Σελίδες

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Γιάννης Μπεχράκης ο Έλληνας Φωτορεπόρτερ...


Ο Γιάννης Μπεχράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. 
Σπούδασε φωτογραφία στον ΑΚΤΟ και  πήρε  Bachelor of Arts 
στο Middlesex University του Λονδίνου. 
Στα τέλη του 1987 άρχισε συνεργασία με το πρακτορείο REUTERS.

 Σήμερα κατέχει μια θέση chief photographer στο μεγαλύτερο ειδησεογραφικό πρακτορείο 
του κόσμου.
Κάλυψε μεγάλα γεγονότα στην Ευρώπη, Αφρική, Μέση Ανατολή και Ασία, όπως τους πολέμους 
και εμφύλιες συρράξεις στην Κροατία, Βοσνία, Κόσσοβο, Τσετσενία, τον πόλεμο στον Κόλπο, 
στη Σομαλία, τη Σιέρα Λεόνε, το Αφγανιστάν και το Κουρδιστάν, τις αλλαγές στην Ανατολική Ευρώπη, τις ταραχές στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη, την κηδεία του Αγιατολαχ Χομεϊνί στο Ιράν, μεγάλα πολιτικά γεγονότα στη Δυτική Ευρώπη, τους καταστροφικούς σεισμούς στην Τουρκία 
και το Ιράν, έκανε αποστολές στη Βόρεια Αφρική και Εγγύς Ανατολή.
Ο Μπεχράκης κάλυψε επίσης τους τρεις τελευταίους Ολυμπιακούς αγώνες το παγκόσμιο 
κύπελλο ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ και πλήθος μεγάλων αθλητικών γεγονότων.
Το 2000 σε μια αποστολή στην Σιέρρα Λεόνε τραυματίστηκε σοβαρά, κατάφερε όμως 
να ξεφύγει από τους αντάρτες, ενώ στην ίδια ενέδρα έχασαν τη ζωή τους δέκα στρατιώτες 
που συνόδευαν την ομάδα των δημοσιογράφων, ο Αμερικάνος ρεπόρτερ Kurt Schork 
και ο Ισπανός καμεραμάν Moreno de Mora του Associated Press.
Η δουλειά του Γιάννη Μπεχράκη έχει δημοσιευτεί στα μεγαλύτερα περιοδικά και εφημερίδες 
του παγκόσμιου τύπου όπως οι New York Times, Washington Post, London Times, 
Guardian, Newsweek, Time Magazine κλπ.
Ανάμεσα στις δεκάδες βραβεύσεις του Έλληνα φωτογράφου συγκαταλέγονται το αμερικανικό βραβείο Overseas Press Club στη Νέα Υόρκη για το καλύτερο ξένο ρεπορτάζ στις ΗΠΑ το 1999, 
το πρώτο βραβείο στη κατηγορία «Ειδήσεις» στον παγκόσμιο φωτογραφικό διαγωνισμό 
World Press Photo στο Άμστερνταμ το 2000, και το βραβείο για τον καλύτερο Ευρωπαίο φωτορεπόρτερ της χρονιάς της Fuji στο Λονδίνο και την Βαρκελώνη το 1998 
και το 2002 αντίστοιχα.
Στην Ελλάδα, ο Μπεχράκης έχει αναγορευτεί πέντε φορές φωτορεπόρτερ της χρονιάς 
από την Fuji, ενώ του έχει απονεμηθεί και το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση 
από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2000. 
omg-responsive

