....καμιά φορά, το ξωτικό που φωλιάζει μέσα μας ωρύεται κλειδωμένο
στα....
κάγκελα του καθωσπρεπισμού και της υποκρισίας!
«Δε θα συνηθίσω ποτέ τον κόσμο αυτό» λέει μια φωνή μέσα μου.
Δε μιλώ εγώ.
Η άλλη Εύη, η αλλοπαρμένη, που φωλιάζει χρόνια στα σωθικά μου
και με τυραννά με τις αντιρρήσεις της μιλάει.
Όσο για την Εύη την απ’ έξω μου, τη σεμνή, την υποταγμένη,
τηρεί σιγήν ιχθύος όπως πάντα.
Την έχω δασκαλέψει καλά κι έχει μάθει το μάθημά της νεράκι.
Είναι η συνείδησή μου, που έχει βαλθεί να με μεταλλάξει
κατ’ εικόνα και ομοίωσή της."
"ΤΙ ΓΥΡΕΥΩ ΕΓΩ ΕΔΩ"
*ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ.
ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΑΣ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου