Πολλοί συμπατριώτες μου, μου ζητούν να γράψω κάτι για τον Κωνσταντίνο Κατσίφα,
καθώς λένε έχω χρέος να μιλήσω.
Μάλλον αισθάνονται πως θα ακουστεί δυνατότερα η φωνή τους από εδω.
Τους καταλαβαίνω.
Καταλαβαίνω την αγανάκτηση, το εμφυτευμένο μίσος, το αίσθημα της αδικίας,
της στερημένης εθνικής υπερηφάνειας, το να πρέπει να είναι διπλά Έλληνες γιατί
αλλιώς είναι ξένοι.
Ποιός φταίει για το θάνατο του Κωνσταντίνου ;
Φταίνε οι σφαίρες των Αλβανών ενστόλων που ως στόχο τους είχαν τον απόλυτο εχθρό
του κράτους τους, τον συναισθηματικά εγκλωβισμένο Έλληνα της πάντα αδικημένης
και ποτέ πλήρως αναγνωρισμένης μειονότητας μας;
Φταίνε οι Έλληνες πολιτικοί που δεν θεώρησαν ποτέ πως το βορειοηπειρωτικό ζήτημα
είναι μείζονος σημασίας;
Φταίει η εθνικά «νεαρή» Αλβανία που πασχίζει να αποκτήσει κυριαρχία εντος των
συνόρων της και βλέπει κινδύνους σε μια σημαία που κατ’εμε δεν έχει λόγο να
κατεβαίνει ποτέ από τα μέρη που ζουν οι Έλληνες της μειονότητας;
Φταίει ο ίδιος που δεν σκέφτηκε καθαρά και άφησε τον θυμό του να τον κυριέυσει ;
Ποιος φταίει ή μάλλον ποιος φταίει πιο πολύ ειναι το ερώτημα.
Ξέρετε κύριε Φίλη για ποιό λόγο υψώνουμε ελληνικές σημαίες σ’ αυτό το
έδαφος που εσείς ονομάζετε νότια Αλβανία κι εμείς Βόρειο Ήπειρο;
Ξέρετε γιατί επιμένουμε να γιορτάζουμε βροντερά τις επετείους μας, να κρατάμε τις παραδόσεις μας ζωντανές και τη γλώσσα μας ελληνική πάνω σ’ αυτό το έδαφος
αγαπητέ κύριε Φίλη;
Νομίζετε πως είμαστε τίποτα εκ γενετής φασίστες ;
Τιποτα ακροδεξιοί με επεκτατικές βλέψεις;
Όχι κύριε Φιλη.
Είμαστε Έλληνες.
Αλλά εσείς δε θέλετε να βλέπετε την αλήθεια γιατί δε σας συμφέρει, όπως
δε συνέφερε ποτέ καμία καμία ελληνική κυβέρνηση.
Στη δεκαετια του 90’ η πλειοψηφία των ελληνόφωνων της Βορείου Ηπείρου επαναπατρίστηκε (θεωρω αυτό τον όρο πιο δίκαιο).
Προερχόμενοι λοιπόν από την καθεστωτική φυλακή του Χότζα οι Βορειοηπειρώτες
γεμάτοι μίσος για το παρελθόν και για την έκβαση της ιστορίας μας αλλα παράλληλα γεμάτοι λαχτάρα για το μέλλον μας στην Ελλάδα αντιμετωπίσαμε την καχυποψία
και την προκατάληψη των ίδιων μας των αδερφών.
Εκεί είναι που αισθανθήκαμε να μας στερείται η εθνική μας ταυτότητα.
Η ευθύνη για μένα ήταν και είναι πάντα πολιτική.
Η Μαμά Ελλάδα μας αντιπετώπισε ως νόθο παιδί, δίνοντας μας σχεδόν
με το ζόρι την Ελληνική ιθαγένεια μετά απο 20 και άνω χρόνια παραμονής
και αναμονής στον ιδιο μας τον τόπο.
Ο λόγος που υψώνουμε τη σημαία μας σε ξένο έδαφος κύριε Φίλη είναι για
να τραβήξουμε την προσοχή της μάνας μας, της Ελλάδας.
Κάντε κάτι για τους Βορειοηπειρώτες όπως έκαναν εκείνοι για την πατρίδα τους.
Να σας θυμίσω κάποιους απο τους Βορειοηπειρώτες Εθνικούς ευεργέτες μας ;
Γεώργιος Σίνας, Κωνσταντίνος Ζάππας, Χρηστάκης Ζωγράφος, Απόστολος Αρσάκης
και λοιποί...
Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ούτε ευεργέτης ήταν, ούτε ήρωας και θεωρώ
μεγάλο λάθος το ότι κρατούσε όπλο και άνοιξε πυρ.
Ήταν όμως η κραυγή απόγνωσης του Βορειοηπειρώτη και ελπίζω να μην
έφυγε άδικα.
Ελπίζω να έφυγε για να θυμίσει στη μάνα Ελλάδα πως τα παιδιά μας τα
αγαπάμε όλα το ίδιο και δεν κάνουμε διακρίσεις.
Αναπαύσου εν ειρήνη θυμωμένε αδερφέ μου Κωνσταντίνε.
Σε καταλαβαίνω ...
Χρήστος Μάστορας
*οι φωτογραφίες είναι απο το άγαλμα "Βόρειος Ήπειρος" που βρίσκεται
επί της οδού Τοσιτσα στα Εξάρχεια από το 1953 .
Το αγαλμα έχει βανδαλιστεί πολλές φορές, πριν λίγο καιρό μάλιστα κάποιοι
το αποκεφάλισαν και του έκοψαν και τα πόδια
Ο Χρήστος Μάστορας (14 Νοεμβρίου 1986) είναι Έλληνας μουσικός καλλιτέχνης,
μέλος του συγκροτήματος Melisses, στο οποίο έχει τη θέση του τραγουδιστή.
...κι όμως ήταν ένας Ήρωας γιατί δεν επέλεξε να το βάλει στα πόδια αλλά να γυρίσει πίσω για να αναστήσει τη Β.Ηπειρο.... Καθώς κ μόνο ένας Ήρωας δεν σκοτώνει απλά σκοτώνεται για μια σημαία για έναν τόπο για μια Εκκλησία για
ένα χωριό...
Μόνο ένας Ήρωας μπορεί να φύγει χαμογελαστός καθώς και μόνο ένας
Ήρωας ορθώνει ανάστημα μπροστά στο τέρας της αδικίας της τρομοκρατίας ..
Αυτά ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ....
Ξέρεις αυτός ο τόπος ο Ελληνικός έξω και μέσα από τα σύνορα γεννούσε τέτοιους Ήρωες και από ότι βλέπω δεν έπαψε να γεννά...
Όχι φιλε μου δεν είναι εμφυτευμένο μίσος.
Ισα ισα μας περίσσεψε η υπομονή.
Και δεν είναι ξένο το έδαφος, είναι δικό μας Ελληνικο, τόσο απλό.
Και το μεγαλύτερο λάθος του συγκεκριμένου κειμένου είναι πως υιοθετείς
το επιχείρημα των Αλβανών οι οποίοι ψευδώς δηλώνουν ότι χτύπησε πρώτος (γεγονός που αποδεικνύει από πού πηγάζει το μίσος) την στιγμή που ο ίδιος δήλωσε «εγώ δεν χτυπάω».
Αγαπητέ Χρήστο,
δυο βασικές παρατηρήσεις θέλω να κάνω.
Πρώτον, οι Βορειοηπειρώτες είναι αυτόχθονες στον τόπο τους, γηγενείς,
ντόπιοι πώς το λένε και πηγαίνοντας στην Ελλάδα, δεν επαναπατρίστηκαν
αλλά έγιναν εσωτερικοί μετανάστες. Οι Βορειοηπειρώτες δεν είναι σαν τους ομογενείς της Αυστραλίας ή της Αμερικής για να επαναπατριστούν.
Είναι σαν να λες οτι οι Μικρασιάτες επαναπατρίστηκαν όταν ήρθαν στην Ελλάδα. Ή οτι οι Κύπριοι επαναπατρίζονται αν έλθουν στην Ελλάδα.
Επομένως, οι Βορειοηπειρώτες «επαναπατρίζονται» όταν επιστρέφουν στη
Βόρειο Ήπειρο.
Δεύτερον. Αναφέρεις ότι υψώθηκε σημαία σε ξένο έδαφος.
Λάθος!
Η Βόρειος Ήπειρος αποτελεί επίσημη ΕΘΝΙΚΗ Ελληνική Μειονότητα
στην Αλβανία.
(ΔΕΝ είναι θρησκευτική μειονότητα!
Η μειονότητα που επικαλέστηκε ο ανεκδιήγητος κύριος Φίλης
στη Θράκη είναι θρησκευτική.)
