...είχα ορκιστεί στον εαυτό μου ότι "δεν θ' αφήσω κανένας να μου την πάρει...". Αυτό το κράτησα αλλά...

Ξημερώνει..

Εκείνη ήταν πιό ψηλή από εμένα -(εγώ είμαι 1,67 και 55 κιλά...το λέω 

για όσους δεν με γνωρίζουν)- επίσης πολύ πιό όμορφη. Απίστευτα όμορφη!... Εκείνη τότε18 ετών και εγώ τριάντα. Αγαπηθήκαμε! 

Όταν τη γνώρισα στα αδέρφια μου -έχω δύο αδέρφια τον Σταύρο και 

την Αργυρούλα- και στη μάννα μου (ο πατέρας μου είχε πεθάνει) τους ξεκαθάρισα ότι: 

"Εγώ εκείνην θα παντρευτώ. Καμμία άλλη! και δεν θ' αφήσω κανένας 

να μου την πάρει..." 

Ήταν μια ανοιξιάτικη ημέρα του 1996. Πολύ ανοιξιάτικη. 

Όταν τέλειωσε η συνάντηση με τη μάννα μου και τ' αδέρφια μου, 

και μείναμε οι δυό μας, 

εκείνη με πήρε αγκαλιά και μου τραγούδησε κάτι:

"... Ως σ' αγαπώ δεν σ' αγαπά η μάννα που σε 'γέννα..
αυτή έχει κι άλλα ν' αγαπά! Μα εγώ έχω έχω μόνο εσένα.."
Εγώ της απάντησα τούτο:
"... Να πας να πεις της μάννας σου, να κάμει κι άλλη γέννα!
να κάψει κι αλλονών καρδιές ως έκαψε κι εμένα.."

Η ζωή, μας τα έφερε ανάποδα... Πολύ ανάποδα... 
Είχα ορκιστεί στον εαυτό μου ότι "δεν θ' αφήσω κανένας να 
μου την πάρει...". 
Αυτό το κράτησα αλλά δεν υπολόγισα κάποιον: Τον Χάρο.

(Ό,τι κάνω το επόμενο διάστημα είναι και για εσένα, μοναδική και παντοτινή μου... Στα επαγγελματικά μου. άλλωστε μόνο αυτά υπάρχουν... 
Παιδάκια που τόσο ονειρευόμασταν δεν προλάβαμε να κάνουμε εμείς. 
Δεν πειράζει... Εσύ τώρα λείπεις! 
Θα υπερασπίζομαι εγώ που έμεινα, τα παιδιά, τα όλα τα παιδιά του κόσμου... 
Θα γίνουν πολλά το επόμενο διάστημα...)
...
Δ.

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης