...τίποτα δεν γαληνεύει την ψυχή μου, όσο η συγχώρεση.
Ανταριάζομαι από μόνη μου. Μέσα μου τρέχουν ανείπωτες ιστορίες.
Τσαλακώνω την ύπαρξή μου χωρίς να χρειάζεται
να με βοηθήσει κανείς σ αυτό.
Είναι βαρύ λοιπόν να αφήνω εξωτερικούς παράγοντες να με σακατεύουν.
Τρελαίνομαι, κοπανιέμαι, ωρύομαι, μα στο τέλος συγχωρώ.
Δεν το κάνω για τους άλλους. Το κάνω για μένα.
...μου γουστάρει καλύτερα, να ζω με γνώμονα το καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου