...με μικρό θ, όχι με κεφαλαίο.

Άλλο Έλληνας και άλλο αυτός που μιλά ή γράφει την Ελληνική γλώσσα.
Άλλο Έλληνας και άλλο αυτός που γεννήθηκε ή ζει στην Ελλάδα.
Ο Έλληνας είναι θεός, όπως λέμε Ιησούς ή Αλλάχ.
 Μόνο που αυτός ο θεός δεν χρειάζεται θρησκεία για να υπάρχει. Χρειάζεται μόνο τον Λόγο. Δηλαδή την Λογική. 
Αυτό σημαίνει "εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον θεόν και 
θεός ην ο Λόγος". Με μικρό θ, όχι με κεφαλαίο. 
Οι Έλληνες δεν είναι δημιούργημα του Γιαχβέ, ούτε απόγονοι του πήλινου 
Αδάμ και της πήλινης Εύας, είναι δημιουργήματα του Τιτάνα Προμηθέα, 
απόγονοι του πύρινου Δευκαλίωνα και της πύρινης Πύρρας. Είναι δηλαδή πρωτοξάδερφα των Ολυμπίων θεών.
Οι Έλληνες διαδέχτηκαν τους Ολύμπιους θεούς στη γη, όταν εκείνοι έφυγαν.
Ο Έλληνας δεν είναι ένας, αλλά πολλοί. Όμως οι Έλληνες δεν είναι ούτε πολλοί, ούτε λίγοι. Είναι όσοι χρειάζονται για να εκπολιτίσουν την οικουμένη.
Ο Έλληνας δεν είναι φυλή. Είναι μια τάξη ιερέων του Λόγου.
Οι Έλληνες είναι άοπλοι. Και ανοχύρωτοι. Μοναδικό τους όπλο στη γη έχουν την Ελληνική γλώσσα. Αυτή είναι που σώζει τον Ελληνισμό και τον διατηρεί ακέραιο στους αιώνες. Κανείς άλλος.
Η γλώσσα επικαλείται την Ελεύθερη Βούληση του ατόμου και όχι της μάζας για να υπάρξει ο Άνθρωπος. Γι' αυτό και ο Έλληνας δεν χρειάζεται θρησκεία. Η λέξη “Άνθρωπος” είναι ταυτόσημη έννοια μ' εκείνη της λέξης “Έλληνας”. Και “άνδρας” στην Ελληνική γλώσσα δεν σημαίνει το αρσενικό, αλλά ο “α – νηρ”, δηλαδή ο “μη νέος”, δηλαδή ο αρχαίος, δηλαδή ο πανάρχαιος, δηλαδή ο πρώτος Άνθρωπος, αυτός που υπάρχει πριν από την ίδια τη γη. Όταν ο Δημοσθένης έλεγε “άνδρες Αθηναίοι”, δεν απευθυνόταν μόνο στους Αθηναίους, περιφρονώντας τις Αθηναίες, όπως νομίζουν οι αδαείς. Ο Δημοσθένης εννοούσε: “Εσείς που είστε αρχαίοι, πανάρχαιοι, άρα γνωρίζετε τι σας λέω”... Απευθυνόταν επομένως και στα θηλυκά και στους άρρενες, ισότιμα.
Λοιπόν, Έλληνας δεν είναι αυτός που γράφει στην αστυνομική του ταυτότητα “Έλληνας”, ούτε αυτός που πολιτογραφείται (νόμιμα ή παράνομα, ηθικά ή ανήθικα) ως πολίτης αυτής της χώρας. Δεν είναι καν αυτός που “μετέχει της ημετέρας παιδείας”. Ποιο "ημετέρα παιδεία"; Το κοκορέτσι;
Έλληνας είναι ο φωτισμένος, σε όποιος κράτος και αν κατοικεί, όποιο χρώμα κι αν έχει το δέρμα του.
Η πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της χώρας (αιματολογικά) είναι απόγονοι όλων εκείνων των βαρβάρων που εργάστηκαν επί αιώνες ως μισθοφόροι των αυτοκρατόρων της Κωνσταντινούπολης, γι' αυτό έχουν έμβλημά τους την Αγιασοφιά. Είναι αυτοί που σφαγίασαν όσους κατοίκους αυτού του τόπου είχαν Ελληνική συνείδηση, είναι αυτοί που στο όνομα του Χριστού δήμευσαν τις περιουσίες των αυτοχθόνων, δημιουργώντας έτσι τις αμύθητες περιουσίες των μοναστηριών.
Όσοι κάτοικοι αυτής της χώρας ή όσοι κατάγονται από αυτήν ζώντας στο εξωτερικό, έχουν έμβλημά τους την Αγιασοφιά, είναι Ρωμιοί, δεν είναι Έλληνες.
Οι άνθρωποι που έχουν Ελληνική συνείδηση, έχουν έμβλημά τους τον Παρθενώνα.
Οι πολίτες αυτού του κράτους δεν είναι Έλληνες. Θα ήταν καλό η κοινή ζωή μας να διέπεται από την Ελληνική φιλοσοφία και πρακτική, αλλά δεν συμβαίνει.
Ελλάδα δεν είναι αυτή που έχουν στο μυαλό τους οι αριστεροί, ούτε αυτή που έχουν στο μυαλό τους οι δεξιοί. Ελλάδα είναι μονάχα ο ιερός τόπος που είχαν την έδρα τους οι Έλληνες πριν τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα και κατοικούσαν την Αιγηίδα με σκοπό να εξανθρωπίσουν τα γήινα όντα, να τα υψώσουν, να τα κάμουν θεούς όπως ήταν αυτοί.
Και η αρχαία Ελλάδα (αυτή που εννοεί ο πολύς κόσμος) δεν διέφερε σε τίποτε από την σημερινή, αφού οι “αρχαίοι ημών πρόγονοι” δεν ήταν Έλληνες, δεν ήταν δηλαδή φωτισμένοι, αλλά Ίωνες, Αχαιοί, Αιολείς, Αιτωλοί, Μακεδόνες, Ιλλυριοί, Λακεδαίμονες... Γύρω στους λίγους φωτισμένους και τους μύστες που ζούσαν μέσα στο πλήθος των αφώτιστων, ζούσε πολλή σκαρτούρα, όπως και σήμερα, όμως εκείνοι - λάτρεις του Ελληνικού πνεύματος - δε νοιάζονταν για κρατικές εξουσίες, γι' αυτό και δεν έφυγαν ποτέ από την έννοια της πόλης - κράτος, δεν έφυγαν ποτέ από την έννοια του Δήμου, δηλαδή της Δημοκρατίας.
Ο Αλέξανδρος που επιχείρησε ν' αλλάξει αυτήν την πολιτική συνθήκη, το μόνο που κατάφερε, ήταν να εδραιώσει στον κόσμο την Ελληνική γλώσσα και το Ελληνικό πνεύμα, τίποτε άλλο. Γιατί αυτή είναι η ουσία του Ελληνισμού: 
Η γλώσσα. Αυτό λοιπόν είναι το νόημα: Το Ελληνικό πνεύμα.
Όσον αφορά για το κράτος που ζούμε εμείς, δεν έχουμε παρά να παρακολουθούμε τον κόσμο πώς εξελίσσεται και - κατ' αυτά - να είμαστε κοσμοπολίτες. Αν θέλουμε να χτίσουμε ένα καλό και σύγχρονο κράτος, μπορούμε, αλλά πρέπει πρωτίστως να σεβαστούμε την παρακαταθήκη των Ελλήνων, των οποίων - λόγω της γλώσσας - είμαστε, ας πούμε, θεματοφύλακες.
Οι πολίτες αυτής της χώρας είναι όλοι σεβαστοί, ακόμα κι αν πολιτογραφήθηκαν παράνομα ή ανήθικα, εκτός από όποιους (αυτόχθονες ή μη) που με τα λόγια ή τις πράξεις τους οδηγούν τη χώρα σε χρεοκοπία ή διαμελισμό, αλλά και τους άλλους που επιβάλλουν το δικό τους δόγμα στο Σύνταγμα, είτε αυτοί λέγονται χριστιανοί σήμερα και ισλαμιστές αύριο.
Κι επειδή έχουν πιάσει όλα τα πόστα οι μετριότητες και οι άχρηστοι, ας ξεκινήσουμε από το άλφα. Από την παρέα των δύο ατόμων που αυξάνει και μεγαλώνει χωρίς να το βλέπεις, όπως μεγαλώνει το δέντρο. Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι - για την αρχή τουλάχιστον - δεν έχουμε άλλα εργαλεία να χρησιμοποιήσουμε στην πορεία προς τα εμπρός, εκτός από τα δικά τους. Ας είμαστε αστροπελέκια στους ψεύτες, ανεκτικοί όμως στους λιγότερο ψεύτες. Για αρχή, θα είναι καλά...

Παντελής Φλωρόπουλος