Ο όρος ΕΘΝΙΚΗ Ελληνική Μειονότητα έχει κατοχυρωθεί με διεθνείς συμβάσεις ΚΑΙ διμερείς συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.
(Συμφωνίες που το αλβανικό κράτος καταπατά συστηματικά!).
Ο καθένας, λοιπόν, εντός της μειονοτικής ζώνης, έχει δικαίωμα σε δημόσιο
χώρο να υψώσει ελληνική σημαία. Άλλωστε σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες
εντός μειονοτικής ζώνης, σχολεία, δημαρχεία κλπ είναι υποχρεωτική η
ανάρτηση ελληνικής και αλβανικής σημαίας.
Αυτός είναι και ο λόγος που όσες φορές οι ΒορειοΗπειρώτες κατέφυγαν σε
διεθνή δικαστήρια για θέματα εθνικής ταυτότητας δικαιώθηκαν πανηγυρικά.
Ο Κωνσταντίνος λοιπόν είχε κάθε δικαίωμα να υψώσει ελληνική σημαία στο χωριό του, πόσο μάλλον ανήμερα της εθνικής εορτής.
Αντιλαμβάνομαι την συναισθηματική σου φόρτιση και προσέγγιση
στο θέμα..Οι Βορειοηπειρώτες όμως σε διεθνές επίπεδο δεν
διεκδικούν συμπόνοια και κροκοδείλια δάκρυα αλλά να τηρούνται
έστω ΤΑ ΝΟΜΙΜΑ...
Συμφωνώ Χρήστο, μόνο που...ο Κωνσταντίνος ήτανε ήρωας,γιατί
ήξερε πως θα πεθάνει αλλά δεν φοβήθηκε, δεν έτρεξε...
oταν βουτάς το όπλο, όχι για να σκοτώσεις αλλά για να υπερασπίσεις
την Σημαία σου και τα ιδανικά σου, από ανθρώπους που μισούν αυτό
που είσαι και πιστεύεις, τότε δεν είσαι μόνο ΗΡΩΑΣ, είσαι και Ομολογητής,
είσαι και Μάρτυρας!
Ο Κωνσταντίνος ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.
Έπαιξε την τελευταία του πράξη στο δράμα που ζούσε:
Την σκλαβιά του τόπου του!
Όλοι ξέρουμε πως παραδόθηκε η Βόρεια Ήπειρος σε αυτούς που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές ανα τους αιώνες.
Λοιπόν, τι να συζητάμε τώρα;
Αν η καρδιά σου ζει στη Βόρεια Ήπειρο όπως δηλώνουν οι λόγοι σου, τότε θα ξέρεις πως έφυγαν εκατοντάδες Ελληνες της Βορείου Ηπείρου κακήν κακώς τα τελευταία χρόνια από τον τόπο τους.
Ο Κωνσταντίνος γύρισε εκεί γιατί αυτό που πίστευε και έλεγε το ζούσε. Και ήταν αποφασισμένος ακόμα και την ζωή του να δώσει για αυτό.
Γι αυτό είναι ΗΡΩΑΣ.
Γιατί θα κρατάει ΠΑΝΤΑ την Σημαία ψηλά!
...και θέλω να προσθέσω ακόμη ότι η μαμά Ελλάδα, για τη Βόρειο Ήπειρο, είναι μητριά!!
Αλύπητη!!!
Σκληρή!
Αδιάφορη!...
"Και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς,
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλας".
Ένα δίστιχο Γκάτσου,Ξαρχάκου όλη η νεοελληνική ιστορία....
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλας".
Ένα δίστιχο Γκάτσου,Ξαρχάκου όλη η νεοελληνική ιστορία....
Ρένα Φατούρου
i-rena
ΥΓ.:Δεν ήταν θυμωμένος! Ήταν αποφασισμένος να θυσιαστεί!
Ούτε κάν πυροβόλησε και το έδαφος είναι ελληνικό! !
Για εμένα δεν υπήρξε στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας
μεγαλύτερη ενσυνείδητη θυσία για την πατρίδα απ αυτήν
του Κωνσταντίνου Κατσιφα!
Μην τον αδικείς λοιπόν!
Ούτε κάν πυροβόλησε και το έδαφος είναι ελληνικό! !
Για εμένα δεν υπήρξε στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας
μεγαλύτερη ενσυνείδητη θυσία για την πατρίδα απ αυτήν
του Κωνσταντίνου Κατσιφα!
Μην τον αδικείς λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου