Σελίδες

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Τύμπανα πολέμου για το δημοψήφισμα στο Κουρδιστάν...*Γράφει ο Τζεμίλ Τουράν - Δημοσιογράφος & Συγγραφέας


Μασούντ Μπαρζανί



...άρχισαν να ηχούν όλο και πιο δαιμονισμένα τα τύμπανα του πολέμου, καθώς η 25η Σεπτεμβρίου, ημερομηνία-ορόσημο για τον κουρδικό λαό με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία του, πλησιάζει. Το επικείμενο δημοψήφισμα που αγκαλιάστηκε με θέρμη και ενθουσιασμό από 50 εκατ. Κούρδους, μετά τις αρχικές υποστηρικτικές φωνές από τη διεθνή κοινότητα,
τώρα βρίσκεται αντιμέτωπο με απροκάλυπτες απειλές.
Οπως γράφαμε  ( «Ανεξάρτητο Κουρδιστάν – αλλάζει ο παγκόσμιος χάρτης»   «Εφ.Συν.», 25/7/2017) μετά τον δεύτερο Πόλεμο του Κόλπου, το 2003, το τμήμα του Κουρδιστάν που είχε υπό την κατοχή του το Ιράκ απελευθερώθηκε και μετά το 2005 αναγνωρίστηκε από το ιρακινό Σύνταγμα η «ομόσπονδη κουρδική κυβέρνηση» - έτσι την αναφέρει και την αναγνωρίζει το Σύνταγμα.
Από τότε κύλησε πολύ νερό -τις περισσότερες φορές βρόμικο και θολό- στο αυλάκι. Εν μέσω επιθέσεων (τελευταία από τον ISIS), οι Κούρδοι κατάφεραν να κάνουν το Κουρδιστάν-Βόρειο Ιράκ μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή και με δημοκρατικές προδιαγραφές ομοσπονδία.
Το κουρδικό Κοινοβούλιο και ο λαός άρχισαν πλέον να ζητούν όλο και πιο επιτακτικά την ανεξαρτησία τους, βλέποντας μάλιστα ότι η κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης όχι μόνο αθετούσε συνταγματικές δεσμεύσεις, αλλά υποδαύλιζε κάθε προσπάθεια κουρδικής ανάπτυξης και αυτοδιάθεσης. Ετσι, από τον πρόεδρο του Κουρδιστάν, Μασούτ Μπαρζανί, ανακοινώθηκε η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία. Για τη δημιουργία, δηλαδή, ενός ελεύθερου, αυτοδύναμου κράτους.
Τα γειτονικά κράτη, που με τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 είχαν λάβει από ένα τμήμα του Κουρδιστάν, άρχισαν να ανησυχούν απέναντι στο ενδεχόμενο ντόμινο – να αρχίσει δηλαδή η διεκδίκηση ουσιαστικής ανεξαρτησίας από τους Κούρδους των «δικών τους» περιοχών.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας, όσο πλησιάζει η ημερομηνία και μετά και τις τελευταίες δηλώσεις του Μπαρζανί, ξεπέρασε κάθε όριο. Ο πρόεδρος του Κουρδιστάν-Ιράκ, ύστερα από μια συνάντηση με τους πρέσβεις των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας στο Ιράκ, έναν εκπρόσωπο του ΟΗΕ και άλλους αξιωματούχους, οι οποίοι επί τέσσερις ώρες τον πίεζαν να μη γίνει τώρα το δημοψήφισμα αλλά να το αφήσει για αργότερα, είπε: «Λένε να μη γίνει το δημοψήφισμα τώρα, όμως δεν δόθηκε καμία απάντηση για το πότε. Δεν δέχτηκα καμία εναλλακτική πρόταση. Το ερώτημά μου δεν απαντήθηκε ποτέ. Πάντως δεν αποφασίζω εγώ. Ηδη έχει αποφασίσει ο κουρδικός λαός και όλα τα κουρδικά κοινοβουλευτικά κόμματα. Μην κουράζεστε άλλο και μην ασχολείστε με αυτούς που είναι ενάντιοι. Το δημοψήφισμα θα γίνει και η ανεξαρτησία, που ήδη έχει κατακτηθεί, θα ανακοινωθεί κιόλας».
Ο Ερντογάν, αδιαφορώντας για τους Κούρδους της Τουρκίας, των οποίων την υποστήριξη έχει προ πολλού χάσει -κρατάει άλλωστε στη φυλακή όλη την ηγεσία του κουρδικού κόμματος HPD-, υιοθετεί τη ρητορική των Γκρίζων Λύκων προσβλέποντας σε μελλοντική τους υποστήριξη και συνεργασία. Δήλωσε λοιπόν ότι «αν θα γίνει το δημοψήφισμα, ο Μπαρζανί θα πληρώσει τα αποτελέσματά του». Μεταφέρθηκε νωρίτερα μάλιστα η συνεδρίαση του τουρκικού Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας -από τις 27/9, που είχε οριστεί, στις 22/9- με θέμα την αντιμετώπιση του δημοψηφίσματος στο Κουρδιστάν. Πρόκειται, όπως γίνεται αντιληπτό, να παρθεί στρατιωτική απόφαση για επίθεση. Το δίλημμα άλλωστε είναι διατυπωμένο: «΄Η παίρνετε πίσω το δημοψήφισμα ή θα κάνουμε στρατιωτική επίθεση».
Ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων, Μπατσελί, βγάζει διαπρύσιους λόγους ότι η μοίρα του Κιρκούκ και της Αγκυρας είναι συνδεδεμένη και αν γίνει το δημοψήφισμα και δημιουργηθεί ανεξάρτητο κουρδικό κράτος, αυτό θα σημαίνει τον διαμελισμό της μεγάλης Τουρκίας.
Το Κιρκούκ και τα εύφορα εδάφη του είναι στην πραγματικότητα το μήλον της Εριδος. Οι Τούρκοι το θεωρούν δικό τους επειδή ανήκει στους Τουρκομάνους, άρα αναγωγικά στους Τούρκους. Είναι περιοχή που έχασε η Τουρκία με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν μπορεί να το αποδεχτεί (παρόμοια περίπτωση με τα ελληνικά νησιά). Το Ιράκ δεν θέλει να χάσει το Κιρκούκ λόγω των πετρελαίων, αυτό όμως ανήκει στις «αμφισβητούμενες» περιοχές, σ’ αυτές δηλαδή που θα πάρουν μέρος στο δημοψήφισμα για να αποφασίσουν αν θέλουν να ανήκουν στο ελεύθερο Κουρδιστάν.
Με τις πλάτες των Τούρκων και των Ιρανών, και εμφανώς ενθαρρυμένος, εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός του Ιράκ, Χάιντερ αλ Αμπάντι, και χωρίς να μασάει τα λόγια του δήλωσε ότι «με τον στρατό θα λύσει το πρόβλημα», έναν στρατό που «δείλιασε» να τον χρησιμοποιήσει κατά των επιθέσεων του «Ισλαμικού κράτους» και κρύφτηκε πίσω από τη μαχητικότητα των πεσμεργκά.
Την Κυριακή, ο Ερντογάν έκανε εκ νέου δηλώσεις σε ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι: «Οι τοποθετήσεις του [Μπαρζανί], κατά τη γνώμη μου, είναι εντελώς λανθασμένες. Διότι γνωρίζει εδώ και χρόνια την ευαισθησία μας όσον αφορά την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ. Γνωρίζοντας αυτό και ότι το Κιρκούκ είναι μια ιδιαίτερη περιοχή, δεν θεωρώ καθόλου σωστό να επιχειρεί ακόμα να πραγματοποιήσει κάποιες... επιχειρήσεις. Δεν έχει ειπωθεί ακόμη τίποτα. Δεν υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις. Η άποψή μας είναι σαφής, αλλά το επίπεδο της ευαισθησίας μας ο ίδιος [ο Μπαρζανί] θα το διαπιστώσει ξεκάθαρα μετά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 22 του μήνα»... Και συνέχισε: «Εμείς έχουμε σύνορα 350 χιλιομέτρων δίπλα στο Ιράκ. Εδώ, από τη μία υπάρχει το Ιράν, από την άλλη η Συρία. Είναι γνωστή η κατάσταση της Συρίας. Ποια είναι η στάση μας; Είναι η εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ. Και το Ιράν μοιράζεται την ίδια άποψη. Παρ’ όλα αυτά, αν εσείς προσπαθήσετε να κηρύξετε ένα ανεξάρτητο κράτος, συγγνώμη, αλλά κανείς δεν θα σας πει “εντάξει”. Υπάρχουν οι Τουρκομάνοι, στα νότια, στην άλλη πλευρά, στη Μοσούλη, υπάρχουν οι Αραβες... Δεν μπορείτε να τους αγνοήσετε...»
Ο Μπαρζανί σε όλα αυτά έδωσε και πάλι την ίδια απάντηση: «Η αποφασιστικότητα του κουρδικού λαού δεν κάμπτεται μπροστά σε τέτοιες απειλές και δεν πρόκειται να σκύψει το κεφάλι. Το δημοψήφισμα έχει οριστεί για τις 25 Σεπτεμβρίου. Τελεία».
Ο Ερντογάν πια ελπίζει στη συνάντηση με τον Τραμπ. Πιστεύει ότι θα λάβει την υποστήριξη της αμερικανικής ηγεσίας, η οποία έτσι κι αλλιώς ζητάει αορίστως να γίνει το δημοψήφισμα σε άλλη ημερομηνία. Και σ’ αυτό το περιβάλλον αστάθειας που επιχειρείται, μόλις χθες η ρωσική εταιρεία Rosneft υπέγραψε με την κουρδική κυβέρνηση στο Ερμπίλ συμφωνία (1 δισ. δολάρια) για αγωγό που θα μεταφέρει φυσικό αέριο (30 δισ. κυβικά μέτρα τον χρόνο).http://www.efsyn.gr/arthro/tympana

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου