Ο Γιοσινόρι Οσούμι κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής 2016
για τις ανακαλύψεις του στους μηχανισμούς της αυτοφαγίας.
Οι έρευνες του Οσούμι για την αυτοφαγία έχουν κρίσιμη σημασία
για να γίνει κατανοητή η ανανέωση των κυττάρων και η απάντηση
του σώματος στην πείνα και τις λοιμώξεις.
Πρόκειται για μια φυσιολογική διαδικασία ανακύκλωσης συστατικών των
κυττάρων που δεν είναι πλέον απαραίτητα ή δεν λειτουργούν σωστά.
Τα κύτταρα έχουν την ικανότητα να απομονώνουν ένας μέρος τους.
Έτσι μπορούν να προσαρμόζονται σε συνθήκες, όπως η έλλειψη οξυγόνου
και θρεπτικών ουσιών, αλλά και καθαρίζουν μικροοργανισμούς ή ουσίες
που έχουν εισχωρήσει σε αυτά.
Τη δεκαετία του 1960 οι επιστήμονες παρατήρησαν πως τα κύτταρα
περιέχουν κάποιες μεμβράνες στις οποίες εμπεριέχεται κάποιο μέρος τους
και το μεταφέρουν στο λυσόσωμα ένα οργανίδιο που συμβάλει στην
καταστροφή του.
Με την διαδικασία της αυτοφαγίας, τα κύτταρα πέπτουν και ανακυκλώνουν
κατεστραμμένα μόρια, περιλαμβανομένων και των πρωτεϊνών, που
προκύπτουν καθώς τα κύτταρα μεγαλώνουν.
Το σύστημα αυτό ανανεώνει σημαντικά τα κύτταρα, ώστε να τα
διατηρεί λειτουργικά. Η αυτοφαγία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις
αναπτυξιακές και αντι- γηραντικές λειτουργικότητες και δράσεις των
ζωικών κυττάρων. Το φαινόμενο της αυτοφαγίας, ο μηχανισμός κυτταρικής αυτοαποδόμησης έχει στόχο την ανακύκλωση περιττών ή ελαττωματικών κυτταροπλασματικών συστατικών.
Η αυτοφαγία,περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1962, όταν οι ερευνητές
παρατήρησαν αύξηση στον αριθμό των λυσοσωμάτων σε ηπατικά κύτταρα
αρουραίου μετά από έγχυση γλυκαγόνης.
παρατήρησαν αύξηση στον αριθμό των λυσοσωμάτων σε ηπατικά κύτταρα
αρουραίου μετά από έγχυση γλυκαγόνης.
Τι την ενεργοποιεί;
Ενεργοποιείται από τη στέρηση θρεπτικών συστατικών.
Όταν η ινσουλίνη μειώνεται, ανεβαίνει η γλυκαγόνη και το αντίστροφο.
Όταν τρώμε, η ινσουλίνη ανεβαίνει και η γλυκαγόνη κατεβαίνει.
Όταν δεν τρώμε (νηστεία), η ινσουλίνη πέφτει και η γλυκαγόνη ανεβαίνει.
Αυτή η αύξηση της γλυκαγόνης διεγείρει τη διαδικασία της αυτοφαγίας.
Η νηστεία (ασιτία), λόγω αύξησης της γλυκαγόνης, δίνει τη μεγαλύτερη
ώθηση διεγείρει τη διαδικασία της αυτοφαγίας.
Η νηστεία (ασιτία), λόγω αύξησης της γλυκαγόνης είναι μια μορφή κυτταρικού
καθαρισμού. Το σώμα αναγνωρίζει παλιό και υποβαθμισμένο κυτταρικό
εξοπλισμό και τον καταστρέφει. Η συσσώρευση όλων αυτών σκουπιδιών
ευθύνεται για τη γήρανση.
Η νηστεία (ασιτία) εκτός από το να ενεργοποιεί την αυτοφαγία διεγείρει
την αυξητική ορμόνη, η οποία έχει αντιγηραντική δράση.
Επομένως, η ασιτία μπορεί να αντιστρέψει τη διαδικασία της γήρανσης,
απαλλάσσοντας το σώμα μας από παλιά κυτταρικά σκουπίδια και
αντικαθιστώντας τα με νέα τμήματα!
Ενεργοποιείται από τη στέρηση θρεπτικών συστατικών.
Όταν η ινσουλίνη μειώνεται, ανεβαίνει η γλυκαγόνη και το αντίστροφο.
Όταν τρώμε, η ινσουλίνη ανεβαίνει και η γλυκαγόνη κατεβαίνει.
Όταν δεν τρώμε (νηστεία), η ινσουλίνη πέφτει και η γλυκαγόνη ανεβαίνει.
Αυτή η αύξηση της γλυκαγόνης διεγείρει τη διαδικασία της αυτοφαγίας.
Η νηστεία (ασιτία), λόγω αύξησης της γλυκαγόνης, δίνει τη μεγαλύτερη
ώθηση διεγείρει τη διαδικασία της αυτοφαγίας.
Η νηστεία (ασιτία), λόγω αύξησης της γλυκαγόνης είναι μια μορφή κυτταρικού
καθαρισμού. Το σώμα αναγνωρίζει παλιό και υποβαθμισμένο κυτταρικό
εξοπλισμό και τον καταστρέφει. Η συσσώρευση όλων αυτών σκουπιδιών
ευθύνεται για τη γήρανση.
Η νηστεία (ασιτία) εκτός από το να ενεργοποιεί την αυτοφαγία διεγείρει
την αυξητική ορμόνη, η οποία έχει αντιγηραντική δράση.
Επομένως, η ασιτία μπορεί να αντιστρέψει τη διαδικασία της γήρανσης,
απαλλάσσοντας το σώμα μας από παλιά κυτταρικά σκουπίδια και
αντικαθιστώντας τα με νέα τμήματα!
Μια άκρως ελεγχόμενη διαδικασία
Η αυτοφαγία είναι μια πολύ καλά ρυθμισμένη διαδικασία. Αν γινόταν ανεξέλεγκτα
θα ήταν καταστροφική...«συσσώρευση παλαιών άχρηστων πρωτεϊνών
παρατηρούνται στη νόσο Αλτσχάιμερ και τον καρκίνο.
Η νόσος του Alzheimer περιλαμβάνει τη συσσώρευση ελαττωματικών πρωτεϊνών
- που «κολλάνε» κάποια συστήματα στον εγκέφαλο».
Η αυτοφαγία είναι μια πολύ καλά ρυθμισμένη διαδικασία. Αν γινόταν ανεξέλεγκτα
θα ήταν καταστροφική...«συσσώρευση παλαιών άχρηστων πρωτεϊνών
παρατηρούνται στη νόσο Αλτσχάιμερ και τον καρκίνο.
Η νόσος του Alzheimer περιλαμβάνει τη συσσώρευση ελαττωματικών πρωτεϊνών
- που «κολλάνε» κάποια συστήματα στον εγκέφαλο».
Τι σταματά την αυτοφαγία;
«Η τροφή και ιδιαίτερα οι υδατάνθρακες, αλλά και οι υπερβολικές πρωτεΐνες,
επειδή αυξάνει η ινσουλίνη και μειώνεται η γλυκαγόνη απενεργοποιώντας
τη διαδικασία αυτο-καθαρισμού.
Ακόμη και μια μικρή ποσότητα λευκίνης (αμινοξύ) μπορεί να σταματήσει
την αυτοφαγία. Η αυτοφαγία απαιτεί ασιτία και όχι απλά περιορισμό θερμίδων.
Και η υπερβολική αυτοφαγία ή καθόλου οδηγεί σε γήρανση και ασθένειες.
Η ισορροπία είναι απαραίτητη»
...οι μεταλλάξεις στα γονίδια που ευθύνονται για την αυτοφαγία μπορούν να
πυροδοτήσουν την εμφάνιση γενετικών νοσημάτων.
Ηδη εκπονούνται έρευνες για την παρασκευή σκευασμάτων που θα στοχεύουν
στους μηχανισμούς της αυτοφαγίας στα διάφορα νοσήματα.
Η έννοια της αυτοφαγίας εμφανίστηκε, για πρώτη φορά, κατά τη δεκαετία
του 1960, οπότε οι ερευνητές παρατήρησαν ότι το κύτταρο μπορούσε να
καταστρέψει το περιεχόμενό του περικλείοντάς το σε μεμβράνες που
μεταφέρονταν σε ένα τμήμα ανακύκλωσης, το λυσόσωμα, για διάλυση.
Ο ίδιος ο Οσούμι, μιλώντας στο ιαπωνικό δίκτυο NHK, τόνισε ότι νιώθει
μεγάλη τιμή που του απονεμήθηκε το Νομπέλ Ιατρικής και τόνισε ότι επέλεξε
να κάνει κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους επιστήμονες και για αυτό
εστίασε σε αυτόν τον τομέα την έρευνά του.
«Η τροφή και ιδιαίτερα οι υδατάνθρακες, αλλά και οι υπερβολικές πρωτεΐνες,
επειδή αυξάνει η ινσουλίνη και μειώνεται η γλυκαγόνη απενεργοποιώντας
τη διαδικασία αυτο-καθαρισμού.
Ακόμη και μια μικρή ποσότητα λευκίνης (αμινοξύ) μπορεί να σταματήσει
την αυτοφαγία. Η αυτοφαγία απαιτεί ασιτία και όχι απλά περιορισμό θερμίδων.
Και η υπερβολική αυτοφαγία ή καθόλου οδηγεί σε γήρανση και ασθένειες.
Η ισορροπία είναι απαραίτητη»
...οι μεταλλάξεις στα γονίδια που ευθύνονται για την αυτοφαγία μπορούν να
πυροδοτήσουν την εμφάνιση γενετικών νοσημάτων.
Ηδη εκπονούνται έρευνες για την παρασκευή σκευασμάτων που θα στοχεύουν
στους μηχανισμούς της αυτοφαγίας στα διάφορα νοσήματα.
Η έννοια της αυτοφαγίας εμφανίστηκε, για πρώτη φορά, κατά τη δεκαετία
του 1960, οπότε οι ερευνητές παρατήρησαν ότι το κύτταρο μπορούσε να
καταστρέψει το περιεχόμενό του περικλείοντάς το σε μεμβράνες που
μεταφέρονταν σε ένα τμήμα ανακύκλωσης, το λυσόσωμα, για διάλυση.
Ο ίδιος ο Οσούμι, μιλώντας στο ιαπωνικό δίκτυο NHK, τόνισε ότι νιώθει
μεγάλη τιμή που του απονεμήθηκε το Νομπέλ Ιατρικής και τόνισε ότι επέλεξε
να κάνει κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους επιστήμονες και για αυτό
εστίασε σε αυτόν τον τομέα την έρευνά του.
Οι δυσκολίες στη μελέτη του φαινομένου σήμαιναν ότι ελάχιστα ήταν γνωστά
για αυτό μέχρι που, με μία σειρά πειραμάτων στις αρχές του 1990,
ο Γιοσινόρι Οσούμι, χρησιμοποιώντας μαγιά, κατάφερε να εντοπίσει τα γονίδια
που ευθύνονται για την αυτοφαγία.
Στη συνέχεια μπόρεσε να αποκρυπτογραφήσει τους
μηχανισμούς της αυτοφαγίας στη μαγιά, ενώ τελικά έδειξε ότι ανάλογοι
μηχανισμοί υπάρχουν και στα ανθρώπινα κύτταρα.
Ωστόσο, όταν ξεκίνησε την επιστημονική του σταδιοδρομία, η αυτοφαγία δεν ήταν
ένας δημοφιλής ερευνητικός τομέας.
«Δεν είμαι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός και έτσι πάντα αναζητώ κάτι νέο να μελετήσω,
ακόμη και αν δεν είναι τόσο δημοφιλές», είχε δηλώσει ο νομπελίστας πλέον
επιστήμονας σε συνέντευξή του το 2012.
«Αν ξεκινάς από μια βασική παρατήρηση, τότε έχεις να κάνεις πολλά πράγματα».
Ανοιξε ένα «παράθυρο»
Ο καθηγητής Ντέιβιντ Ρούμπινσταϊν, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου
Ιατρικής Ερευνας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, επισημαίνει ότι, επειδή η
αυτοφαγία είναι μηχανισμός που υπάρχει σε όλα τα είδη, από τη μαγιά μέχρι
τον άνθρωπο, οι παρατηρήσεις του Οσούμι άνοιξαν διάπλατα ένα παράθυρο
από το οποίο μπορούμε να παρακολουθήσουμε τους βασικούς μηχανισμούς
που διέπουν τις διάφορες ασθένειες, από τον καρκίνο μέχρι
το Πάρκινσον και άλλα.
Η Τζοβάνα Μαλούτσι, καθηγήτρια Κλινικής Νευρολογίας του Πανεπιστημίου
του Κέμπριτζ, επισήμανε ότι οι ανακαλύψεις του Γιοσινόρι Οσούμι ανοίγουν
τον δρόμο για την ανακάλυψη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων για ευρύτατο
φάσμα ασθενειών, από τον καρκίνο μέχρι τις νευροεκφυλιστικές νόσους.
Πριν από ένα χρόνο, το βραβείο Νομπέλ Ιατρικής και Φυσιολογίας είχε
απονεμηθεί σε τρεις επιστήμονες για τις ανακαλύψεις τους με τις οποίες
βοήθησαν τους ιατρούς να καταπολεμήσουν την ελονοσία, καθώς
και άλλες παρασιτικές λοιμώξεις.
για αυτό μέχρι που, με μία σειρά πειραμάτων στις αρχές του 1990,
ο Γιοσινόρι Οσούμι, χρησιμοποιώντας μαγιά, κατάφερε να εντοπίσει τα γονίδια
που ευθύνονται για την αυτοφαγία.
Στη συνέχεια μπόρεσε να αποκρυπτογραφήσει τους
μηχανισμούς της αυτοφαγίας στη μαγιά, ενώ τελικά έδειξε ότι ανάλογοι
μηχανισμοί υπάρχουν και στα ανθρώπινα κύτταρα.
Ωστόσο, όταν ξεκίνησε την επιστημονική του σταδιοδρομία, η αυτοφαγία δεν ήταν
ένας δημοφιλής ερευνητικός τομέας.
«Δεν είμαι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός και έτσι πάντα αναζητώ κάτι νέο να μελετήσω,
ακόμη και αν δεν είναι τόσο δημοφιλές», είχε δηλώσει ο νομπελίστας πλέον
επιστήμονας σε συνέντευξή του το 2012.
«Αν ξεκινάς από μια βασική παρατήρηση, τότε έχεις να κάνεις πολλά πράγματα».
Ανοιξε ένα «παράθυρο»
Ο καθηγητής Ντέιβιντ Ρούμπινσταϊν, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου
Ιατρικής Ερευνας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, επισημαίνει ότι, επειδή η
αυτοφαγία είναι μηχανισμός που υπάρχει σε όλα τα είδη, από τη μαγιά μέχρι
τον άνθρωπο, οι παρατηρήσεις του Οσούμι άνοιξαν διάπλατα ένα παράθυρο
από το οποίο μπορούμε να παρακολουθήσουμε τους βασικούς μηχανισμούς
που διέπουν τις διάφορες ασθένειες, από τον καρκίνο μέχρι
το Πάρκινσον και άλλα.
Η Τζοβάνα Μαλούτσι, καθηγήτρια Κλινικής Νευρολογίας του Πανεπιστημίου
του Κέμπριτζ, επισήμανε ότι οι ανακαλύψεις του Γιοσινόρι Οσούμι ανοίγουν
τον δρόμο για την ανακάλυψη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων για ευρύτατο
φάσμα ασθενειών, από τον καρκίνο μέχρι τις νευροεκφυλιστικές νόσους.
Πριν από ένα χρόνο, το βραβείο Νομπέλ Ιατρικής και Φυσιολογίας είχε
απονεμηθεί σε τρεις επιστήμονες για τις ανακαλύψεις τους με τις οποίες
βοήθησαν τους ιατρούς να καταπολεμήσουν την ελονοσία, καθώς
και άλλες παρασιτικές λοιμώξεις.
*με πληροφορίες από
http://www.kathimerini.gr/877
http://www.iatropedia.gr/diatrofi
http://www.pronews.gr/port
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου