είναι ελληνικής προέλευσης. Εντυπωσιαζόμαστε από τον οίστρο ενός δυνατού μυαλού και εκτιμάμε ιδιαίτερα την αγάπη ενός οικονομολόγου για τη γλώσσα, αλλά και το κέφι του· 
ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το όλο εγχείρημα δεν αποτελεί τίποτα 
περισσότερο από ένα διανοητικό παιχνίδι, σχεδιασμένο για να τέρψει την αφρόκρεμα 
των τραπεζιτών και των ισχυρών της παγκόσμιας οικονομίας και να τους θυμίσει 
ότι υπάρχει και η Ελλάδα, έστω και καθημαγμένη από την κατοχή και τον εμφύλιο.

Επειδή όμως πολλοί βλέπουν στους λόγους του Ζολώτα κάποιαν απόδειξη για την υποτιθέμενη υπέρτερη αξία της ελληνικής γλώσσας, ή ακόμη και ημών των ιδίων, 
πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. 
Εννοώ ότι τα κείμενα αυτά, όσο κι αν εντυπωσιάζουν, είναι ελάχιστα κατανοητά από οποιονδήποτε αγγλόφωνο ακροατή δεν γνωρίζει ελληνικά. Όχι μόνο επειδή οι περισσότερες λέξεις που περιέχουν είναι σπανιότατες, αλλά επειδή πολλές από αυτές χρησιμοποιούνται με εντελώς διαφορετική σημασία στο λόγο του Ζολώτα απ' ό,τι στα κανονικά αγγλικά. 
Πολλές λέξεις λείπουν από μεγάλα επίτομα αγγλικά λεξικά, ισοδύναμα πάνω-κάτω 
με το λεξικό Μπαμπινιώτη ή Τριανταφυλλίδη, μερικές μάλιστα λέξεις είναι ολότελα ανύπαρκτες...[...]

**εδώ περισσότερα στοιχεία της ανάλυσης sarantakos.com

Ο καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας έγινε τακτικός καθηγητής πανεπιστημίου σε ηλικία 
μόλις 24 ετών, το 1928, και έμεινε έως το 1968 οπότε και διώχθηκε από τη δικτατορία, αναγορεύτηκε ακαδημαϊκός στα 48 του, διετέλεσε στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επί σειρά ετών και διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά και 
πρωθυπουργός της χώρας την περίοδο της οικουμενικής κυβέρνησης του 1989-1990. Πέθανε πλήρης ημερών το 2004, λίγους μήνες αφότου γιόρτασε τα εκατοστά του 
γενέθλια, και είναι ο εμπνευστής μέτρων που επηρέασαν καθοριστικά την οικονομική πορεία της χώρας, όπως η υποτίμηση κατά 50% της δραχμής το 1953 ή το κόψιμο των τριών μηδενικών από τα χαρτονομίσματα το 1954.

Ωστόσο, κατά πάσα πιθανότητα θα μείνει στην ιστορία για τους δύο λόγους που 
εκφώνησε στη δεκαετία του 1950 και οι οποίοι ήταν γραμμένοι στα αγγλικά αλλά χρησιμοποιούσαν λέξεις ελληνικής προέλευσης

w.sarantakos.com/
w.tilestwra.com/i