Focus στον Γιάννη Μπεχράκη

" Η φωτογραφία μου δεν είναι τέχνη, είναι η ωμή αλήθεια. 
Θέλω να δείξω τον άνθρωπο στα καλύτερα του αλλά και 
στα χειρότερά του" Γιάννης Μπεχράκης - Συνέντευξη: Δώρα Λαβαζού
Αποτελείς έναν ζωντανό μύθο για τους Έλληνες, και ιδιαιτέρως για νέους φωτογράφους. 
Για σένα υπήρξε ή υπάρχει κάποιος φωτογράφος που σε ενέπνευσε ή εμπνέει και με ποιον τρόπο;
Aπό φωτογράφους με έχουν  εμπνεύσει ο Robert Capa και ο James Nachtwey, για τη ματιά, 
την αφοσίωση, το κουράγιο και τον ανθρωπισμό τους. 
Ο James είναι καλός φίλος και θαυμάσιος άνθρωπος. 
Τον Capa τον βλέπω καθημερινά  σε μια μεγάλη αφίσα που έχω στο σπίτι μου.
Η χώρα μας, αυτή τη στιγμή, αποτελεί ένα πέρασμα αμέτρητων απελπισμένων μεταναστών 
και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των διεθνών μέσων ενημέρωσης. 
Εσύ ακολουθείς βήμα προς βήμα όλη αυτή τη πορεία τους και μας δίνεις εικόνες σκληρές, 
συγκλονιστικές. Θεωρείς πως η φωτογραφία ως ντοκουμέντο πια, μπορεί να αποτελέσει 
ένα μοχλό πίεσης προς πάσα κατεύθυνση ώστε να υπάρξει κάποια λύση που να βασίζεται 
στο ευρωπαϊκό δικαίωμα στο άσυλο; 
Φωτογραφίζω το θέμα «πρόσφυγες» πάνω από 25 χρόνια. Στην Ευρώπη, Ασία και Αφρική. 
Δυστυχώς βλέπω τις ίδιες εικόνες να επαναλαμβάνονται και βλέπω ότι οι ανά το κόσμο  
«δυνατοί» δεν έχουν μάθει από τα λάθη του παρελθόντος. 
Πρόσφατα ένα τεράστιο κύμα προσφύγων χτύπησε τη πόρτα της Ελλάδας. 
Για μένα που έχω προσφυγικό αίμα από τη γιαγιά και παππού μου, που ήρθαν από Σμύρνη 
το 1922, ήταν πολύ σημαντικό να καλύψω διεξοδικά το θέμα. 
Πιστεύω ακράδαντα, και το έχω δει και τώρα και παλιότερα, ότι τόσο οι φωτογραφίες μου 
όσο και των συναδέλφων μου είναι ένας πολύ δυνατός μοχλός πίεσης προς τους αρμοδίους 
αλλά και ένα δυνατό μήνυμα προς όλους μας. Με τις φωτογραφίες μου πιστεύω ότι κάνω 
τον κόσμο λίγο ή πολύ “συνένοχο” στο δράμα, κανένας δεν μπορεί να πει, “… αχ δεν γνώριζα…”
Θα ήθελα να μου πεις αν υπήρξε κάποια στιγμή στον επαγγελματικό σου βίο 
που θα μείνει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη σου
Όλες εκείνες οι στιγμές που “ασήμαντοι” άνθρωποι γίνονται ήρωες και στέλνουν ένα ηχηρό  
μήνυμα ότι η ανθρωπιά υπάρχει στα πιο απίθανα σημεία γύρω μας.     
Η φωτογραφία μου δεν είναι τέχνη, είναι η ωμή αλήθεια», είχες δηλώσει παλιότερα. 
Αυτό είναι αυτό θέλεις να επικοινωνήσεις στους ανθρώπους με τις εικόνες σου, 
την σκληρή πραγματικότητα στην οποία ζούμε;    
Η φωτογραφία μου δεν είναι τέχνη, είναι η ωμή αλήθεια. 
Θέλω να δείξω τον άνθρωπο στα καλύτερα του αλλά και στα χειρότερά του. 
Τον άνθρωπο και τον απάνθρωπο. Το 95% των φωτογραφιών περιέχουν έναν ή 
περισσότερους ανθρώπους. Θέλω να δείξω πώς ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος μπορεί, 
κάτω από κατάλληλες συνθήκες, να γίνει τέρας ή άγιος, θύμα ή θύτης.
Οι εικόνες σου αγγίζουν τους πολίτες του κόσμου με έναν μοναδικό τρόπο, δεν είναι καθόλου 
τυχαίο το γεγονός των βραβεύσεων και της αναγνώρισης που έχεις από επαγγελματίες 
του χώρου σου και από τα media παγκοσμίως, έχω όμως την αίσθηση ότι κάτι άλλο θέλεις 
να μας πεις, κάτι άλλο θέλεις να μεταδώσεις σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιώντας απλά σαν 
εργαλείο τη φωτογραφική σου μηχανή. Tι είναι αυτό τελικά που θέλεις να πετύχεις; 
'Εχουν υπάρξει στιγμές που έχω αισθανθεί απογοήτευση, αγανάκτηση και βαθιά πικρία, 
κάποιες φορές για μέρες. Αλλά  έχω πίστη σε αυτό που κάνω και δεν το βάζω κάτω. 
Πάντα μέσα στο μίσος και τον πόνο υπάρχει ελπίδα και εμφανίζεται με τον πιο απρόσμενο τρόπο, 
κάτι σαν θαύμα.
Το να είσαι πολεμικός ανταποκριτής, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή σου, μας μεταφέρεις 
με τις εικόνες σου σε ένα κόσμο βίαιο. Πέρα από τις εικόνες όμως είναι εξίσου σημαντικό 
το πως καταφέρνεις να συμβιώνεις με αυτή την πραγματικότητα. 
Yπάρχουν στιγμές που νιώθεις το βάρος όλων αυτών των ανθρώπων νεκρών και τραυματισμένων, 
πονεμένων και αβοήθητων, να σε ξεπερνά; 
Έχω δει τρομερά πράγματα στη ζωή μου, έχω δει τη χειρότερη πλευρά του ανθρώπινου γένους, 
ανείπωτο μίσος και αδικία, που σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν υπάρχει Θεός...και ξαφνικά 
ένα χέρι απλώνεται και σου προσφέρει ένα ποτήρι νερό.
Θα ήθελα να κλείσουμε με ένα αισιόδοξο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις 
στους φωτογράφους-αναγνώστες, του ifocus μέσα από αυτή τη συνέντευξη.
 omg-responsive
Ένας Κούρδος πρόσφυγας από τη συριακή πόλη Αΐναλ-Αράμπ γαντζώνεται πάνω
σε ένα φράχτη που περιβάλλει ένα στρατόπεδο προσφύγων στην τουρκική μεθοριακή
πόλη της Σουρούκ (Suruc), επαρχία της Σανλιούρφα, 3 Νοεμβρίου 2014.
Χιλιάδες Κούρδοι της Συρίας εγκατέλειψαν την περιοχή Αΐναλ-Αράμπ, μετά την κατοχή
από τους μαχητές της ISIS
 omg-responsive
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες επαιτούν τις ειδικές δυνάμειςτης ΠΓΔ Μακεδονίας
να τους επιτρέψουν τη διέλευση με σκοπό να διασχίσουν τα σύνορα από την Ελλάδα
στη FYROM κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, κοντά στο ελληνικό χωριό της Ειδομένης,
10 Σεπτεμβρίου 2015.
Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους έχουν έρθει μαζικά στην Ευρώπη για να διαφύγουν
από τη βία και τις διώξεις που έχουν υποστεί στις πατρίδες τους.
 mg-responsive
Σύροι μαχητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού εκτοξεύουν πυρ με μεταξύ Τουρκίας
και την έχει ένα βαρύ πολυβόλο εναντίον θέσεων του ισλαμικού κράτους από μια θέση
δυτικά της Αΐναλ-Αράμπ κατά την διάρκεια μαχών, στις 4 Νοεμβρίου 2014.
Μια σημαία Σύρων ανταρτών καλύπτει το μπροστινό μέρος του οχήματος.
       img-responsive
Ένας υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών στην Ελλάδα μιλάει στο τηλέφωνο
σε ένα γραφείο, ενώ το ελληνικό κοινοβούλιο αντικατοπτρίζεται στο κτίριο,
Αθήνα 12 Μαρτίου 2015.
Η Ελλάδα έχει υποσχεθεί στους δανειστές της να κάνει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις
στον κρατικό τομέα, να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις στον τομέα της εργασίας,
όπως το άνοιγμα τα κλειστά επαγγέλματα, να καταστήσει την οικονομία της πιο ανταγωνιστική,
τη βελτίωση της φορολογικής διοίκησης και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής
και της διαφθοράς, οι οποίες έχουν κατηγορηθεί ευρέως για την κρίση χρέους
 img-responsive
Ένας άστεγος άνδρας περνά μπροστά από ένα γκράφιτι στην Αθήνα, Ελλάδα 14 Ιούλιου 2015,
ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζει μια ρήξη με αντάρτες στο ίδιο του το κόμμα,
οι οποίοι είναι έξαλλοι με τη συνθηκολόγησή του στα γερμανικά αιτήματα για ένα από
τα πιο σαρωτικά πακέτα λιτότητας που απαίτησε η ευρωζώνη ποτέ σε κράτος μέλος της.
 img-responsive
Ένας διαδηλωτής αιμορραγεί κατά τη διάρκεια της σύλληψής του
από την αστυνομία μετά από ταραχές και συγκρούσεις στην Αθήνα,15 Ιουλίου 2015.
Έλληνες διαδηλωτές ενάντια στο κατεστημένο ρίχνουν δεκάδες βόμβες μολότοφ
σε αστυνομικούς μπροστά από το κοινοβούλιο.
Η αστυνομία απάντησε με δακρυγόνα, αναγκάζοντας εκατοντάδες ανθρώπους
να εγκαταλείψουν την κεντρική Πλατεία Συντάγματος.
πηγή : ifocus.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου