.... είναι να πλατσουρίζουμε στα δάκρυά μας και στις πανέμορφες παραλίες μας....

Ο εχθρός, πραγματικός, εικονικός ή φανταστικός είναι πάντοτε εμπρός.
Ποτέ μέσα μας ή πίσω μας.
Έτσι όμως χάνονται οι....
μάχες, χάνονται οι πόλεμοι.
Όταν δεν έχει αποσαφηνιστεί, ποιός είναι ο εχθρός, που είναι ο εχθρός, 
ποια τα χαρακτηριστικά του.
Οι πόλεμοι χάνονται όταν μάχεσαι, ακόμα και τον σωστό εχθρό, 
σε λάθος τόπο με λάθος μέσα και λάθος όπλα.

Δίπλα μας, πολύ δίπλα μας, μαίνονται πόλεμοι με πραγματικές σφαγές 
και εγκλήματα πολέμου.
Η Ευρώπη πολιτικά ανύπαρκτη και ουραγός στις εξελίξεις, η Ελλάδα 
ουραγός του ουραγού, 
οι Έλληνες δε, με μια αντιφατική συμπεριφορά, άλλοτε με υπερβολική ευαισθησία, 
που πηγάζει από συναίσθημα και εξατμίζεται σχετικά γρήγορα, 
άλλοτε με υπερβολική αναισθησία, που πηγάζει από μικροαστικό υπερκαταναλωτισμό 
και δηλητηριάζει το εθνικό κορμό, άλλοτε δε, από υπερβολικό ατομοκεντρισμό....

Το ανησυχητικό είναι ότι κοιτάμε την εποχή με λάθος βλέμμα.
Το λάθος βλέμμα είναι χτισμένο σε λάθος νοοτροπία.
Ως λαός μας διέπει ακόμα η νοοτροπία που έφερε τα πράγματα εδώ, 
τουλάχιστον σε Ελληνικό επίπεδο.
Σήμερα, μετά από πέντε χρόνια σοβούσας οικονομικής κρίσης, δεν γνωρίζουμε 
ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός, που και πώς να τον πολεμήσουμε.

Το μόνο που κάνουμε, ως λαός, 
είναι να πλατσουρίζουμε στα δάκρυά μας και... 
στις πανέμορφες παραλίες μας.
Οι Ευρωπαίοι να τις ζηλεύουν κρυφά και να τις απαιτούν φανερά.

Η Ιστορία μας μπορεί να γράφηκε σε τρεις παραλίες μας 
Θερμοπύλες, Μαραθώνας, Σαλαμίνα...
Μα οι παραλίες από μόνες τους δεν δίνουν έπη, δόξα και νίκες.
Και η νοοτροπία μας σήμερα είναι να 'μαστε ο καθένας μόνος του.
Στον μικρόκοσμό του.
Προσωπικά, κοινωνικά, πολιτικά.
*ChL